Ο Ιμάμ Αχμέτ γεννήθηκε το 1955 και είναι μειονοτικός, Πομακικής καταγωγής, δάσκαλος (απόφοιτος της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημάς Θεσσαλονίκης - ΕΠΑΘ) [1] και πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων, με καταγωγή από το χωριό Θέρμες Ξάνθης[2].
Μέχρι το 1993 ήταν δάσκαλος (δημόσιος υπάλληλος) σε μειονοτικό σχολείο της Θράκης. To 1993 απολύθηκε λόγω "ανθελληνικής" δράσης / πειθαρχικής παράβασης άρθρων του υπαλληλικού κώδικα (δημοσίων υπαλλήλων). Το 2000 έκανε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) κατά της Ελλάδας (Νο. 63719/00) υποστηρίζοντας ότι η απόλυσή του έγινε λόγω ότι ήταν μέλος της Τουρκικής-Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Η προσφυγή του απορρίφθηκε από το δικαστήριο το 2003.[1]
Το 1993 ο Ιμάμ Αχμέτ ήταν διορισμένος ως δάσκαλος (δημόσιος υπάλληλος) σε μειονοτικό σχολείο της Θράκης όταν στις 18-19 Ιανουαρίου 1993 η Διεύθυνση Μειονοτικών Σχολείων (Νομαρχίας Ροδόπης και Νομαρχίας Ξάνθης) κάλεσε όλους τους εκπαιδευτικούς-μουσουλμάνους των μειονοτικών σχολείων να παρακολουθήσουν παιδαγωγική συγκέντρωση η οποία θα γινόταν 1 Φεβρουαρίου 1993 κατά την οποία θα παρουσιαζόντουσαν νέα βιβλία για την διδασκαλία της Τουρκικής γλώσσας. Τα βιβλία θα παραδίδονταν στα σχολεία 2-5 Φεβρουαρίου 1993. Στις 26 Ιανουαρίου 1993 η Συντονιστική Επιτροπή του Ανώτερου Συμβούλιου της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης αντέδρασε στην παρουσίαση των νέων βιβλίων και κάλεσε τους εκπαιδευτικούς-μουσουλμάνους να διαμαρτυρηθούν μην παραλαμβάνοντας τα βιβλία αυτά. Η ανακοίνωση καλούσε επίσης τους μαθητές να απέχουν από τα σχολεία μεταξύ 1-5 Φεβρουαρίου 1993. Στις 29 Ιανουαρίου 1993 η Ένωση Τούρκων Διδασκάλων της Δυτικής Θράκης σε ανακοίνωση προσδιόριζε ότι "όσοι αισθάνονταν Τούρκοι και όσοι ήθελαν να μάθουν ή να διδάξουν Τουρκικά θα έπαιρναν μέρος στο μποϋκοτάζ". Ο εκλεγμένος θρησκευτικός ηγέτης (Μουφτής) κάλεσε επίσης όσους δασκάλους ένοιωθαν Τούρκοι να μην πάνε στην παρουσίαση των βιβλίων την 1η Φεβρουαρίου 1993.[6]
Ο Ιμάμ Αχμέτ ήταν ένας από τους 11 δασκάλους που υπέγραψαν σχετική ανακοίνωση κατά την οποία διατύπωναν ότι θα απείχαν από τα καθήκοντά τους μεταξύ 1-5 Φεβρουαρίου 1993 ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τα νέα βιβλία. Στις 8 Φεβρουαρίου 1993 το 1ο Γραφείο Μειονοτικών Σχολείων του Νομού Ξάνθης παρέπεμψε τον Ιμάμ Αχμέτ μαζί με άλλους 12 δασκάλους για πειθαρχικά αδικήματα του υπαλληλικού κώδικα (Άρθρο 206/παρ.1) για την άρνησή τους να συμμετέχουν στην παιδαγωγική συγκέντρωση της 1ης Φεβρουαρίου 1993. Στις 10 Φεβρουαρίου 1993 ο Ιμάμ Αχμέτ τέθηκε σε αργία και η πειθαρχική διαδικασία κατά του προσφεύγοντος δρομολόγησε την απόλυσή του από το δημόσιο. Ο Ιμάμ Αχμέτ "είχε καταστεί παράγοντας ξένων ανθελληνικών δυνάμεων", "ενεργώντας κατά του έθνους και υπακούοντας στις εντολές ανθελληνικών δυνάμεων, σκόπευε της αποσταθεροποίηση της περιοχής" παραβιάζοντας διάφορα άρθρα του υπαλληλικού κώδικα (παραβίαση άρθρου 206 παρ. 1-1, παρ 1-6, παρ. 1-19, παρ. 1-20, παρ. 1-28 και παρ.1-27 του Υπαλληλικού Κώδικα). Στις 7 Απριλίου 1994 ο Νομάρχης Ξάνθης αποφάσισε την λύση της υπαλληλικής σχέσης (Άρθρο 12 του Π.Δ. 1024/1979).[7]
