Ως Αναγέννηση της Disney (αγγλικά: Disney Renaissance) αναφέρεται συνήθως η χρονική περίοδος που κράτησε 10 χρόνια, απ' το 1989 μέχρι το 1999 όπου τα στούντιο της Disney επέστρεψαν στο προσκήνιο και έφτιαξαν ταινίες κινουμένων σχεδίων βασισμένες κυρίως σε κλασικές ιστορίες. Οι ταινίες αυτές ψυχαγώγησαν το ευρύτατο κοινό και δέχτηκαν καλές κριτικές, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως.^[1][2]

Οι ταινίες αυτές ήταν οι εξής: Η Μικρή Γοργόνα (1989), Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης (1990), Η Πεντάμορφη και το Τέρας (1991), Αλαντίν (1992), Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (1994), Ποκαχόντας (1995), Η Παναγία των Παρισίων (1996), Ηρακλής: Πέρα από το μύθο (1997), Μουλάν (1998) και Ταρζάν (1999). Επί του παρόντος, Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος (2009) θεωρείται η πιο σύγχρονη παραγωγή στούντιο που ισούται με τα παραδοσιακά κινούμενα σχέδια, πλοκή και μουσική των Αναγέννηση της Disney.

Η Ντίσνεϋ ανέλαβε την ανάπτυξη της Μικρής Γοργόνας απ' τη δεκαετία του 1930 εώς το 1988. Ο στιχουργός Χάουαρντ Άσμαν και ο συνθέτης Άλαν Μένκεν ανέλαβαν τη μουσική της ταινίας. Η ταινιά προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 17 Νοεμβρίου 1989 και με εισπράξεις που έφτασαν τα $211 εκατομμύρια ήταν η μεγαλύτερη σε εισπράξεις ταινία κινουμένων σχεδίων της τότε περιόδου.

Την επόμενη χρονιά το 1990 προβλήθηκε η ταινία Μπερνάρ και Μπιάνκα: Περιπέτειες στην Άκρη της Γης και ήταν η πρώτη απ' τις δύο συνέχειες της Ντίσνεϋ (το άλλο ήταν η Φαντασία 2000) που την παραγωγή ανέλαβε η Walt Disney Feature Animation.

Το 1991 προβλήθηκε η Πεντάμορφη και το Τέρας η οποία ήταν η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Όπως και με τη Μικρή Γοργόνα, τη μουσική της ταινίας ανέλαβαν οι Άλαν Μένκεν και Χάουαρντ Άσμαν και πήρε Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού και Καλύτερης Μουσικής, ενώ οι εισπράξεις έφτασαν γύρω τα $377 εκατομμύρια.

Οι ταινίες Αλαντίν και Ο Βασιλιάς των Λιονταριών προβλήθηκαν αντίστοιχα το 1992 και το 1994 και αποτέλεσαν τις μεγαλύτερες σε εισπράξεις ταινίες της χρονιάς τους. Όμως Ο Βασιλιάς των Λιονταριών με συνολικές εισπράξεις $783 εκατομμύρια αποτέλεσε τη μεγαλύτερη σε εισπράξεις ταινία κινουμένων σχεδίων της τότε περιόδου και τη μεγαλύτερη σε εισπράξεις ταινία κινουμένων σχεδίων κλασικού σχεδιασμού. Στον Αλαντίν τη μουσική ανέλαβαν οι Άλαν Μένκεν, Χάουαρντ Άσμαν (ο οποίος είχε πεθάνει πριν την κυκλοφορία του Η Πεντάμορφης και το Τέρας) και ο Τίμ Ράις. Στον Βασιλιά των Λιονταριών τα τραγούδια ανέλαβε ο γνωστός τραγουδιστής Έλτον Τζων μαζί με τον Τίμ Ράις και το μουσική ανέλαβε ο Χανς Ζίμερ.

Η Ποκαχόντας και Η Παναγία των Παρισίων κυκλοφόρησαν αντίστοιχα το 1995 και το 1996. Οι δύο ταινίες γνώρισαν επιτυχία με εισπράξεις $346 εκατομμύρια και $325 εκατομμύρια αντίστοιχα. Η Ποκαχόντας κέρδισε Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού και Καλύτερης Μουσικής. Και στις δύο ταινίες τη μουσική ανέλαβαν οι Άλαν Μένκεν και Στέφεν Σουόρτζ. Η επιτυχία συνεχιζόταν με ταινίες όπως Ηρακλής: Πέρα από το μύθο το 1997 με μουσική ξανά του Άλαν Μένκεν αλλά αυτή τη φορά είχε στο πλευρό του τον Ντέιβιντ Ζίπελ, ενώ η ταινία γνώρισε συνολικές εισπράξεις $252 εκατομμύρια. Το 1998 κυκλοφόρησε η Μουλάν που έφτασε εισπράξεις $304 εκατομμύρια και τα τραγούδια ανέλαβαν οι Μάθιου Γουάιλντερ και Ντέιβιντ Ζίπελ, ενώ τη μουσική ο Τζέρυ Γκόλντσμιθ. Η τελευταία ταινία της Αναγέννησης της Ντίσνεϋ ήταν ο Ταρζάν που κυκλοφόρησε το 1999 και γνώρισε εισπράξεις $448 εκατομμύρια, ενώ τα τραγούδια ανέλαβε ο Φιλ Κολλινς.