Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
Η Αδελαΐδα, ιταλ. Adelaide (π. 1014/20 - 19 Δεκεμβρίου 1091) από τον Οίκο των Αρδουινιδών ήταν κόρη και κληρονόμος του μαρκησίου της Σούζα & κόμη του Τορίνο· με τον γάμο της έγινε κόμισσα της Σαβοΐας. Συχνά τη συγκρίνουν με την δεύτερη εξαδέλφη της Ματθίλδη της Κανόσα.[10]
Βιογραφία
Ήταν η πρώτη κόρη του Ούλρικ Μάνφρεντ Β΄ κόμη του Τορίνο και μαρκησίου της Σούζα και της Μπέρτα των Ομπερτιδών/Γουέλφων, κόρης του Ομπέρτο Β΄ (ή ίσως του Ομπέρτο Γ΄) μαργράβου του Μιλάνου. Μετά τον θάνατο του πατέρα της ανέλαβε την εξουσία σε μεγάλο μέρος των εδαφών που ήλεγχε εκείνος.[11]
Οικογένεια
Επειδή οι κομητείες είχαν στρατιωτικό ενδιαφέρον θεωρούνταν ακατάλληλο να διοικούνται από γυναίκες και γι΄αυτό η Αδελαΐδα αναγκάστηκε να παντρευτεί το 1036/37 τον Χέρμαν Δ΄ των Μπάμπενμπεργκ δούκα της Σουαβίας που ήταν θετός γιος του αυτοκράτορας Κορράδου Β΄. Δεν απέκτησαν απογόνους και ο Χέρμαν Δ΄ απεβίωσε το 1038 πολεμώντας τον πατριό του.
Περί το 1041 η Αδελαΐδα, προκειμένου να εξασφαλίσει την περιουσία της, έκανε δεύτερο γάμο με τον Ερρίκο των Αλεράμιτσι μαρκήσιο του Μομφερράτου· Δεν έκαναν παιδιά και ο Ερρίκος απεβίωσε περί το 1045.
Το 1046 έκανε τον τρίτο γάμο της με τον Όθωνα κόμη της Σαβοΐας και είχε τέκνα:
Μετά τον θάνατο και του τρίτου της συζύγου κάποια στιγμή μεταξύ 1057 και 1060 η Αδελαΐδα ανέλαβε μαζί με τους γιους της τη διοίκηση του Τορίνο και της Σαβοΐας. Το 1070 κατέλαβε και κατέστρεψε την πόλη του Άστι επειδή είχε επαναστατήσει εναντίον της.[11]
Το 1069 ο Ερρίκος Δ΄ επιχείρησε να χωρήσει από την κόρη της Μπέρτα και αυτό προκάλεσε ψυχρότητα ανάμεσα στην Αδελαΐδα και το παλάτι αλλά σταδιακά οι σχέσεις τους αποκαταστάθηκαν όταν ο Ερρίκος σταμάτησε να έχει απαίτηση διαζυγίου.[12] Τον ακολούθησε μάλιστα στη Ρώμη και μετά στην Κανόσα το 1077 όπου μεσολάβησε στον Πάπα και τη Ματθίλδη της Κανόσα ώστε να κάνουν δεκτό τον Ερρίκο μετά την περίφημη "Έριδα της Περιβολής" που είχε οδηγήσει στον αφορισμό του Ερρίκου. Τον ακολούθησε επίσης και τον βοήθησε και στην εκστρατεία στη Ν. Ιταλία το 1084.[12]
Η Αδελαΐδα έκανε πολλές δωρεές σε διάφορα μοναστήρια στο Τορίνο και το 1064 ίδρυσε μοναστήρι στο Πινέρολο.
Ο θάνατός της
Πέθανε τον Δεκέμβρη του 1091 και λέγεται πως θάφτηκε στο Κανίσκιο, ένα μικρό χωριό στο Πεδεμόντιο, όπου υποτίθεται πως ζούσε κρυμμένη είκοσι δύο χρόνια πριν τον θάνατό της αν και αυτό αμφισβητείται.[12]