Βέρα Γκεντρόιτς

Βέρα Γκεντρόιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση7  Απριλίου 1870
Κίεβο[1]
ΘάνατοςΜάρτιος 1932[2]
Κίεβο[3]
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςd:Q4503289
ΨευδώνυμοSergei Gedroits και Сергей Гедройц
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ ιατρικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Λωζάνης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
χειρουργός
ποιήτρια
ιατρός συγγραφέας
συγγραφέας
ΕργοδότηςΕθνικό Ιατρικό Πανεπιστήμιο Μπογκομόλετς
Περίοδος ακμής1900
Οικογένεια
ΣύντροφοςMaria Nirod
ΟικογένειαHouse of Giedroyć
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜετάλλιο «Για Ανδρεία»
μετάλλιο του Ρωσοιαπωνικού πολέμου
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Κνιάζ Βέρα Ιγκνάτιεβνα Γκεντρόιτς (ρωσικά: Ве́ра Игна́тьевна Гедро́йц, ουκρανικά: Віра Ігнатіївна Гедройць) (7 Απριλίου 1870 ΙΗ/ 19 Απριλίου 1870 ΓΗ - Μάρτιος 1932), λογοτεχνικό όνομα Σέργκεϊ Γκεντρόιτς (Sergei Gedroits), ήταν Ρωσίδα ιατρός και συγγραφέας. Ήταν η πρώτη γυναίκα στρατιωτικός χειρουργός στη Ρωσία, η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια χειρουργικής και η πρώτη γυναίκα που υπηρέτησε ως γιατρός στο Αυτοκρατορικό Παλάτι της Ρωσίας.

Μετά την ανάμιξή της σε ένα φοιτητικό κίνημα, η Γκεντρόιτς δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις σπουδές της στη Ρωσία, και παρά το γεγονός ότι ήταν ανοιχτά λεσβία, μπήκε σε ένα γάμο ευκαιρίας, ο οποίος της επέτρεψε να αποκτήσει διαβατήριο με άλλο όνομα και να φύγει από τη χώρα. Στην Ελβετία, εγγράφηκε στα ιατρικά μαθήματα του Σεζάρ Ρου και αποφοίτησε το 1898, εργαζόμενη ως βοηθός του Ρου, αλλά επέστρεψε στη Ρωσία λόγω ασθενειών στην οικογένειά της.

Ως νεαρή ιατρός, η Γκεντρόιτς ανησυχούσε για τα χαμηλά πρότυπα υγιεινής και διατροφής και διατύπωσε προτάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών. Στον Ρωσοϊαπωνικό Πόλεμο, έκανε χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα ενάντια στην καθιερωμένη πολιτική, οδηγώντας σε αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η ιατρική στο πεδίο της μάχης. Παρασημοφορήθηκε ευρέως για την πολεμική της θητεία, υπηρέτησε ως ιατρός στη βασιλική αυλή μέχρι το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εκπαιδεύοντας την Τσαρίνα Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα και τις κόρες της ως νοσηλεύτριες.

Στην αρχή της Ρωσικής Επανάστασης, η Γκεντρόιτς επέστρεψε στο μέτωπο της μάχης. Τραυματίστηκε, μεταφέρθηκε στο Κίεβο, όπου συνέχισε την εργασία της ως ιατρός και ακαδημαϊκός. Το 1921, προσλήφθηκε για να διδάξει παιδιατρική χειρουργική στο Ιατρικό Ινστιτούτο του Κιέβου και μέσα σε δύο χρόνια διορίστηκε καθηγήτρια ιατρικής. Η σοβιετική εκκαθάριση εκείνη την εποχή την απομάκρυνε από το γραφείο το 1930 και της αρνήθηκε τη σύνταξη. Η Γκεντρόιτς έστρεψε την προσοχή της στη συγγραφή αυτοβιογραφικών μυθιστορημάτων μέχρι το θάνατό της από καρκίνο της μήτρας το 1932.

Πρώιμη ζωή

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Χρόνια στην Ελβετία

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!
Το Πανεπιστήμιο της Λωζάνης (περ. 1899, Ελβετική Εθνική Βιβλιοθήκη, EAD-7270) όπου η Γκεντρόιτς σπούδασε για το δίπλωμα της ως Ιατρός Γενικής Ιατρικής και Χειρουργικής.

