Μια αυτόνομη περιοχή (ΑΠ, απλοποιημένα Κινέζικα: 自治区, παραδοσιακά Κινέζικα: 自治區) είναι διοικητική διαίρεση πρώτου επιπέδου της Κίνας. Ως Κινεζικές επαρχίες, η αυτόνομη περιοχή έχει τη δική της τοπική κυβέρνηση, αλλά μια αυτόνομη περιοοχή έχει περισσότερα νομοθετικά δικαιώματα. Η αυτόνομη περιοχή είναι το υψηλότερο επίπεδο μιας μειονοτικής αυτόνομης οντότητας στην Κίνα, η οποία έχει συγκριτικά υψηλότερο πληθυσμό μιας συγκεκριμένης μειονοτικής εθνοτικής ομάδας.
Η αυτόνομη περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας ιδρύθηκε το 1947. Το Σιντσιάνγκ έγινε αυτόνομο το 1955, ενώ το Κουανγκσί και η Νινγκσιά έγιναν αυτόνομα το 1958, και το Θιβέτ το 1965. Η ονομασία των Κουανγκσί και Νινγκσιά ως αυτόνομες επαρχίες Τσουάνγκ και Χουέι αντίστοιχα, προκάλεσαν διαμαρτυρίες από τους τοπικούς Κινέζους Χαν, που αποτελούσαν τα δύο τρίτα του πληθυσμού της κάθε επαρχίας. Αν και οι Μογγόλοι αποτελούσαν λιγότερο από ένα ποσοστό της Εσωτερικής Μογγολίας, ο επακόλουθος Κινέζικος Εμφύλιος Πόλεμος έδωσε την ευκαιρία για διαμαρτυρία.[1]
↑Dreyer, June Teufel (1997). «Assimilation and Accommodation in China». Στο: Brown, Michael Edward, επιμ. Government Policies and Ethnic Relations in Asia and the Pacific. MIT Press. σελ. 365.