Αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα ονόματα του μουσικού κινήματος του grunge, όντας το πρώτο συγκρότημα του είδους που υπέγραψε σε μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, την A&M Records, το 1988.
Το 1997, οι Soundgarden διαλύθηκαν. Επανενώθηκαν το 2010, κυκλοφορώντας το άλμπουμ King Animal δύο χρόνια αργότερα.
Στις 17 Μαΐου του 2017, ο τραγουδιστής Κρις Κορνέλ αυτοκτόνησε στο ξενοδοχείο όπου διέμενε, σημαίνοντας έτσι πιθανή διάλυση του συγκροτήματος.
Ιστορία
Πρώιμα χρόνια
Το λογότυπο του συγκροτήματος.
Το συγκρότημα σχηματίστηκε από τους Κορνέλ, Τάγιλ και Γιαμαμότο, με τον πρώτο εξ αυτών να αναλαμβάνει αρχικά και τα τύμπανα εκτός των φωνητικών. Ο Γιαμαμότο και ο Κορνέλ είχαν συνεργαστεί σε διάφορα συγκροτήματα παίζοντας διασκευές, πριν σχηματίσουν το αρχικό τρίο των Soundgarden, παίρνοντας το όνομα τους από ένα γλυπτό της πόλης που διέμεναν. Ο ντράμερ Σκοτ Σάντκουιστ έγινε μέλος του σχήματος, πριν αντικατασταθεί στα τέλη του 1986 από τον Ματ Κάμερον.[1] Την επόμενη διετία, το συγκρότημα ανέβασε σταδιακά την δημοτικότητα του σε τοπικό επίπεδο με πολύ συχνές ζωντανές εμφανίσεις.
Οι Soundgarden υπέγραψαν στην δισκογραφική εταιρεία Sub Pop το καλοκαίρι του 1987 και κυκλοφόρησαν το σινγκλ Hunted Down,[2] πριν συνεχίσουν με το ΕΡ Screaming Life τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία, μαζί με το ΕΡ Fopp του 1988,[3] ανέβασαν την δημοτικότητα των Soundgarden, οι οποίοι υπέγραψαν στην SST για το άλμπουμ Ultramega OK.[4] Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 31 Οκτωβρίου 1988 και έλαβε θετικές κριτικές από τα έντυπα του σκληρού ήχου.
Το συγκρότημα αποφάσισε να υπογράψει σε μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, κυκλοφορώντας μέσω της A&M Records το Louder Than Love τον Σεπτέμβριο του 1989.[5] Μία αρχική επιτυχία ήλθε προς το στρατόπεδο των Soundgarden, αφού ο δίσκος σκαρφάλωσε ως το #108 των τσαρτ του Billboard και έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Γκράμι. Μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Γιαμαμότο αποχώρησε για να επιστρέψει στις σπουδές του και αντικαταστάθηκε προσωρινά από τον πρώην κιθαρίστα των Nirvana, Τζέισον Έβερμαν και στην συνέχεια από τον Μπεν Σέπερντ, στις αρχές του 1990.[6]
Επιτυχία
Ο Κρις Κορνέλ το 2012.
Ο τρίτος τους δίσκος με τίτλο Badmotorfinger ανέβηκε στο #39, αλλά επισκιάστηκε από την απρόσμενη επιτυχία του Nevermind των Nirvana, το οποίο κυκλοφόρησε τον ίδιο μήνα.[7] Οι πωλήσεις του άλμπουμ ανέβηκαν ακόμη περισσότερο μετά την περιοδεία τους με τους Guns N' Roses, πριν εκτιναχθούν με την έκρηξη του grunge. Το ίδιο διάστημα, οι Κορνέλ και Κάμερον συνεργάστηκαν με μέλη των Pearl Jam για τους Temple of the Dog, τιμώντας την μνήμη του τραγουδιστή Άντριου Γουντ των Mother Love Bone.[8][9] Ο ομώνυμος δίσκος ανέβηκε στην πέμπτη θέση των αμερικάνικων τσαρτ και ανέβασε περαιτέρω την δημοτικότητα τους.
Το Superunknown του 1994 ανέβηκε στο #1 στις Ηνωμένες Πολιτείες από την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του και βραβεύθηκε ως πενταπλά πλατινένιο.[10] Το άλμπουμ κέρδισε δύο βραβεία Γκράμι για τα σινγκλ Black Hole Sun και Spoonman.[11] Παρ' όλα αυτά, κατά την ευρωπαϊκή τους περιοδεία, κατακρίθηκαν ως απαθείς και απόμακροι, δημιουργώντας φήμες ότι το συγκρότημα δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στις ζωντανές του εμφανίσεις.
