Το Volkswagen Corrado ήταν σπορ αυτοκίνητο που αναπτύχθηκε από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen και κατασκευάστηκε από τον βελτιωτικό οίκο Karmann στο Οσναμπρύκ της Γερμανίας, για λογαριασμό της Volkswagen. Η μαζική παραγωγή του ξεκίνησε στις 1 Σεπτεμβρίου 1988 και έληξε στις 31 Ιουλίου 1995. Από την σεζόν του 1990 έως το 1994, το Corrado διατέθηκε επίσημα και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βασικά στοιχεία
Αρχικά σχεδιάστηκε ως πιθανός διάδοχος της Porsche 944, αλλά τελικώς το Corrado εξελίχθηκε σε ένα μοντέλο με εντελώς διαφορετική προσωπικότητα και εντάχθηκε στην παλέτα των μοντέλων της Volkswagen. Διατέθηκε αποκλειστικά ως 3-πορτο hatchback coupé, με διάταξη καθισμάτων αυστηρά 2+2. Το σασί του αυτοκινήτου βασίστηκε στην πλατφόρμα Α2, στην οποία είχε βασιστεί το Volkswagen Golf δεύτερης γενιάς και το αντίστοιχο σεντάνVolkswagen Jetta. Με εξαίρεση την κορυφαία έκδοση VR6, όλες οι άλλες εκδόσεις χρησιμοποίησαν τα υποπλαίσια και τα συστήματα διεύθυνσης, πέδησης και ανάρτησης από την παλέτα των μοντέλων της πλατφόρμας Α2.
Ειδικότερα η κορυφαία έκδοση VR6 χρησιμοποίησε εξαρτήματα της ανάρτησης από την πλατφόρμα Α3, δηλαδή το σασί της τρίτης γενιάς του Golf. Επίσης είχε υψηλότερο καπό, προκειμένου να φιλοξενηθεί ο κινητήρας VR6, και φαρδύτερους μπροστινούς τροχούς, με αποτέλεσμα να έχουν υιοθετηθεί μεγαλύτεροι θόλοι στους τροχούς, διαφορετικά μπροστινά φτερά, καθώς και ένας μπροστινός προφυλακτήρας αντίστοιχης σχεδίασης.
Το 1988, στην πρώτη παρουσίαση του Corrado στη γνωστή τηλεοπτική εκπομπή Top Gear του BBC, ο οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων και παρουσιαστής Tiff Needell, αξιολόγησε την έκδοση Corrado G60 και του προσέδωσε θετική κριτική, δηλώνοντας επίσημα ότι: «Στο κράτημα, το Corrado είναι κλασικό μπροστοκίνητο και είναι πραγματικά πολύ, πολύ καλό». Το 2003, στη Σειρά 3 της εκπομπής Top Gear, ο παρουσιαστής Ρίτσαρντ Χάμοντ χαρακτήρισε το Corrado ως μελλοντικό κλασικό αυτοκίνητο: «Ένα είδος κλασικού περιμένει στα φτερά ... νομίζω ότι είναι πραγματικά ιδιαίτερο ... το αποτέλεσμα είναι φανταστικό».[1] Δήλωσε επίσης ότι το Corrado «ήταν πάρα πολύ ακριβό και κανείς δεν το αγόρασε». Για την ακρίβεια, η συνολική παραγωγή του έφτασε μόλις τα 97.521 οχήματα, πιθανότατα λόγω της υψηλής, για την κατηγορία, εμπορικής τιμής του.