Η Smart (Swatch Mercedes Art — επίσημα αναγράφεται το smart με μικρό αρχικό) είναι γερμανικήαυτοκινητοβιομηχανία εξειδικευμένη στο αυτοκίνητο πόλης. Τα οχημάτων της Smart κατασκευάστηκαν
Χωρίς αμφιβολία το Smart Fortwo ήταν με τα 26 χρόνια κατασκευαστικής παρουσίας, (1998-2024) το πιό πετυχημένο απο όλα τα μοντέλα της Smart. Με ένα μεταξόνιο 1812 mm, και μήκος 2500 mm, χωρίς την παραμικρή δυσκολία εύρισκε χώρο παρκαρίσματος στις ανά τον κόσμο μεγαλουπόλεις. Αρχικά είχε δύο τρικύλινδρους βενζινοκινητήρες (599 cm³ και 698 cm³) και έναν πετελαιοκινητήρα (799 cm³) στην διάθεση του, ο τελευταίος μάλιστα είχε την απίστευτη τιμή κατανάλωσης καυσίμου των 3,3 l/100 km. (μοντέλο 1999) Ο κινητήυας, που αρκεί για 130 km/h περίπου, ήταν πίσω από τα καθίσματα οδηγού και συνοδηγού, ακριβώς κάτω απο τον χώρο αποσκευών. Για την μετάδωση της κίνησης στους πίσω τροχούς, υπήρχε ένας άκαμπτος άξονας De-Dion. Τα ελαστικά του ήταν 135/70 R15, (εμπρός) και πίσω: 175/55 R15. [1]
Το Smart Fortwo ήταν πρωτοσέλιδο στο "auto motor und sport", (τεύχος 21/1997) ένα όχημα πόλης με 2,5 μέτρα μήκος και 680 κιλά βάρος, για € 8.000. (DM 16.000) Η τιμή του Volkswagen Golf ήταν εκείνη την εποχή, καπου στο τριπλάσιο.
Για το εγκυρο περιοδικό το Smart είναι ένα εγχείρημα που δεν επεχείρησε αυτοκινητοβιομηχανία απο την εποχή της BMW Isetta, (1955-62) το να δίνεις στην αγορά ένα δυθέσιο αυτοκίνητο εγκυμονεί και κάποιο σχετικό κίνδυνο. Αλλα η Mercedes ξέρει να ρυθμίζει άριστα ανάλογες καταστάσεις, ο βενζινοκινητήρας του Smart έχει υπερσημπιεστη εξατμήσεως, δυπλή ανάφλεξη και 55 PS. Εξάλου, το πως ρυθμίζονται σωστά τα ρολόγια το γνωρίζει και ο έτερος συνεργάτης της κοινοπραξίας, η SMH που κατασκευάζει τα Swatch. Το Smart θα είναι το όχημα της premium class σε οικονομική τιμή, για κεντροευρωπαίους που θέλουν ένα δευτερο ή τρίτο αυτοκίνητο. [2]
Το Smart Fortwo, -αρχικά παρουσιάστηκε με την ονομασία μοντέλου 450 City-Coupé, είχε από το 1998 μέχρι το 2007 μεταξόνιο 1812 mm, μήκος 2500 mm, πλάτος 1510 mm, ύψος 1520 mm.
Οι μονάδες παραγωγής της εταιρείας ήταν μέχρι πρόσφατα στην Ευρώπη, από το 2021 η Mercedes-Benz συνεργάζεται με την Geely για την αποκλειστική παραγωγή ηλεκτρικών όχημάτων στο Σιάν της Κίνας, ενώ η έδρα της εταιρείας παραμένει στο Πέπλινγκεν. (Böblingen)
ιστορικά δεδομενα
Η ιδέα
1993, A-Klasse, A 93, NAFA1994, Micro Compact Car
Όπως αναφέρεται στο σχετικό λήμμα της γερμανικής Βικιπαίδεια, [3] η ιδέα ενός οχήματος μικρότερου σε μέγεθος και κυβισμό του Volkswagen Polo, (895 cm³ και 40 PS, 700 kg, 132 km/h) απασχόλησε συχνά την αυτοκινητοβιομηχανία μετά το 1975. Το 1981-82, η Daimler-Benz παρουσίασε δοκιμαστικά ένα αυτοκίνητο πόλης, το Mercedes NAFA, (Auto Bild τεύχος 33/1986 και auto motor und sport τεύχος 7/1986), με μήκος 2,50 m, ύψος και πλάτος στο 1,50 m. Με κίνηση στους εμπρός τροχούς και εγκάρσια τοποθετημένο κινητήρα, (από την Daihatsu). υδραυλικό τιμόνι και πηδαλιούχηση στους τεσσερεις τροχούς, αναστροφή στα 5,70 m, 2 συρόμενες πόρτες για εύκολη επιβίβαση/αποβίβαση. Το Mercedes NAFA είχε ακόμη, αυτόματο σαζμάν, κλιματιστικό, υψηλή θέση οδήγησης και μεγάλη επιφάνεια τζαμιών που επιτρέπει μια άριστη ολική ορατότητα. [4]
Αυτή η μελέτη μπορεί ουσιαστικά να χαρακτηριστεί προάγγελος του Smart.