Οι Soundgarden επέστρεψαν τo 1996 με το Down on the Upside, το οποίο έφθασε ως το #2.[12] Παρά τις αρχικά μεγάλες πωλήσεις του, το άλμπουμ δεν περιείχε ένα πολύ επιτυχημένο σινγκλ, δεχόμενο πλήγμα από την παρακμή του grunge. Το συγκρότημα διατήρησε ένα φανατικό κοινό, με το άλμπουμ να φτάνει τελικά σε επίπεδο πλατινένιου δίσκου. Εμφανίστηκαν ως πρώτο όνομα στο φεστιβάλ Lollapalooza,[13] αλλά δεν κατάφεραν να πλησιάσουν την επιτυχία του προηγούμενού τους άλμπουμ.[9]
Διάλυση και σόλο καριέρες
Μετά το τέλος της περιοδείας για το Down on the Upside, οι Soundgarden ανακοίνωσαν την διάλυση τους στις 9 Απριλίου του 1997.[14]
Ο Ματ Κάμερον σε συναυλία
Κατά την διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, ο Κορνέλ ηχογράφησε τρεις προσωπικούς δίσκους, ενώ συμμετείχε και στους Audioslave με πρώην μέλη των Rage Against the Machine. Ο Κάμερον περιόδευσε με το πρότζεκτ Wellwater Conspiracy και συνεργάστηκε με ονόματα όπως οι The Smashing Pumpkins και οι Pearl Jam.[15] Ο Τάγιλ συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως ο Κάμερον, ο Ντέιβ Γκρολ, ο Στιβ Φισκ και το τρίο Boris. Ο Σέπερντ συμμετείχε στους Wellwater Conspiracy και συνεργάστηκε με τον Μαρκ Λάνεγκαν των Screaming Trees.
Επανένωση
Το συγκρότημα ανακοίνωσε την επανένωση του το 2010 για μερικές ζωντανές εμφανίσεις, μεταξύ αυτών και στο φεστιβάλ Lollapalooza, ενώ κυκλοφόρησαν την συλλογή Telephantasm.[16] Ακολούθησε το ζωντανά ηχογραφημένο Live on I-5, το πρώτο της καριέρας τους, ηχογραφημένο το 1996.[17]
Η επιστροφή τους στην δισκογραφία πραγματοποιήθηκε με το άλμπουμ King Animal στις 13 Νοεμβρίου του 2012, το οποίο σκαρφάλωσε στην πέμπτη θέση του Billboard.[18] Το συγκρότημα πραγματοποίησε την περιοδεία για την προώθηση του μέσα στο 2013, με τον Κάμερον να μην μπορεί να συνεργαστεί μαζί τους στα τέλη της χρονιάς λόγω υποχρεώσεων με τους Pearl Jam, δίνοντας προσωρινά την θέση του στον Ματ Τσάμπερλεν για κάποιες συναυλίες.[19]
Το 2014, γιόρτασαν την εικοστή επέτειο της κυκλοφορίας του Superunknown με την έκδοση ενός box-set με τίτλο Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path.
Στις 17 Μαΐου του 2017, έπειτα από συναυλία των Soundgarden, ο τραγουδιστής Κρις Κόρνελ, από το δωμάτιο ξενοδοχείου όπου διέμενε, τηλεφώνησε στη γυναίκα του, Βίκη Καραγιάννη. Της επαναλάμβανε ότι είναι κουρασμένος και ότι είχε πάρει μερικά ηρεμιστικά παραπάνω, ενώ μασούσε τα λόγια του. Η σύζυγός του ανησύχησε και είπε στον σωματοφύλακα του Κορνέλ να τον ελέγξει. Ο Κορνέλ βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο του. Η επίσημη αιτία θανάτου είναι αυτοκτονία δια απαγχονισμού. Βρέθηκαν διάφορες ουσίες στον οργανισμό του. Στην κηδεία του παρευρέθηκαν πολλοί μουσικοί της grunge σκηνής και όχι, ηθοποιοί και φίλοι. Ο θάνατος του καλλιτέχνη σήμανε την ματαίωση της περιοδείας και πιθανώς την διάλυση του συγκροτήματος.
_(6825193676).jpg)
