Το νεφέλωμα χαρακτηρίζεται από το ιδιαίτερο σχήμα του, το οποίο οφείλεται στα κελύφη αερίου που απέβαλλε ο θνήσκων αστέρας, ο οποίος είχε μάζα μικρότερη από αυτή του Ήλιου, κατά το τέλος της ζωής του. Η θερμοκρασία της επιφάνειας του αστέρα υπολογίζεται σε 58.000 Κέλβιν, κοντά στο όριο στο οποίο το ήλιο γίνεται διπλά ιονισμένο.[1] Ο αστέρας στο κέντρο του νεφελώματος περιβάλλεται από μία φυσαλίδα υλικού στην οποία διακρίνονται νηματιώδεις δομές, ενώ γύρω τις υπάρχει ένα ασύμμετρος σχηματισμός αερίου, με κενά, νημάτια και στήλες.[2] Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νεφελώματος είναι οι δύο ομάδες διπολικών ροών ή πιδάκων και οι οποίες δίνουν στο νεφέλωμα το σχήμα χελώνας.[1]