Όχι μόνο η βιομηχανία, αλλά και αρκετά γερμανικά πανεπιστήμια έχουν ασχοληθεί με την ιδέα ενός μικρότερου αυτοκινήτου απο το Polo. (μεταξόνιο 233 cm, μήκος 350 cm) Δύο παραδείγματα:
Το Projekt BCC (1984–89) στο περίφημο Πανεπιστήμιο Σχεδιαστικού Προγραμματισμού του Πφόρτσχαϊμ, (Hochschule für Gestaltung Pforzheim). μια ομάδα φοιτητών με την καθοδήγηση του γνωστού καθηγητή Johann Tomforde επεξεργάσθηκε τις σημαντικότερες τεχνολογικές προϋποθέσεις. Τον καθηγητή Johann Tomforde, που ξεκίνησε το 1972 την πλούσια καριέρα του δίπλα στον Béla Barényi, (1907-97) και Bruno Sacco, (1933-2024) στην Mercedes-Benz στο Ζίντελφινγκεν, τον συναντάμε μερικά χρόνια αργότερα, επικεφαλή του project-Smart. (Smart Projektleiter) [5]
Το Projekt Mocar (1986–88) στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Κάσσελ (Έσση), (Kunsthochschule/ Universität Kassel), όπου ο μηχανολόγος σχεδιαστής μηχανικός, Μουφτόγλου Δημήτρης (πρώην φοιτητής στο πλεύρο του καθηγητή Johann Tomforde στο Πφόρτσχαϊμ) με την υποδειγματική καθοδήγηση του διακεκριμένου καθηγητή Horst Sommerlatte, (Recaro [6], Airbus [7]) παρουσίασε μια πρόταση αυτοκινήτου πόλης, που είχε αρκετές ομοιότητες, (όπως μέγεθος, σχήμα και φιλοσοφία του οχήματος) με το μετέπειτα Smart. (599 cm³ και 45 PS, 720 kg, 135 km/h) Τα αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στη βιομηχανία (6/1989: 9 χρόνια πριν από την παρουσίαση του Smart) και έγιναν δεκτά με μεγάλο ενδιαφέρον. [8]
Η υλοποίηση
Tridion safety cell για το Smart1999, VW Lupo 3L TDI2005, στροφόμετρο και ρολόι στο Smart Fortwo2019, στο Tokyo Auto Salon
Η δημιουργία της εταιρείας ξεκίνησε στα τέλη του 1992, όταν ο πρόεδρος της ωρολογοποιίας Swatch Group Νίκολας Χάγιεκ (1928 - 2010) ανακοίνωσε την πρόθεση δημιουργίας ενός αυτοκινήτου πόλης, χρησιμοποιώντας την ιδέα που είχε κάνει τα ρολόγια Swatch δημοφιλή. Ένα οικονομικό σε κατανάλωση και απλό ατην κατασκευή αυτοκίνητο. Όμως η υλοποίηση του κάτι τι, ιδιαίτερα μέσα από κάποιον προγραμματισμό,[9] δεν είναι σε καμιά περίπτωση μια φιλολογική διεργασία, με πολλά "ΘΑ" ...
Για να υλοποιηθεί ένα αυτοκίνητο σαν το Smart θα κληθούν να συμβάλλουν συλλογικά πολυάριθμοι ειδικοί: o ερευνητής επιστήμονας, ο μηχανολόγος σχεδιαστής μηχανικός, ο νομικός σύμβουλος σε θέματα ευρεσιτεχνίας, ο καλλιτέχνης -στην αισθητική, ο καθένας τους ζυγίζει όλες τις προϋποθέσεις και αποφασίζει για τα περαιτέρω.
