Απριλιανή Επανάσταση (κορεατικά: 4.19 혁명) ή Επανάσταση της 19ης Απριλίου ή και το Κίνημα της 19ης Απριλίου ονομάζονται οι μαζικές διαδηλώσεις που έγιναν στη Νότια Κορέα μεταξύ 11 και 26 Απριλίου του 1960, κατά του Προέδρου Σίνγκμαν Ρι και της Πρώτης Δημοκρατίας της Νότιας Κορέας. Το κύριο αποτέλεσμα αυτών των διαδηλώσεων ήταν η παραίτηση του Προέδρου Ρι και ουσιαστικά η αρχή της Δεύτερης βραχύβιας Δημοκρατίας της Νότιας Κορέας.[1][2] Ο Ρι, φυγαδεύθηκε λίγες μέρες αργότερα από τη CIA με προορισμό τη Χονολουλού, όπου και παρέμεινε εκεί εξόριστος μέχρι τον θάνατό του.[3]
Οι πρώτες κινητοποιήσεις έγιναν στις 11 Απριλίου του 1960 από μαθητές και μέλη της εργατικής τάξης στο λιμάνι της Μασάν. Το ποτήρι για του διαδηλωτές ξεχύλισε όταν διαπίστωσαν πως είχε πέσει νεκρός από πυρά αστυνομικού μαθητής διαδηλωτής. Η παρακίνηση για όλο αυτό ήταν οι νοθευμένες εκλογές του της ίδιας χρονιάς. Βέβαια, υπήρξε ήδη δυσαρέσκεια προς τη διακυβέρνηση του Ρι λόγω του απολυταρχισμού που ακολουθούσε, της διαφθοράς, της βίας ενάντια πολιτικών διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων, καθώς και η ανύπαρκτη ανάπτυξη της χώρας.[4] Το περιστατικό στη Μασάν έφτασε και στη Σεούλ, όπου χιλιάδες άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν. Κατά την περίοδο δύο εβδομάδων και σε όλες τις διαδηλώσεις που έγιναν, οι οποίες έγινε προσπάθεια να κατεσταλλούν δια της βίας, 186 άτομα έχασαν τη ζωή τους.[5]
Ο Ρι υπήρξε μεγάλη φυσιογνωμία για την νεότερη ιστορία της Κορέας, αφού υπήρξε και ο πρώτος Πρόεδρος της. Ωστόσο, ήταν εξαρτημένος από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και πέρα από τα άλλα είχε υιοθετήσει και τον αντικομμουνισμό, τον οποίο αρκετά τον χρησιμοποιούσε για να ασκήσει πίεση στους πολίτες. Ήταν πρόεδρος της Νότιας Κορέας και κατά τη διάρκεια του Κορεατικού Πολέμου. Κέρδισε δύο επανεκλέξεις, όμως η τρίτη, το 1960, ήταν αυτή που δημιούργησε ξεσηκωμό, λόγω νοθείας,[4] ειδάλλως δυσαρέσκεια υπήρχε ήδη στο πρόσωπό του. Ο αντιπρόεδρος της τότε κυβέρνησης Λι Κι-πονγκ ήταν από τις κύριες φιγούρες της διαφθοράς της τότε κυβέρνησης. Μάλιστα, στις 27 Απριλίου (λίγο μετά την παραίτηση Ρι), ο μεγάλος του γιος τον σκότωσε καθώς και όλη την οικογένεια και μετά αυτοκτόνησε.[6]
Παραπομπές
↑Han, S-J. (1974) The Failure of Democracy in South Korea. University of California Press, p. 28–29.