Επιστροφή στη Ρωσία

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Κίεβο

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Θάνατος και κληρονομιά

Η Γκεντρόιτς διαγνώστηκε με καρκίνο το 1931 και πέθανε τον Μάρτιο του 1932, σε ηλικία 61 ετών, από καρκίνο της μήτρας.[4][5] Θάφτηκε στο κοιμητήριο Σωτηρίας-Μεταμόρφωσης του Κιέβου,[6] [7] από τον Αρχιεπίσκοπο Έρμογκεν, ο οποίος ήταν ασθενής της.[8][9][10] Άφησε τα προσωπικά της χαρτιά στους γείτονές της, τους ζωγράφους, Ιρίνα Αβντίγιεβα και τον σύζυγό της Λεονίντ Ποβολότσκι. Κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων του 1937-1938, το διαμέρισμα του ζευγαριού δέχτηκε επιδρομή και ανακαλύφθηκαν τα χαρτιά της Γκεντρόιτς. Ένα από αυτά ήταν μια επιστολή από τον καθηγητή της, Σεζάρ Ρου, η οποία έγραφε πως είχε κληροδοτήσει στην Γκεντρόιτς το Τμήμα Χειρουργικής του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Με βάση την επιστολή, το ζευγάρι κατηγορήθηκε για ιμπεριαλισμό και ο Ποβολότσκι εξαφανίστηκε βιαίως.[7][11][12]

Επιλεγμένα έργα

Επιστημονικές δημοσιεύσεις

Με δικά της κόστη το 1928, η Γκεντρόιτς δημοσίευσε 58 επιστημονικές εργασίες, οι οποίες περιελάμβαναν άρθρα και εγχειρίδια που ασχολούνται με τη γενική χειρουργική, καθώς και ανακατασκευές προσώπου και οδοντιατρικής, στρατιωτική επιτόπια εργασία και παιδιατρική χειρουργική.[13] Τα περισσότερα από τα έργα της κυκλοφόρησαν στα ρωσικά,[5] αν και μερικά δημοσιεύθηκαν στα γαλλικά, τα γερμανικά ή τα σουηδικά.[13]

  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1902). «19 случаев коренной операции бедренной грыжи по способу проф. Roux (Lausanne) [19 cases of radical surgery of the femoral hernia according to the method of Prof. Roux (Lausanne)]» (στα ρωσικά). Русский врач (Αγία Πετρούπολη) (28): 1026. [14]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1902). «Коренная операция бедренной грыжи по способу проф. Roux [A major operation of the femoral hernia according to the method of Prof. Roux]» (στα ρωσικά). Русский врач (Αγία Πετρούπολη) (31): 1123. [14]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (Δεκέμβριος 1903). «Отчет больницы завода Мальцевского портланд-цемента Калужской губ. Жиздринского уезда за 1901 [Report of the Hospital of the Maltsev Portland Cement Plant of the Kaluga Gubernia, Zhizdrinsky district for 1901]» (στα ρωσικά). Хирургия (Αγία Πετρούπολη) XIV: 698–699. [15]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1905-07-27) (στα ρωσικά). Отчет подвижного дворянского отряда (Report). Bryansk, Ρωσία. [15]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1906) (στα ρωσικά). Новый способ иссечения коленного сустава (Report). Bryansk, Ρωσία, p. 48. [14]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1909) (στα ρωσικά). Отчет главного хирурга фабрик и заводов Мальцовского акционерного Общества (Report). Μόσχα. [15]
  •  [15]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1914). Беседы о хирургии для сестер и врачей (στα Ρωσικά). Αγία Πετρούπολη. [5]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1924). «Биологическое обоснование питания [Biological foundations of nutrition]» (στα ρωσικά). Вестник стоматологии (6): 19–26. [16]
  • Гедро́йц (Γκεντρόιτς), В. И. (V. I.) (1928). «Хирургическое лечение при туберкулезе колена [Surgical treatment of tuberculosis of the knee]» (στα ρωσικά). Русск. клин (9): 693–704. [16]

Παραπομπές

  1. ↑ «Русские писатели 1800—1917: Биографический словарь (русский)» Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1989.
  2. ↑ «Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век». (Ρωσικά) Writers of St. Petersburg. XX century.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  4. ↑ Maire 2012.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Wilson 2007, σελ. 166.
  6. ↑ Kozhemyakin 2010.
  7. ↑ 7,0 7,1 Vilensky 1996.
  8. ↑ Metz 1992, σελ. 291.
  9. ↑ Ivanovna 2016.
  10. ↑ Izyaslav 2012.
  11. ↑ Γκεντρόιτς 2015, σελ. pt 2.
  12. ↑ Metz 1992, σελ. 314.
  13. ↑ 13,0 13,1 Γκεντρόιτς 2015, σελ. pt 1.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Blokhina 2016a.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 Blokhina 2016b, σελ. 880.
  16. ↑ 16,0 16,1 Bennett 1992, σελ. 1534.

Βιβλιογραφία

Περαιτέρω ανάγνωση

  • Хохлов (Khokhlov), Владимир Георгиевич (Vladimir Georgievich) (2011). Цвет жизни белой (στα Ρωσικά). Bryansk, Ρωσία: Брянское СРП ВОГ. ISBN 978-5-903513-36-9.