Ο Χάγιεκ είχε εμπειριες στην Swatch Group, όχι όμως αυτές της αυτοκινητοβιομηχανίας, για τον λόγο αυτό ζήτησε την καθοριστική συνδρομή της Volkswagen. Σκέφτηκε ότι ένα όχημα, όπως ήταν κάποτε το Σκαθάρι για την Volkswagen, με τον κινητήρα πίσω και κίνηση στους πίσω τροχούς, θα μπορούσε στο εγγύς μέλλον να έχει τις διαστάσεις ενός αυτοκινήτου πόλης, και να κατασκευάζεται οικονομικά όπως το Swatch σε βιομηχανική παραγωγή ευρείας κλίμακας.
Όμως ο Φέρντιναν Πίεχ, (1937-2019) που ανέλαβε από το 1993 το πηδάλιο της Volkswagen, προτίμησε να επικεντρώσει το ενδιαφέρον της εταιρείας στο Volkswagen Lupo 3L TDI. [10] Έτσι ο Nicolas Hayek, στράφηκε στην Στουτγάρδη και την Mercedes-Benz.
Το 1994 ανακοινώθηκε η δημιουργία της MCC, (Micro Compact Car) η Swatch είχε το 49% της εταιρείας, το 51% η Mercedes. Αργότερα η συμετοχη της Swatch μειώθηκε στο 19%, το 1998, η Mercedes-Benz εξαγόρασε το 100% της MCC μεταφέροντας το διοικητικό της κεντρο από την Ελβετία στην Γερμανία.
Ενώ η Micro Compact Car GmbH απεκτησε τον Johann Tomforde σαν υπεύθυνο του εγχειρήματος, (Smart Projektleiter) ο Νίκολας Χάγιεκ επέμενε να διατηρηθεί, με κάθε τρόπο, το όνομα της Swatch και να ονομαστεί το μοντέλο «Swatchmobile» ή «Swatch Car». Τελικά υιοθετήθηκε η ονομασία Smart, που συνέπιπτε και με την αγγλική λέξη smart (έξυπνος). Το Smart city-coupé (από το 2004 μετονομάστηκε σε Smart Fortwo) παρουσιάστηκε επίσημα τον Σεπτέμβριο του 1997 στην ΙΑΑ, [11] στην διεθνή ένθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης. Το 2000, όταν η Micro Compact Car GmbH μετονομάστηκε σε Smart GmbH, απαλειφθηκε ο τελευταίος συνδετικός κρίκος με την ωρολογοποιία Swatch.
Στο Αμπάς (Μοζέλ) (Hambach) κατασκευάστηκε (1998-2024) το Smart Fortwo συνολικά 1.946.191 φορές, σε 3 διαδοχικές σειρές παραγωγής,
C 450, από το 1998 μέχρι το-2002, και απο το 2002 μέχρι το 2006, με μικροδιαφορές,
Μόλις μερικές εβδομάδες πριν την επίσημη πρεμιέρα του Smart στην ΙΑΑ, την διεθνη έκθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, τον Σεπτέμβριο του 1997, το γνωστο γερμανικό περιοδικό STERN με έδρα το Αμβούργο, δημοσίευσε μια αποκλειστική συνέντευξη του δημοσιογράφου Rolamd Löwisch, με τον επικεφαλή του τμήματος σχεδιασμού και μέλος της ομάδας στρατηγικής ανάπτυξης της Mercedes στο Ζίντελφινγκεν, Johann Tomforde. [12] Σήμερα, αλλά και τότε,-κατα το περιοδικό- o Tomforde είχε πάντα στο μυαλό του το μικρό, συμπαγές αυτοκίνητο πόλης: »Ένα αυτοκίνητο με οικολογική προς το περιβάλλον σχέση, θα ήταν σίγουρα μια σχεδιαστική επιτυχία εξ αρχής.« Έτσι, οι πρώτες tου μελέτες ήταν αυτοκίνητα στα δυόμισι με τρια μέτρα, τόσο με βενζινοκινητήρα / πετρελαιοκινητήρα, αλλά καί ηλεκτρικό / υβριδικό σύστημα κίνησης. Το 1972 παρουσίασε επί του θέματος την πρώτη του μελέτη, και ένα χρόνο αργότερα το πρώτο δοκτμαστικό όχημα. (Sitzkiste) «Ακόμα και τότε, επιλέξαμε έναν κινητήρα τοποθετημένο πίσω», θυμάται ο Tomforde. Σαν αποκορύφωμα, κατασκεύασε ένα αυτοκίνητο με κεντρικά τοποθετημένη ανάρτηση - που έπρεπε να γέρνει στις στροφές σαν μοτοσικλέτα.Αλλά το αυτοκίνητο δεν ήταν απώλητα σύμφωνο με τις ισχύουσες προδιαγραφές ασφαλείας, και έτσι εξαφανίστηκε στα υπόγεια του εργοστασίου του Ζίντελφινγκεν. Παρόλα αυτά ο Tomforde δεν μπορούσε να ξεκολλήσει απο την ιδέα της δημιουργίας ενός μοντέρνου αυτοκινήτου πόλης. Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα, παρουσίασε το Mercedes NAFA, ένα όχημα με 2,5 μέτρα μήκος. Εξοπλισμένο με εγκάρσιο κινητήρα της Daihatsu και μπροστινή κίνηση, παρόλα αυτά το όχημα δεν έπειθε αισθητικα. Από το 1989 ο Tomforde είναι επικεφαλής πλέον του τμήματος σχεδιασμού και μέλος της ομάδας εργασίας στρατηγικής ανάπτυξης της Mercedes στο Ζίντελφινγκεν.
