Η ασσαμεζική γλώσσα[1] (επίσης γνωστή ως Ασαμίγια)[2][3][4] είναι ανατολική ινδοάρια γλώσσα που ομιλείται κυρίως στην Ινδική πολιτεία Ασσάμ όπου είναι επίσημη γλώσσα. Είναι η ανατολικότερη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ομιλείται από πάνω από 15 εκατομμύρια άτομα.[5] Χρησιμεύει ως lingua franca στην περιοχή.[6]
Τα Νεφαμέζικα είναι μια γλώσσα που χρησιμοποιείται στο Αρουνάτσαλ Πραντές και τα Ναγκαμέζικα είναι μια κρεολή γλώσσα που χρησιμοποιείται ευρέως στη Ναγκαλάντ. Οι δύο παραπάνω γλώσσες βασίζονται στα ασσαμέζικα. Η γλώσσα ομιλείται σε θύλακες στο Μπαγκλαντές. Οι μη γλωσσικές διάλεκτοι του Σιλέτ και της Βόρειας Βεγγάλης συγγενεύουν πιο πολύ με τα Ασαμεζικά, αν και οι ομιλητές ταυτίζονται περισσότερο με τον Βεγγαλικό πολιτισμό και λογοτεχνική γλώσσα.[7] Στο παρελθόν, ήταν η αυλική γλώσσα του βασιλείου Αχόμ από τον 17ο αιώνα.
Μαζί με άλλες ανατολικές ινδοάριες γλώσσες, τα ασσαμέζικα εξελίχθηκαν τουλάχιστον πριν από τον 7ο αιώνα μ.Χ.[8] από τα μέσα Ινδοάρια Μαγκάντι Πράκριτ, τα οποία αναπτύχθηκαν από διαλέκτους που μοιάζουν αλλά είναι κατά κάποιο τρόπο πιο αρχαϊκές από τα Βεδικά Σανσκριτικά.[9]
Ασημένιο νόμισμα που εκδόθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρούντρα Σίνγκα με Ασσαμέζικες επιγραφές.Το Ασσαμικό ρο με οξυβαρεία, ένα από τα διακριτά γράμματα του ασσαμέζικου αλφαβήτου.
Τα ασσαμέζικα προέρχονται από Παλιές Ινδοάριες διαλέκτους, αν και η ακριβής φύση της προέλευσης και η ανάπτυξη τους δεν είναι ακόμη σαφείς.[10] Γενικά, πιστεύεται ότι τα Ασσαμέζικα (Ασσάμ) και τα Καμταπούρι (Κουτς Μπιχάρ, Ασσάμ) προέρχονται από τη διάλεκτο Καμάρουπι της Ανατολικής Μαγκάντι Πρακρίτ[11] αν και μερικοί συγγραφείς προτείνουν στενή σύνδεση της ασσαμέζικης με τα Μαγκάντι Πρακρίτ.[12] Η ινδοάρια γλώσσα στην Καμαρούπα είχε διαφοροποιηθεί από τον 7ο αιώνα, πριν από την Βεγγάλη και την Ορίσα.[13] Αυτές οι αλλαγές συνέβησαν μάλλον επειδή μη ινδοάριοι ομιλητές υιοθετούσαν τη γλώσσα.[14][15][16] Τα στοιχεία του πρόσφατα διαφοροποιημένη γλώσσα βρίσκεται στο Prakritisms του Kamarupa επιγραφές.[17][18]
Οι πρώτες μορφές των Ασσαμέζικων στη βιβλιογραφία ανάγονται στον ένατο αιώνα (βουδιστικοί στίχοι Τσαργιαπάντα) και στα έργα των Ραμάι Παντίτ (Σούνγια Πουράν), Μπόρου Τσαντίντας (Κρίσνα Κίρταν), Σουκούρ Μαμούντ (Γκοπιτσάντραρ Γκαν), Ντουρλάβα Μουλίκ (Γκομπιντρατσάντραρ Γκιτ) και Μπαβάνι Ντας (Μαϊναματίρ Γκαν) του 12ού-14ού αιώνα. Σε αυτά τα έργα, τα Ασσαμέζικα χαρακτηριστικά συνυπάρχουν με χαρακτηριστικά από άλλες σύγχρονες ινδικές γλώσσες.
