Waiting for the Sun
Στούντιο άλμπουμ από The Doors
Κυκλοφορία	3 Ιουλίου 1968 (1968-07-03)
Ηχογράφηση	τέλη 1967 – Μάιος 1968 στα στούντιο Sunset Sound Recorders και TTG του Χόλιγουντ
Μουσικό είδος	Ψυχεδελικό ροκ
Διάρκεια	32:59
Παραγωγή	Πολ Ρόθτσιλντ
Δισκογραφική	Elektra Records
Δισκογραφικό χρονολόγιο (The Doors)
Strange Days (1967) Waiting for the Sun (1968) The Soft Parade (1969)

Waiting for the Sun είναι ο τρίτος στούντιο δίσκος του αμερικανικού ροκ συγκροτήματος The Doors, ο οποίος ηχογραφήθηκε από τα τέλη του 1967 μέχρι τον Μάιο του 1968 και κυκλοφόρησε στις 11 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς. Ο δίσκος, όπως αναγνώρισε και ο ντράμερ του συγκροτήματος Τζον Ντένσμορ, υπέφερε από το λεγόμενο "σύνδρομο του τρίτου άλμπουμ", δηλαδή τη δυσκολία ενός συγκροτήματος να έχει ένα απόθεμα πολύ καλών συνθέσεων, ικανό να γεμίσει έναν τρίτο στη σειρά δίσκο.^[1] Αυτό ήταν κάτι που είχε επισημανθεί και από την κριτική της εποχής.^[2] Επανεκδόθηκε για πρώτη φορά σε ψηφιακή μορφή (CD) το 1988.^[3]

Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν στα τέλη του 1967 στο στούντιο Sunset Sound Recorders του Χόλυγουντ, με τις εγγραφές των τραγουδιών "The Unknown Soldier" και "Spanish Caravan". Στη συνέχεια, όμως, στις αρχές της επόμενης χρονιάς το συγκρότημα και η ομάδα του μετακόμισαν λίγο παρακάτω, στο στούντιο TTG (Two Terrible Guys), όπου εκείνη την περίοδο ηχογραφούσε και ο Φρανκ Ζάπα.^[4] Το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ, "Waiting for the Sun", δεν συμπεριελήφθη στην έκδοση του δίσκου, άλλα μπήκε στη μεθεπόμενη δουλειά του συγκροτήματος Morrison Hotel.^[5]

Παραγωγός του δίσκου ήταν και πάλι ο Πολ Ρόθτσαϊλντ, με μηχανικό ήχου τον Μπρους Μπότνικ. Η φωτογραφία του εξωφύλλου ήταν έργο του Πολ Φεράρα (Paul Ferrara), η δημιουργία και ο σχεδιασμός του προέρχονταν από τον Ουίλιαμ Χάρβεϊ (William S. Harvey), ενώ η φωτογραφία στο οπισθόφυλλο ήταν του Γκάι Γουέμπστερ (Guy Webster).^[6]

Οι ηχογραφήσεις επηρεάστηκαν από τα σοβαρά προβλήματα χρήσης ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ από τον τραγουδιστή Τζιμ Μόρισον. Ο Άλις Κούπερ, μάλιστα, ο οποίος βρισκόταν τριγύρω κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, αναρωτιόταν εάν ο Μόρισον θα κατόρθωνε τελικά να "επιζήσει, ώστε να τελειώσει το άλμπουμ".^[4] Την ίδια περίοδο, οι Doors πραγματοποίησαν σειρά επεισοδιακών ζωντανών εμφανίσεων, με αποκορύφωμα τη συναυλία τους στο "Chicago Coliseum" στις 10 Μαΐου 1968, όπου σοβαρά επεισόδια έλαβαν χώρα ανάμεσα στην αστυνομία και το κοινό.^[7]

Το Waiting for the Sun κυκλοφόρησε στις 11 Ιουλίου 1968 από την Elektra Records, ανεβαίνοντας στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ. Το άλμπουμ συνόδευε, αρχικά, το σινγκλ "The Unknown Soldier" που ανέβηκε στο Top-40, αλλά λίγο μετά την κυκλοφορία του δίσκου, το δεύτερο σινγκλ του με τίτλο "Hello, I Love You" σκαρφάλωσε στην κορυφή του καταλόγου επιτυχιών και έγινε χρυσό. Το Waiting for the Sun έχει βραβευθεί ως πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, ενώ έχει γίνει χρυσό στη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία.

Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, έπαιξαν για πρώτη φορά εκτός ΗΠΑ σε διάφορες συναυλίες^[8] με τους Jefferson Airplane, ενώ επέστρεψαν στην πατρίδα τους για εννέα ακόμη συναυλίες πριν μπουν και πάλι στο στούντιο για το τέταρτό τους άλμπουμ.