»Χωρίς αμφιβολία, θα είναι κάτι συναρπαστικό«, (kein zweifel, dass dies spannend wird) κατα τον Jürgen Hubbert, [13] το εγχείρημα Smart. [14]
Γιά το περιοδικό- o Tomforde είχε πάντα στο μυαλό του -σαν επικεφαλής του τμήματος σχεδιασμού στρατηγικής ανάπτυξης της Mercedes, νέες αχαρτογράφητες περιοχές, όπως την υλοποίηση μιας mini-Benz, του Roadster SLK, του κουπέ CLK, τις μελέτες των πρώτων δοκτμαστικών οχημάτων "Α" και "NAFA": »Τότε δεν ήμασταν σίγουροι εάν ένα αυτοκίνητο πόλης θα πρέπει να είναι δυθέσιο ή τετραθέσιο, και αποφασίσαμε να δώσουμε μία ευκαιρία υλοποίησης και στα δύο, πάνω σε μία κοινή βάση, κάτι το οποίο δεν πέτυχε. Έτσι απο το "Α" προέκυψε η "Α-Klasse" και απο το "NAFA" το Smart, δύο οχήματα με διαφορετικά "Konzept", κινητήρας και κίνηση εμπρός για το ένα, κινητήρας και κίνηση πίσω, για το άλλο.« [15]
»Το Mercedes Design Center, στο Ίρβαϊν (Καλιφόρνια) αμέλαβε την σχεδιαστική προεργασία για την μικρότερη Mercedes όλων των εποχών. Εκεί δημιοργήθηκαν περισσότερα μοντέλα σε κλίμακα 1:5 και η τελική μορφή σε κλίμακα 1:1, το τελευταίο μάλιστα ήταν ήδη έτοιμο το 1992 για χρηστική δοκιμή. Η τεχνολογική εξέληξη του Smart, παρέμεινε βέβαια μεχρι τέλους στο Ζίντελφινγκεν.« [16]
Ο γυάλινος πύργος - σήμα κατατεθέν της Smart.Η δεύτερη σειρά του Smart Fortwo
Ο Johann Tomforde διηγείται: »Κάπου κοντά στα Χριστούγενα του 1992, στο τηλέφωνο του γενικού της Mercedes ο "Mister Swatch", Νίκολας Χάγιεκ. Κουρασμένος απο τις διαπραγματεύσεις με την Volkswagen, οι οποίες οδήγησαν στο πουθενά. Αρχές του 1993 του παρουσιάστηκαν οι δεδομένες προτάσεις επι του θέματος, και ο άνθρωπος ήταν ενθουσιασμένος, υπογράφοντας με την Mercedes στις 20.01.1993 συμφωνία συνεργασίας.« Τα παραστατικά υποδείγματα Eco Sprinter, με ηλεκτοκινητήρα, και Eco Speedster με βενζινοκινητήρα, παρουσάστηκαν με επιτυχία στην δημοσιότητα, το δευτερο μάλιστα πρωτοσέλιδο στο τεύχος 06/1994 του "auto motor und sport". [17] Ο Tomforde αναλαμβάνει την MCC, (Micro Compact Car) η Swatch ελέγχει το 19% της εταιρείας, το 81% η Mercedes. Η πρώτη απο τις τέσσερεις προκαρτικές σειρές παραγωγής (Vorserien I-IV) κύλισαν στο Αμπάς (Μοζέλ) (Hambach) τον Απρίλιο τoυ 1997. [18] Η τελετή εγκαινίων του εργοστασίου πραγματοποιήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 1997, από τον Πρόεδρο της ΓαλλίαςΖακ Σιράκ και τον Καγκελάριο της ΓερμανίαςΧέλμουτ Κολ. Αρχική ημερομηνια έναρξης πωλήσεων του Smart ήταν ο Μάρτιος του 1998, αλλά σημειώθηκε καθυστέρηση 6 μηνών, προκειμένου να διευθετηθούν κάποιες βελτιωτικές παρεμβάσεις στην ασφάλεια του Smart, μετά το κλίμα ανησυχίας που δημιουργήθηκε από την ανατροπή της Mercedes-Benz A-Class (W168) στο «τεστ του ταράνδου» στη Σουηδία τον Οκτώβρίο του 1997. Η μαζική παραγωγή του Smart ξεκίνησε τελικά στις 3 Οκτωβρίου 1998, με την έναρξη των πωλήσεων μέσα στον ίδιο μήνα, σε γυάλινους πύργους που θύμιζαν τα γυάλινα κουτιά έκθεσης των ρολογιών της Swatch.
