Ο φαν Έιρφελτ γεννήθηκε στην Αμβέρσα και βαπτίστηκε στον Καθεδρικό ναό της πόλης στις 25 Μαρτίου 1590. Δεν υπάρχει καταγραφή των Δασκάλων στους οποίους μαθήτευσε. Καταγράφηκε ως "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1609. Στις 28 Νοεμβρίου 1615 νυμφεύτηκε την Κατερίνε ντε Φλίχερ (Catherine de Vlieger) στον ναό του Αγίου Ανδρέα της Αμβέρσας. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά. Η σύζυγός του απεβίωσε το 1626 ή το 1627.[7] Μετά τον θάνατό της, ταξίδεψε μαζί με έναν από τους μαθητές του, τον Ματτιέ φαν Πλάττενμπερχ (Matthieu van Plattenberg) στην Ιταλία.[8] Καταγράφεται στη Γένοβα κατά το διάστημα 1628 - 1630, όπου ζούσε με τον συμπατριώτη του Κορνέλις ντε Βελ (Cornelis de Wael), ο οποίος ήδη εξασκούσε την τέχνη της ζωγραφικής θαλασσινών εικόνων, ειδικότερα την απεικόνιση ναυμαχιών. Ο ντε Βελ ήταν από μακρού κάτοικος της Γένοβας και κανόνισε ο φαν Έιρφελτ να αναλάβει κάποιες εργασίες κατά την εκεί παραμονή του.
Το 1630 ο φαν Έιρφελτ επέστρεψε στην Αμβέρσα. Στις αρχές αυτής της δεκαετίας είχε συνάψει σχέση με την Σουσάννα Άπριλ, με την οποία απέκτησε δύο νόθες θυγατέρες, την Σουσάννα και την Αννεμαρίε (γενν. 1630 και 1632 αντίστοιχα). Στις 3 Οκτωβρίου 1633 νυμφεύτηκε την Ελίσαμπετ Μπόοτς στην εκκλησία του Αγίου Ιακώβου της Αμβέρσας. Ο γιος τους Γιαν Μπάπτιστ βαπτίστηκε στην ίδια εκκλησία στις 11 Φεβρουαρίου 1634.[7]
Η σταδιοδρομία του φαν Έιρφελντ ως καλλιτέχνη θαλασσινών - ναυτικών σκηνών ήταν πολύ επιτυχημένη και μερικά έργα του εξάχθηκαν σε αγορές όπως της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.[9] Διέθετε, επίσης, αδημονούσα πελατεία στην Ολλανδική Δημοκρατία.[10]
Ο βιογράφος του 17ου αιώνα Κορνέλις ντε Μπι τον αναφέρει ως "γιο των θαλασσών".[11] Ο Άντονι βαν Ντάικ φιλοτέχνησε ένα χαρακτικό με βάση το πορτρέτο του από τον Σχέλτε α Μπόλσβερτ, το οποίο περιλήφθηκε στο βιβλίο του βαν Ντάικ "Icones Principum Virorum", μια συλλογή από πορτρέτα προσωπικοτήτων της εποχής του.[9][12]
Ο Άντριεν φαν Έιρφελντ εμφανίζεται επίσης να εμπλέκεται και σε διπλωματικές δραστηριότητες. Μετέφερε ορισμένες επιστολές σχετικά με πιθανή συνθήκη ειρήνης μεταξύ Ισπανίας και Ολλανδικής Δημοκρατίας από τον Μπαλτάζαρ Χέρμπιερ (Balthazar Gerbier), Αγλοολλανδό διπλωμάτη που διέμενε στην Αμβέρσα προς τον Κόνσταντιν Χόιχενς, γραμματέα του Πρίγκηπα της Οράγγης της Ολλανδικής Δημοκρατίας.[13]
Ο φαν Έιρφελτ θεωρείται ο πρώτος Φλαμανδός ζωγράφος ναυτικών θεμάτων. Η θεματολογία των πινάκων του κάλυπτε μεγάλο εύρος, από σκηνές ναυμαχιών ως θύελλες, απόψεις πλοίων σε ποταμούς και λιμάνια, νυχτερινές σκηνές κτλ. Αγαπημένο του θέμα τα ολλανδικά πλοία στη θάλασσα και απόψεις πλοίων σε νότια, πιθανόν φανταστικά, λιμάνια.
