Ο Απολλόδωρος (2ος αιώνας π.Χ) ήταν επικούρειος φιλόσοφος και ο σχολάρχης της επικούρειας σχολής στην Αθήνα.

Σύμφωνα με τον Διογένη Λάερτιο τον φώναζαν κηποτύρρανο λόγω της συνήθειάς του να επιδίδεται σε ένα είδος τυραννίας ή υπεροχής στον κήπο ή στην σχολή του Επίκουρου^[1] Ήταν ο δάσκαλος του Ζήνωνος του Σιδωνίου^[1] ο οποίος και τον διαδέχθηκε στην θέση του σχολάρχη περίπου το 100 π.Χ. Πιστεύεται ότι έχει γράψει έως και 400 βιβλία,^[1] τα οποία όμως έχουν όλα χαθεί.

Δύο έργα του μόνο αναφέρονται με τον τίτλο τους. Το ένα λεγόταν Η ζωή του Επίκουρου.^[2] Έγραψε επίσης και τη Συλλογή Δογμάτων, στην οποία υποστήριξε ότι ο Επίκουρος είχε γράψει περισσότερα πρωτότυπα έργα από τον στωικό φιλόσοφο Χρύσιππο, επειδή μολόνοτι ο Χρύσιππος είχε γράψει 700 βιβλία, αυτά ήταν γεμάτα με αποφθέγματα άλλων συγγραφέων.^[3]