Η δεύτερη σειρα του Smart Fortwo, (C 451) που κατασκευάστηκε από το 2007 μέχρι το 2014, είχε ένα νέο κόκπιτ καί μεγαλύτερο μήκος. (+ 20 cm) Το Smart Fortwo του 2007 είχε μεταξόνιο 1867 mm, μήκος 2695 mm, πλάτος 1559 mm, ύψος 1542 mm. Τα μηχανολγικά του εξαρτήματα είναι κατά 90 % ξανασχεδιασμένα, το κόστος συντήρησης είναι χαμηλότερο, και το μεγαλύτερο μεταξόνιο (+ 37 cm) βελτίωσε την ταξιδιωτική άνεση. Απέκτησε οικονομικότερους και οικολογικότερους κινητήρες, και νέο σαζμάν που του εξασφαλιζουν τελική από 135 μεχρι 155 km/h. Διατίθεται με έναν βενζινοκινητήρα των 999 cm³, έναν πετρελαιοκινητήρα των 799 cm³, και απο το 2012 σε δύο εκδόσεις (electric drive / Brabus electric drive) ηλεκτροκίνησης. [19]
Το 1995, μέρη του αμαξώματος Smart Fortwo, όπως ο κλωβός ασφαλείας tridion (tridion-sicherheitszelle) σχεδιάσθηκαν από την εταιρεία Edag Engineering and Design AG. (Arbon, Ελβετία) Μια εταιρεία που είναι γνωστη ότι απο το 1986 κατασκευάζει πρωτότυπα για την αυτοκινητοβιομηχανία. [20][21]
Το ίδιο και με τον κλωβό ασφαλείας tridion για το Smart Forfour, (2004-06) και το Smart Roadster (R 452) / Roadster-Coupé (C 452), (2003-05) Την κατασκευή του ανέλαβε απο το 2003 η εταιρεία Magna International Inc. [22][23] σε συνεργασία με την Mercedes-Benz στο Ζίντελφινγκεν. Οι κινητήρες κατασκευάστηκαν απο την ThyssenKrupp, (1998-2003) απο την Mitsubishi Motors, (2004-14) και τελικά απο την Renault. (2015-24)
Smart Forfour
Smart Forfour πρώτης και δεύτερης γενιάς2014, Smart ForTwo κοκπίτ2019, Smart Forfour και Fortwo
Το Smart Forfour (W 454) ήταν ένα πεντάθυρο αυτοκινήτο της Smart, πού σχεδιάσθηκε μαζί με το Mitsubishi Colt, του 2004, με το οποίο μοιράστηκε αμάξωμα και μηχανικά μέρη. Το Smart Forfour, (2004-06) που είχε μεταξόνιο 2500 mm, μήκος 3752 mm, πλάτος 1684 mm, ύψος 1450 mm. Συνολικά 43.700 οχήματα από το W 454 κατασκευάστηκαν στα 2 έτη παραγωγής του. Η παραγωγή του Forfour, από τον Απρίλίο του 2004 μέχρι τον Ιούλιο του 2006, υλοποιήθηκε στο Born της Ολλανδίας από τη θυγατρική της Mitsubishi Netherlands Car B.V. (NedCar) Το Forfour είχε μεταξόνιο 2500 mm, όσο το συνολικό μήκος του Smart Fortwo. Το Smart Forfour είχε μήκος 3752 mm, το πορτμπαγκάζ χωράει περίπου 270 λίτρα και με αναδίπλούμενα πίσω καθίσματα 700 λίτρα. Ο κινητήρας ήταν μπροστά, είχε μπροστινή κίνηση, ανεξάρτητη ανάρτηση και βάρος από 965 μέχρι 1165 κιλά. Το ρεζερβουάρ χωράει 47 λίτρα και είχε τελική 160-220 km/h . [24]
Η δεύτερη γενιά του Smart Forfour (W 453) ήταν ένα πεντάθυρο αυτοκινήτο της Smart, πού σχεδιάσθηκε μαζί με το Renault Twingo, του 2014, και κυκλοφόρησε μαζί μρ το Smart Fortwo τρίτης γενιάς. (C 453) Είχε όπως το τελευταίο κινητήρα και κίνηση πίσω, σε αντίθεση με το «όλα εμπρός» του Forfour πρώτης γενιάς. Η παραγωγή του δεύτερου Forfour, από το 2014 μέχρι το 2021, υλοποιήθηκε στο Νόβο Μέστο της Σλοβενίας. Το δεύτερο Forfour είχε μεταξόνιο 2492 mm, και μήκος 3495–3525 mm, το πορτμπαγκάζ χωράει περίπου 185 λίτρα και με αναδίπλούμενα πίσω καθίσματα 975 λίτρα. Το βάρος του από 970 μέχρι 1200 κιλά. Το ρεζερβουάρ χωράει 28 λίτρα και είχε τελική 135-180 km/h.
Το Smart εντυπωσίασε με την οικονομία καυσίμου και την ευελιξία του στους δρόμους μεγαλουπόλεων, κάτι που ενθάρρυνε την εταιρεία να δημιουργήσει και άλλες εκδόσεις του: όπως το Smart καμπριολέ και τις εκδόσεις BRABUS που ήταν κερδοφόρες. Αντίθετα το Smart Roadster (2004-06) και το Smart Forfour (2004-06) έφεραν ζημιές 4 δις ευρώ και τελικά διαγράφηκαν απο την λίστα πωλήσεων. Μάλιστα σε κάποιες χώρες, όπως στο Μεξικό, και Ρωσία, προσφέρθηκε μόνο το Smart Fortwo και κανένα άλλο μοντέλο. Τα τελευταία χρόνια, η Smart θέλει τα προϊόντα της πιο κοντά σε νέα δεδομένα αυτοκίνησης. Το 2008, εισήγαγε πιλοτικά το ηλεκτροκίνητοSmart Fortwo, στη δεύτερη γενιά, που μπήκε σε μαζική παραγωγή στην τρίτη γενιά. Παράλληλα, μπήκε το 2008 στην αγορά της Κίνας. Από το 2004 εξάγεται στον Καναδά, ενώ η δεύτερη γενιά του Smart Fortwo άρχισε να εξάγεται επίσημα και στις ΗΠΑ από το 2008. Η αρχική επιτυχία του μάλιστα ήταν τόσο μεγάλη, ώστε η Mercedes-Benz παρουσίασε το 2014 ένα νέο 4-θέσιο Forfour, με βάση την τρίτη γενιά του Fortwo. Το 2016 η Smart ανακοίνωσε ότι ξεπέρασε τις 2.000.000 πωλήσεις. Ειδικότερα στην Βόρεια Αμερική σημειώθηκε τεράστια πτώση πωλήσεων, με αποτέλεσμα το 2019 η Smart να αποσυρθεί από τις αγορές των ΗΠΑ και του Καναδά. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην Αυστραλία, όπου η εταιρεία εισήχθη για πρώτη φορά το 2003 αλλά τελικώς αποσύρθηκε το 2015, επίσης λόγω χαμηλών πωλήσεων.
Το Smart Roadster (R 452) / Roadster-Coupé (C 452) ήταν ένα μικρό δυθέσιο αυτοκίνητο επιδόσεων, (2003-05) που είχε μεταξόνιο 2360 mm, μήκος 3427 mm, πλάτος 1615 mm, ύψος 1190-1207 mm. Συνολικά 43.091 οχήματα κατασκευάστηκαν στα μόλις 2,5 έτη παραγωγής του. Αρχικά προβλήματα στην παραγωγή του Smart City-Coupé, είχαν επιπτώσεις στις αρχικές πωλήσεις που ήταν κατώτερες των προσδοκιών. Η εταιρεία Smart αναζήτησε τρόπους να επεκτείνει την γκάμα των προϊόντων της με άλλα μοντέλα. Η λύση που προδιαγράφηκε ήταν αυτή της δημιουργίας ενός αυτοκινήτου επιδόσεων στο πλαίσιο του City-Coupé. Ήδη από το 1999 οι μηχανολόγοι σχεδιαστές μηχανικοί ξεκίνησαν το πρότζεκτ, τοποθετώντας κινητήρα και σασμάν του σε μια πλατφόμα με ένα μακρύτερο μεταξόνιο. (+ 548 mm)
Η τελική έκδοση παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Οκτώβριο του 2002 και τα πρώτα Smart Roadster / Roadster-Coupé παραδόθηκαν τον Απρίλιο του 2003. Το Smart Roadster / Roadster-Coupé προσανατολίστηκε στα αγγλικά roadster της δεκαετίας του 1960. [25] Η μελέτη ξεκίνησε το 1998 από τον Jens Manske, το 1999 την συνέχισε ο Michael Mauer, τον οποίο ακολούθησε το 2000 ο Hartmut Sinkwitz. Και οι δύο εκδόσεις (Smart Roadster / Roadster-Coupé) κατασκευάστηκαν με τον κωδικό 452 στο εργοστάσιο Smartville στο Hambach της Γαλλίας. (περίπου 20 km. νότια του Σααρμπρύκεν)
Το 2004 παρουσιάστηκαν οι εκδόσεις της Brabus με έναν κινητήρα 101 PS. Και οι δύο εκδόσεις μοντέλων είναι πανομοιότυπες εκτός από το πορτμπαγκάζ. Το roadster έχει notchback, ενώ το κουπέ έχει πίσω έναν γυάλινο θόλο, που προσφέρει θεωρητικά επιπλέον χώρο. Για την μετάδωση της κίνησης στους πίσω τροχούς, υπήρχε και εδώ ένας άκαμπτος άξονας De-Dion, εξαρχής υπήρχαν ο Ηλεκτρονικός έλεγχος ευστάθειας ESP και το ABS, Σύστημα αντιμπλοκαρίσματος τροχών.
Τα ελαστικά του ήταν 185/55 R 15, μέχρι 205/50 R 15. Το ρεζερβουάρ του ήταν χωρητικότητας 35 λίτρων.
Τα πλαϊνά παράθυρα είναι κατασκευασμένα από Makrolon και το πορτμπαγκάζ έχει χωρητικότητα 86 / 189. Με στοιβαγμένη την οροφή ο όγκος μειώνεται στα 45 λίτρα για το Roadster και στα 104 λίτρα για το Roadster Coupé, ενώ κάτω από το μπροστινό καπό, υπαρχει χώρος 59 λίτρων. Το Roadster ζυγίζει 790 kg, το Roadster Coupé 810 kg. Λόγω σχήματος, το coupé έχει καλύτερη αεροδυναμική ( Cw-Wert 0,38 / roadster 0,41), κάτι που συμβάλει στην τελική ταχύτητα. (coupe 180 km/h / roadster 175 km/h)
Ο κλωβός ασφαλείας Tridion είναι η βάση στήριξης όλων των εξαρτημάτων του οχήματος, δηλαδή τα άλλα μέρη του αμαξώματος -τα λεγόμενα πάνελ αμαξώματος- είναι επικαθούμενα επι αυτού. Ο κλωβός ασφαλείας Tridion έχει βάρος 192 kg, και είναι κατασκευασμένος από κράματα χάλυβα υψηλής αντοχής, σχηματίζοντας έναν χώρο επιβατών προσφέροντας με υψηλό επίπεδο ασφάλειας.
Εξαρτήματα, όπως φτερά, πόρτες, μπροστινό καπό, -συμπληρωματικά στο Smart Roadster το πίσω καπό, είναι κατασκευασμένα από ειδικό πλαστικό υλικό και σημαντικά ελαφρύτερα, μπορούν μάλιστα ευκολότερα να αντικατασταθούν. Ο κλωβός ασφαλείας Tridion ήταν βαμμένος ασημί ή μαύρο παρουσιάζοντας σε αρκετές περιπτώσεις ένα πετυχημένο χαρακτηριστικό δίχρωμο αισθητικό κοντράστ στο αμάξωμα των Smart. [26]
Κοινοπραξία με την Geely
η παραγωγή του smart #1 και smart #3 απο την Geely2023, το smart #3 στην IAA2023, το smart #3 στην IAA
Το 2019, η Mercedes-Benz και η Geely στην Κίνα ανακοίνωσαν μια νέα κοινοπραξία. Κάθε μια από τις δύο εταιρείες κατέχει το 50% των μετοχών της κοινοπραξίας, η οποία ονομάζεται Smart Automobile Co., και έχει σκοπό το αμιγώς ηλεκτροκίνητη. Στις 8 Ιανουαρίου 2020 ανακοινώθηκε ότι η κοινοπραξία πήρε την έγκριση από την κυβέρνηση της Κίνας.
Η νέα εταιρεία Smart έχει την έδρα της στην πόλη Ningbo, νότια της Σαγκάης, Κίνα, και τα Smart νέας γενιάς (Smart #1, Smart #3, Smart #5) κατασκευάζονται αποκλειστικά στη Κίνα και συνεχίζουν να πωλούνται παγκοσμίως.[27] Επίσης, υπάρχουν γραφεία στην Κίνα και στη Γερμανία, καθώς η Geely έχει αναλάβει τον κατασκευαστικό / εμπορικό τομέα της κοινοπραξίας, ενώ η Mercedes-Benz τον τεχνολογικό / σχεδιαστικό τομέα των αυτοκινήτων. Η συνεργασία ξεκίνησε επίσημα το 2022 και όλα τα νέα μοντέλα της Smart θα προσφέρονται παγκοσμίως αποκλειστικά ηλεκτροκίνητα.
Το Smart #1, γνωστό σαν Smart Hashtag One, είναι ένα ηλεκτροκίνητο crossover SUV που παράγεται στο Xi'an της Κίνας, το πρώτο όχημα Smart νέας γενιάς της νέας κοινοπραξίας. [28] Το Smart #1 έχει μεταξόνιο 2750 mm, μήκος 4270–4300 mm, πλάτος 1822 mm, ύψος 1636 mm. Ο πίσω ηλεκτροκινητήρας προσφέρει αρκετή ιπποδύναμη (272 PS) γιά 180 km/h, προερετικά υπάρχει στις εκδόσεις #1 Pulse, (368 PS) και #1 Brabus, (428 PS) με έναν πρόσθετο εμπρόσθιο ηλεκτροκινητήρα. Βασισμένο στο #1, το μακρύτερο Smart #3 hatchback παρουσιάστηκε στην Κίνα τον Νοέμβριο του 2022. Το Smart #3 έχει μεταξόνιο 2785 mm, μήκος 4400 mm, πλάτος 1844 mm, ύψος 1556 mm. Ο πίσω ηλεκτροκινητήρας προσφέρει αρκετή ιπποδύναμη (272 PS) γιά 180 km/h, προερετικά υπάρχει στην έκδοση #3 Brabus, (428 PS) με έναν πρόσθετο εμπρόσθιο ηλεκτροκινητήρα. Η ακτίνα κίνησης με μία φόρτιση μπαταρίας αρκεί για 380 km.
Ο χώρος αποσκευών είναι μεταβλητος, απο 370 μέχρι 1160 λίτρα. [29]
Το Smart #3 παρουσιάστηκε το 2023 στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Σαγκάης, και η ευρωπαϊκή πρεμιέρα του πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2023 στην ΙΑΑ, την Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου, που απο το 2021 πραγματοποιείτε στο Μόναχο. Τα πρώτα οχήματα παραδόθηκαν στην Κίνα τον Ιούνιο του 2023, και στην ευρωπαϊκή αγορά 6 μήνες αργότερα.
Το Smart #5 παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2023 και έχει μήκος περίπου 4,70 μέτρα. [30]
↑Offizielle Sicherheitsbewertung Smart #1 (2022). Archiviert vom Original (nicht mehr online verfügbar) am 27. März 2023; abgerufen am 16. November 2022. Info: Der Archivlink wurde automatisch eingesetzt und noch nicht geprüft. Bitte prüfe Original- und Archivlink gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.
↑Dong Yi Chen: Smart #5 all-electric SUV launched starting at 33,700 USD. In: carnewschina.com. 27. Oktober 2024, abgerufen am 27. Oktober 2024 (englisch).
.png)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_%E2%80%93_Heckansicht,_16._Juni_2015,_D%C3%BCsseldorf.jpg)
.jpg)