Μια πλήρως διακεκριμένη λογοτεχνική μορφή (ποίηση) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο δέκατο τέταρτο αιώνα στην αυλή του βασιλείου Καμάτα και στις αυλές ενός ανατολικού βασιλιά Κατσάρι όπου ο Μαντάβ Καντάλι μετέφρασε τον Ραμαγιάνα στα Ασσαμέζικα (Σαπτακάντα Ραμαγιάνα). Από τον δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο αιώνα άρχισαν να δημιουργούνται τα πρώτα τραγούδια (Μποργκίτ), δράματα – (Ανκίγια Νάατ) και πεζά κείμενα (από τον Μπαταντέβα) αποτελείται. Η λογοτεχνική γλώσσα, με βάση τις δυτικές διαλέκτους μετακόμισε στην αυλή του βασιλείου Αχόμ το δέκατο έβδομο αιώνα,[19], όπου έγινε επίσημη γλώσσα του κράτους. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίστηκε από την ευρεία ανάπτυξη της τυποποιημένης πεζογραφίας εμποτισμένη με καθομιλουμένης μορφές στα Μπουράντζι.
Η λογοτεχνική γλώσσα, η οποία είχε εμποτιστεί με το ανατολικό ιδίωμα, έγινε η πρότυπη λογοτεχνική μορφή του δέκατου ένατου αιώνα, όταν οι Βρετανοί την ενέκριναν για κρατικούς σκοπούς. Καθώς το πολιτικό και εμπορικό κέντρο μετατοπίστηκε στο Γκαουχάτι μετά τα μέσα του εικοστού αιώνα, η λογοτεχνική μορφή απομακρύνθηκε από την ανατολική ποικιλία για να πάρει τη σημερινή της μορφή.
Γεωγραφική κατανομή
Τα ασσαμέζικα ομιλούνται στη Κοιλάδα του Βραχμαπούτρα, αποτελούμενη από το δυτικό και ανατολικό Ασσάμ. Ομιλείται και στις πολιτείες Αρουνάτσαλ Πραντές και Ναγκαλάντ. Παρουσία του Ασσαμέζικου αλφαβήτου υπάρχει και στη πολιτεία Ραχίν της σημερινής Μιανμάρ. Ο ναός Πασουπάτι στο Νεπάλ περιέχει επιγραφή στα Ασσαμέζικα που δείχνει την επιρροή και την ευημερία των ασσαμέζικων στο παρελθόν. Υπάρχουν, επίσης, σημαντικές Ασσαμεζόφωνες κοινότητες στην Αυστραλία,[20]Ντουμπάι,[21] στο Ηνωμένο Βασίλειο,[22] στον Καναδάς, το Νεπάλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες.[23]
Επίσημη θέση
Τα ασσαμεζικα είναι η επίσημη γλώσσα του Ασσάμ και μία από τις 23 επίσημες γλώσσες που αναγνωρίζονται από τη Δημοκρατία της Ινδίας. Η Ασσαμέζικη Γραμματεία χρησιμοποιεί ως γλώσσα εργασίας τα ασσαμέζικα.[24]
↑"Axomiya is the major language spoken in Assam, and serves almost as a lingua franca among the different speech communities in the whole area." (Goswami 2003)
↑"...Sylheti dialect of the Sylhet Division (Bangladesh), and the adjacent Indian Districts of Jalpaiguri and Cooch Behar, has been classed with Bengali because its speakers identify with the Bengali culture and literary language, although it is linguistically closer to Assamese." (Masica 1993)
↑Sen, Sukumar (1975), Γραμματική σκίτσα του Ινδικές γλώσσες με συγκριτική λεξιλόγιο και κείμενα, Τόμος 1, Σελ 31
↑"...the MIA languages are not younger than ('classical') Sanskrit. And a number of their morphophonological and lexical features betray the fact that they are not direct descendants of Rigvedic Sanskrit, the main basis of 'Classical' Sanskrit; rather they descend from dialects which, despite many similarities, were different from Rigvedic and in some regards even more archaic." (Oberlies 2007:163)
↑"Axomiya has historically originated in Old Indo-Aryan dialects, but the exact nature of its origin and growth is not very clear as yet." (Goswami 2003)
↑"It is curious to find that according to (Hiuen Tsang) the language of Kamarupa 'differed a little' from that of mid-India. Hiuen Tsang is silent about the language of Pundra-vardhana or Karna-Suvarna; it can be presumed that the language of these tracts were identical with that of Magadha." (Chatterji 1926)
↑"Perhaps this 'differing a little' of the Kamarupa speech refers to those modifications of Aryan sounds which now characterise Assamese as well as North- and East-Bengali dialects." (Chatterji 1926)
↑"When [the Tibeto-Burman speakers] adopted that language they also enriched it with their vocabularies, expressions, affixes etc." (Saikia 1997)
↑"... (it shows) that in Ancient Assam there were three languages viz. (1) Sanskrit as the official language and the language of the learned few, (2) Non-Aryan tribal languages of the Austric and Tibeto-Burman families, and (3) a local variety of Prakrit (ie a MIA) wherefrom, in course of time, the modern Assamese language as a MIL, emerged." (Sharma 1978)