Στις 30-Μαίου-1994 ο Ιμάμ Αχμέτ ζήτησε ακύρωση της απόφασης του Υπηρεσιακού Συμβουλίου και της απόφασης του Νομάρχη στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Εξαντλώντας τα Ελληνικά δικαστήρια ο Ιμάμ Αχμέτ 20-Σεπτεμβρίου-2000 έκανε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) κατά της Ελλάδας (Νο. 63719/00). Ο Ιμάμ Αχμέτ παραπονέθηκε στο ΕΔΑΔ για παραβίαση από την Ελλάδα του Άρθρου 6, παρ. 1 και 13 της Σύμβασης (δίκαιο χαρακτήρα της δίκης που οδήγησε στην λύση της υπαλληλικής τους σχέσης), το Άρθρο 6 παρ.1 της Σύμβασης (διάρκεια της διαδικασίας), το Άρθρο 9 παρ. 14 (ότι απολύθηκε λόγω ότι ήταν μέλος της Τουρκικής Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης) και το Άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου (ότι η Ελλάδα δεν αποζημίωσε για την απόλυσή του). [8] Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων συνεδριάζοντας στις 6 Φεβρουαρίου 2003 αποφάνθηκε (ομόφωνα) "Κηρύσσοντας την προσφυγή απαράδεκτη".[9]
Υποψηφιότητα με το ΛΑ.Ο.Σ.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2007 ήταν υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ.[4]. Η εφημερίδα "Μαχητής" λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές του 2007 δημοσίευσε άρθρο το οποίο σχολίαζε αρνητικά την συμμετοχή του Ιμάμ Αχμέτ στο κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. Σύμφωνα με την εφημερίδα "Μαχητής" ο Ιμάμ Αχμέτ στην συνέχεια κατάθεσε αγωγή κατά του δημοσιογράφου/εκδότη της εφημερίδας τον Πάνο Παπαδόπουλο ζητώντας αποζημίωση 70.000 ευρώ η οποία απορρίφθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2009 από το δικαστήριο Ξάνθης.[εκκρεμεί παραπομπή]
Εφημερίδα Ζαγάλισα
Το 1997 ιδρύθηκε η εφημερίδα Ζαγάλισα από ομάδα Πομάκων και στην συνέχεια το 2007 ιδρύθηκε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων με την υποστήριξη του επιχειρηματία Πρόδρομου Εμφιετζόγλου (τότε υποστηριχτή του ΛΑΟΣ σύμφωνα με την συντακτική ομάδα του Ιού της Ελευθεροτυπίας [10]). Σήμερα ο Ιμάμ Αχμέτ είναι εκδότης/διευθυντής της εφημερίδας Ζαγάλισα.[11] Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ίδιας της εφημερίδας η Ζαγάλισα ιδρύθηκε από το "Κέντρο Πομακικών Ερευνών" και ιδιοκτήτης είναι ο "Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων" [5] στον οποίο ο Ιμάμ Αχμέτ είναι πρόεδρος [12].
Το φθινόπωρο 2010 δημοσιεύτηκε ολοσέλιδο ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Τάνια Μανγκαλάκοβα στην Βουλγάρικη εφημερίδα «Σεγκα» όπου ο Ιμάμ Αχμέτ ζητά τη βοήθεια της Βουλγαρίας να σπουδάσουν εκεί τα πομακόπουλα στην Πομάκικη γλώσσα αναφέροντας: "Εμείς θέλουμε να διατηρήσουμε τη μητρική γλώσσα μας, την σλαβική, τη βουλγαρική. Είμαστε πιο κοντά στη Βουλγαρία και θέλουμε η Βουλγαρία να μας βοηθήσει, να δώσει υποτροφίες στα παιδιά μας να σπουδάσουν σε βουλγαρικά πανεπιστήμια…".[13] Το περιεχόμενο του ρεπορτάζ στην Βουλγάρικη εφημερίδα «Σεγκα» διέψευσε μιλώντας ραδιοφωνικά ο Ιμάμ Αχμέτ στον σταθμό Χρόνος 87,5 fm της Κομοτηνής.[14]
↑16-Οκτ-2010 - Άρθρο στην εφημερίδα Ο χρόνος: "Στρεβλή εικόνα για το πομακικό προωθούν ξένα ΜΜΕ - Δεν διακυβεύεται η αξιοπιστία του προέδρου του Πανελλήνιου Συλλόγου των Πομάκων", το άρθρο υπήρχε στο παρελθόν εδώ [1]Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., σήμερα υπάρχει ένα αντίγραφο του άρθρου εδώ [2]