Όρος Βίλχελμ

Όρος Βίλχελμ
Εντούβα Κομπούγκλου
Χάρτης
Ύψος4.509 m
ΟροσειράΜπίσμαρκ
ΉπειροςΑσία, Ωκεανία
Πρώτη ανάβαση15 Αυγούστου 1938 από τον Λη Βάιαλ
wikidata (π • σ • ε )

Το όρος Βίλχελμ είναι το υψηλότερο βουνό στην Παπούα Νέα Γουινέα με ύψος 4,509 metres (14,793 ft). Ανήκει στην οροσειρά Μπίσμαρκκαι η κορυφή του είναι σημείο συνάντησης τριών επαρχιών -επαρχία Σίμπου, Δυτικά Υψίπεδα και Επαρχία Μαντάνγκ. Η κορυφή είναι επίσης γνωστή ως Εντούβα Κομπούγλου στην τοπική γλώσσα Κουμάν[1].

Το βουνό βρίσκεται στο νησί Νέα Γουινέα, που ενσωματώνει την Παπούα Νέα Γουινέα και την Ινδονησιακή επαρχία Παπούα. Το ύψος του είναι μικρότερο του Πούντσακ Τζάγια, 4,884 m (16,024 ft), και αρκετών άλλων κορυφών στην ινδονησιακή Παπούα.

Ορισμένες πηγές θεωρούν ότι το όρος Βίλχελμ είναι το υψηλότερο βουνό της Ωκεανίας ή της ηπειρωτικής Αυστραλίας, εξαιτίαςτου γεγονότος ότι η Ινδονησία ανήκει στην Ασία[2]. Ενίοτε το βουνό περιλαμβάνεται στις Επτά Κορυφές.

Ορειβασία

Το όρος Βίλχελμ πήρε το όνομά του το 1888 όταν ο Γερμανός ανταποκριτής, Χούγκο Τσέλερ, αναρριχήθηκε στην οροσειρά Φινιστέρ, νοτιοανατολικά του Μαντάνγκ, και έδωσε στην οροσειρά το όνομα Μπίσμαρκ, από τον Γερμανό καγκελάριο Ότο φον Μπίσμαρκ, ενώ στις τέσσερεις υψηλότερες κορυφές έδωσε τα ονόματα των παιδιών του: Ότομπεργκ, Χέμπερτμπεργκ, Μαρίενμπεργκ και Βίλχελμπεργκ[3]. Ο Τσέλερ θεώρησε υψηλότερη κορυφή το Ότομπεργκ, αλλά αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ήταν μόνο 11,600 feet (3,540 m) και ότι το μακρινό Βίλχελμπεργκ ήταν πολύ ψηλότερο[4].

Toν Αύγουστο του 1938, ο Λη Βάιαλ, κυβερνητικός αξιωματούχος, και δύο Παπούα μέλη της ομάδας πραγματοποίησαν την πρώτη ανάβαση[3]. Ο Βάιαλ σημείωσε ότι παρόλο που το βουνό είναι κοντά στον ισημερινό υπήρχε χιόνι στην κορυφή την εποχή της ανάβασης[5].

Παραπομπές σημειώσεις

  1. ↑ Nolan, Riall W. (1983). Bushwalking in Papua New Guinea (1 έκδοση). Lonely Planet. ISBN 0-908086-41-5. 
  2. ↑ «Statistical Yearbook of Croatia, 2007» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2014. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Pérusse, Yvon (Ιουλίου 1993). Bushwalking in Papua New Guinea (2 έκδοση). Lonely Planet. σελ. 156. ISBN 0-86442-052-8. 
  4. ↑ Souter, Gavin (1963). New Guinea: The Last Unknown. Angus & Robertson. σελ. 76. ISBN 0-207-94627-2. 
  5. ↑ Vial, L.G. (May 1939). «The Kamans». Walkabout. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι