Ο Σύλλογος Φίλων Βυζαντινού Ναού Αγίας Θεοδώρας Άρτας, με την αφοσίωση και το μεράκι των μελών του, προετοιμάζει σχολαστικά την αναβίωση του εθίμου της Μεγάλης Φωτιάς, που λαμβάνει χώρα την Μεγάλη Πέμπτη κάθε έτος στην πλατεία Αγίας Θεοδώρας Άρτας . Το έθιμο που είναι γνωστό και ως «το Άναμμα της Μεγάλης Φωτιάς στην Άρτα» πραγματοποιείται από τα χρόνια πριν την τουρκοκρατία και συνεχίζει ανελλιπώς έως σήμερα. Η διαδικασία ξεκινά αρκετές ημέρες πριν, όταν τα μέλη του Συλλόγου έρχονται σε επαφή με ενορίτες που επιθυμούν να συνεισφέρουν στη συγκέντρωση των ξύλων. Για πολλούς από αυτούς, η προσφορά ξύλων είναι μια μορφή τάματος, μια πράξη ευλάβειας για την ευημερία των οικογενειών τους.Παλαιότερα οι νέοι της ενορίας ξεκινούσαν ένα μήνα πριν τη Μεγάλη Πέμπτη να οργανώνουν την ανεύρεση και τη συλλογή των ξύλων από τις όχθες του Άραχθου ποταμού. Για την επιτυχή αναβίωση του εθίμου, απαιτούνται περίπου 10 τόνοι ξύλων. Εάν η ποσότητα αυτή δεν συγκεντρωθεί από τις προσφορές των ενοριτών, ο Σύλλογος ζητά τη συνδρομή του Δήμου Αρταίων, ο οποίος μέσω του τομέα πρασίνου παρέχει την απαραίτητη βοήθεια για την προμήθεια των ξύλων. Την Μεγάλη Τετάρτη, τα φορτηγά του Δήμου μεταφέρουν τα ξύλα και τα τοποθετούν σε σημείο της πλατείας, πλησίον του χώρου όπου θα ανάψει η φωτιά. Την ίδια ημέρα φθάνει και μεγάλη ποσότητα αμμοχάλικου, η οποία στρώνεται στην πλατεία ώστε να προστατευτεί το πλακόστρωτο από τη φωτιά. Το κάλεσμα στους νέους και τους ενορίτες γίνεται για την Μεγάλη Πέμπτη, περίπου στις 11:00 το πρωί, για την έναρξη της διαδικασίας του στησίματος των ξύλων. Η τέχνη του στησίματος είναι ιδιαίτερη και έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Τα ξύλα στήνονται σαν κωνική καλύβα. Πρώτα τοποθετείται το κεντρικό ξύλο, το οποίο πρέπει να είναι χλωρό, ψιλό και χοντρό για να μην καεί εύκολα και στην κορυφή να έχει διχάλα για να δέσουν τα υπόλοιπα ξύλα. Στη συνέχεια, οι υπόλοιποι χλωροί κορμοί τοποθετούνται σταυρωτά για να ισορροπήσουν και να στηριχτούν μόνοι τους. Τέλος, τα κενά γεμίζουν με ξερά ξύλα, ώστε να δημιουργηθεί μια συμπαγής κατασκευή. Ο στόχος είναι τα ξύλα να τοποθετηθούν με τέτοιο τρόπο ώστε, όταν ανάψει η φωτιά, να παραμείνουν όρθια μέχρι να σβήσει χωρίς να καταρρεύσει η καλύβα. Το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης ξεκινά η ακολουθία των Παθών, με τους πιστούς να γεμίζουν πρώτα τον ναό και στη συνέχεια την πλατεία. Οι πιστοί καταφθάνουν από κάθε γωνιά της Ελλάδας για να συμμετάσχουν στο εντυπωσιακό αυτό έθιμο. Η μεγάλη στιγμή φθάνει όταν ο Ιερέας διαβάζει το έκτο Ευαγγέλιο. Η Σταύρωση εξέρχεται από το Ιερό και η καμπάνα χτυπά πένθιμα. Τότε, μικροί και μεγάλοι, κρατώντας ένα κερί στο χέρι, πλησιάζουν την ξύλινη κατασκευή και ανάβουν τη φωτιά. Στην αρχή η φωτιά καίει σιγά, αλλά μόλις τα ξύλα φουντώσουν, οι φλόγες υψώνονται πάνω από πέντε μέτρα, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό θέαμα. Ο Ναός, η πλατεία και ο κόσμος φωτίζονται με ένα εκπληκτικό πορτοκαλί χρώμα. ^[1]