Ο δίσκος ξεκινάει με το "Hello, I Love You", το οποίο είχε γράψει ο Μόρισον το 1965 αφού είδε μία όμορφη γυναίκα να περπατάει στην παραλία. Ηχογραφήθηκε και συμπεριελήφθηκε στο πρώτο ντέμο του συγκροτήματος, εκείνη τη χρονιά. Ο Ντέιβ Ντέιβις των Kinks έχει υποστηρίξει πως αυτή η σύνθεση των Doors βασιζόταν, από άποψη δομής και μελωδίας, στην επιτυχία τους "All Day and All of the Night".^[9] Πολλοί θεωρούν^[10] ότι δεν αντιπροσωπεύει τον ήχο των Doors, λόγω της εμπορικής φύσης του και των ρηχών στίχων του.

Δεύτερο τραγούδι του άλμπουμ είναι το "Love Street", του οποίου οι στίχοι αναφέρονται στην οδό 1812 Rothdell Trail όπου διέμενε ο τραγουδιστής με την κοπέλα του, Πάμελα Κούρσον. Ο στίχος "There's a store where the creatures meet" αναφέρεται σε κλαμπ όπου συγκεντρώνονταν χίπις της περιοχής.^[11]

Ακολουθεί το "Not to Touch the Earth" το οποίο είναι μέρος του "The Celebration οf the Lizard", ενός ποίηματος που ο Μόρισον είχε κατά νου να αποτελέσει την πρώτη πλευρά του Waiting for the Sun, στο πρότυπο των μεγάλης διάρκειας συνθέσεων των "The End" και "When the Music's Over".^[12] Τελικά ηχογραφήθηκε μόνο ένα ντέμο του "Celebration", χωρίς τη συμμετοχή του παραγωγού.^[5] Το κομμάτι περιέχει αναφορές στη δολοφονία του Προέδρου Κένεντι.

"Summer's Almost Gone" αναφέρεται στο καλοκαίρι και στον θάνατο και το ερώτημα για την μετέπειτα ζωή. Ακολουθεί το "Wintertime Love", που είναι αλληλένδετο νοηματικά με το προηγούμενο τραγούδι, μιλάει για τη μοναξιά και την αποξένωση που κυριαρχούν σε έναν άνθρωπο τον χειμώνα. Και τα δύο κομμάτια συνθέτουν μια ενότητα γύρω από τη νεότητα ως πολιτισμική και, ενδεχομένως και πολιτική, ταυτότητα.^[12]

Έκτο τραγούδι του δίσκου είναι το "The Unknown Soldier", ένα αντιπολεμικό κομμάτι με ξεχωριστή αναφορά στον Πόλεμο του Βιετνάμ που πραγματοποιούνταν εκείνο το διάστημα. Η συγκεκριμένη ηχογράφηση ολοκληρώθηκε μετά από 130 προσπάθειες,^[13] ενώ γυρίστηκε και βίντεο κλιπ για το κομμάτι. Για την παραγωγή των ηχητικών εφέ του τραγουδιού "στρατολογήθηκαν" φίλοι και συνεργάτες, οι οποίοι χτυπούσαν με δύναμη τα πόδια τους στο ξύλινο πάτωμα και όπλιζαν ντουφέκια με συγχρονισμό.^[10]

Ο κιθαρίστας Ρόμπι Κρίγκερ συνέθεσε το "Spanish Caravan", με την εισαγωγή να προέρχεται από τη σύνθεση "Asturias" του Ισπανού κλασικού συνθέτη Ισαάκ Αλμπένιθ και τον Κρίγκερ να παίζει σε στυλ φλαμένκο, ένα μουσικό είδος που είχε διδαχτεί όταν μάθαινε να παίζει κιθάρα.^[12]

Ακολουθεί το "My Wild Love", το οποίο μιλάει για μια κοπέλα η οποία γυρνάει τον κόσμο και ζει μια έντονη ζωή χωρίς αναστολές ή τύψεις για τις πράξεις της. Η acappella μορφή του, σε συνδυασμό με το άκουσμα των αλυσίδων που σέρνονται, κάνουν αυτό το τραγούδι μοναδικό, από αισθητική άποψη, στη δισκογραφία του συγκροτήματος.^[10]

Ένατο κομμάτι του άλμπουμ είναι το "We Could Be So Good Together", στο οποίο ο Μόρισον κάνει μία αυτοκριτική για τη συμπεριφορά του μέσα στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Το τραγούδι είχε ηχογραφηθεί για να μπει -χωρίς όμως αυτό να γίνει τελικά- στο πρώτο, ομώνυμο άλμπουμ του συγκροτήματος και ταιριάζει νοηματικά με το "Hello, I Love You".^[12]

Προτελευταίο τραγούδι του Waiting for the Sun είναι η μπαλάντα "Yes, the River Knows", του οποίου οι αλληγορικοί στίχοι μιλούν για τη μέθη και πιθανόν, την αυτοκτονία. Η ολοκλήρωση έρχεται με τη γαλήνη του θανάτου.