Παρά το ότι πιθανόν να επηρεάστηκε από τον Ολλανδό ζωγράφο ναυτικών θεμάτων Χέντρικ Κορνέλις Φρόομ, ορισμένοι θεωρούν την επίδραση του ύφους στο έργο του εντονότερη από το έργο του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου.[10] Έχει υποτεθεί ότι ο φαν Έιρφελτ πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα, στις αρχές της δεκαετίας του 1600, στην Ολλανδική Δημοκρατία, αν και δεν υπάρχει καμία σχετική τεκμηρίωση παρά μόνον οι πίνακές του με ολλανδικά πλοία και λιμάνια. Ίσως να διέμεινε στο Χάαρλεμ, αλλά δεν υπάρχει απόδειξη για την ευρέως διαδεδομένη υπόθεση ότι σπούδασε υπό τον Φρόομ. Μπορεί κάλλιστα να εξοικειώθηκε με το ύφος του Φρόομ στην Αμβέρσα, όπου οι πίνακες του Φρόομ, καθώς και αντίγραφα και απομιμήσεις τους υπήρχαν διαθέσιμοι στην τοπική αγορά τέχνης. Ο φαν Έιρφελτ είναι γνωστό ότι δημιούργησε αντίγραφα έργων του Φρόομ αλλά ήταν σε θέση να αναπτύξει το δικό του προσωπικό ύφος.[14]
Στους πρώιμους πίνακές του υιοθέτησε ένα ζωηρό, μανιεριστικό ύφος και η παλέτα του χαρακτηρίζεται από τόνους μαυροπράσινων και καφέ αποχρώσεων. Συχνά στηριζόταν στο λευκό για να κάνει το περίγραμμα των πλοίων να ξεχωρίζει από τη σκοτεινή θάλασσα.[9][10] Το ύφος αυτό διακρίνεται στο έργοΕπιστροφή στο Άμστερνταμ από τη Δεύτερη Αποστολή στις Ανατολικές Ινδίες στις 19 Ιουλίου 1599, χρονολογούμενο κατά τη δεκαετία του 1610.
Αργότερα άλλαξε σε πιο απαλή και διακριτική την παλέτα του, ιδιαίτερα μετά την επιστροφή του από την Ιταλία. Τότε αγαπούσε να ζωγραφίζει λιμάνια του νότου, με ήσυχες θάλασσες ζωγραφισμένες με απαλούς τόνους.[9][10] Το ώριμο αυτό ύφος του χαρακτηρίζει τον πίνακα Δυο αγκυροβολημένα πλοία (σήμερα στο Μουσείο Ερμιτάζ).
Δραστηριοποιήθηκε, επίσης, και ως χαράκτης. Οι ακριβείς τοποθεσίες του χαρακτικού του, που απεικονίζει τον παγωμένο ποταμό Σχέλντε το 1621 και ένα ακόμη, του οχυρού Vlaams Hoofd στην Αμβέρσα και μνημονεύεται σε αναφορές, δεν είναι γνωστές.[7]
↑Παραλλαγές του ονόματός του: Andries van Aertvelt, Andries van Artevelde, Andries van Artevelt, Andries van Artvelt, Andries van Ertvelt, Andries van Eetvelt, Naentjen, Eetvelt, Naentkens den schilder. Ο Pierre-Jean Mariette αναγράφει στοAbecedario την παραλλαγή Alfelt και ο André Félibien αναγράφει το όνομά του ως Ert-veest. Ο φαν Έιρφελτ υπέγραφε σε όλα τα νομικά έγγραφα ως 'Andries van Artvelt και υπέγραφε τα έργα του με το "μονόγραμμα" AVA. Το οικογενειακό του όνομα προέρχεται αναμφίβολα από το χωριό Ερτφέλντε (Ertvelde), σήμερα στο σημερινό δήμο Έφερχεμ (Evergem) του Βελγίου.
_-_Ships_in_stormy_sea.jpg)