Το άλμπουμ κλείνει με το "Five to One", ένα "σκληρό" κομμάτι σε ύφος μπλουζ.^[2] Ο τίτλος αναφέρεται στην αναλογία μεταξύ των λευκών και μαύρων, νέων και ηλικιωμένων, μη καπνιστών και καπνιστών μαριχουάνας στις ΗΠΑ, ενδεχομένως και στη σχέση των στρατιωτών του Βιετνάμ με τους Αμερικανούς, αν και το συγκρότημα είχε διαψεύσει το ότι οι στίχοι περιείχαν πολιτικό νόημα. To τραγούδι αυτό αλληλοσυμπληρώνεται^[12] με το "The Unknown Solder".

Όλα τα τραγούδια είναι των Doors (Μόρισον, Κρίγκερ, Μάνζαρεκ και Ντένσμορ).

Πρώτη Πλευρά

1. "Hello, I Love You" – 2:14
2. "Love Street" – 2:53
3. "Not to Touch the Earth" – 3:56
4. "Summer's Almost Gone" – 3:22
5. "Wintertime Love" – 1:54
6. "The Unknown Soldier" – 3:23

Δεύτερη Πλευρά

1. "Spanish Caravan" – 3:03
2. "My Wild Love" – 3:01
3. "We Could Be So Good Together" – 2:26
4. "Yes, the River Knows" – 2:36
5. "Five to One" – 4:26

Το Waiting for the Sun ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:

Οι Doors

• Τζιμ Μόρισον – φωνητικά
• Ρέι Μανζάρεκ – πλήκτρα
• Ρόμπι Κρίγκερ – κιθάρα
• Τζον Ντένσμορ – τύμπανα

Συμμετείχαν επίσης οι:^[14]

• Ντάγκλας Λούμπαν – μπάσο
• Κέρι Μάγκνες – μπάσο στο "The Unknown Soldier"
• Λιρόι Βίνεγκαρ – ακουστικό μπάσο στο "Spanish Caravan"

Waiting for the Sun (άλμπουμ) Επίσημη κυκλοφορία: 3 Ιουλίου 1968 Χώρα Θέση Ηνωμένες Πολιτείες[15] 1 Γαλλία[16] 1 Καναδάς[17] 3 Μεγάλη Βρετανία[18] 16 Γερμανία[19] 20

The Unknown Soldier (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: Μάρτιος 1968 Χώρα Θέση Ολλανδία[20] 17 Καναδάς[21] 33 Ηνωμένες Πολιτείες[15] 39

Hello, I Love You (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: Ιούνιος 1968 Χώρα Θέση Ηνωμένες Πολιτείες[15] 1 Καναδάς[21] 1 Ελβετία[22] 10 Βέλγιο[22] 11 Ολλανδία[22] 12 Μεγάλη Βρετανία[23] 15 Γερμανία[22] 33

Waiting for the Sun (άλμπουμ):

• Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): Πλατινένιος^[24]
• Καναδάς (CRIA Certification): Πλατινένιος^[25]
• Μεγάλη Βρετανία (BPI Certification): Χρυσός^[26]
• Γερμανία (BVMI Certification): Χρυσός^[27]
• Γαλλία (SNEP Certification): 2 φορές χρυσός^[28]

Hello, I Love You (σινγκλ):

• Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): Χρυσός

• OOR (Ολλανδία) "Τα καλύτερα άλμπουμ του 20ου αιώνα": # 90^[29]
• Musik Express/Sounds (Γερμανία) "Τα 100 αριστουργήματα": # 41^[30]

• The Doors (2007). Waiting for the Sun (cd)|format= requires |url= (βοήθεια). 40th Anniversary edn. Warner Music Group.  UPC 081227999803^{[νεκρός σύνδεσμος]}. Περιέχεται ένθετο με κείμενα των Μπρους Μπότνικ και Πολ Ουΐλιαμς (Paul Williams).
• Densmore, John (1991). Riders on the Storm: My Life with Jim Morrison and the Doors. Nέα Υόρκη: Delta. ISBN 978-0385304474. 
• Miller, Jim (1968). Waiting For The Sun, The Doors (html). Rolling Stone. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2015. 
• «The Doors: Waiting for the Sun». AllΜusic. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2015. 
• Davies, Dave (1997). «Loyal Pains: The Davies Boys Are Still at It» (html). Los Angeles Times (29 Απριλίου). Αναδημοσίευση συνέντευξης στο: kindakinks.net. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2015. 
• «The Chicago Coliseum May 10, 1968». Examiner.com. 10 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2015. 
• Hopkins, Jerry· Sugerman, Danny (1980). No One Here Gets Out Alive. ISBN 978-0-446-60228-0. 
• Sounes, Howard (2013). 27: A History of the 27 Club Through the Lives of Brian Jones, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison, Kurt Cobain, and Amy Winehouse. Da Capo. ISBN 978-0306821684. 

• «The Doors. Song Titles». Song Meaning. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2015. 
• The Doors: Waiting for the Sun. Sputnik Μusic.
• List of songs by The Doors. Songfacts.