Mil Mi-6

Mil Mi-6
Mi-6 της Σοβιετικής Αεροπορίας.
Τύποςβαρύ μεταγωγικό ελικόπτερο
ΚατασκευαστήςΣχεδιαστικό Γραφείο Mil.
Παρθενική πτήση5 Ιουνίου 1957[1]
Κύριος χειριστήςΣοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Aeroflot
Παραγωγή1959–1980[2]
Μονάδες που παρήχθησαν926
ΠαραλλαγέςMil Mi-10

Το Mil Mi-6 (ονομασία αναφοράς NATO: Hook) ήταν σοβιετικό βαρύ μεταγωγικό ελικόπτερο που ανέπτυξε το Σχεδιαστικό Γραφείο Mil. Παρήχθη σε μεγάλους αριθμούς για στρατιωτική αλλά και πολιτική χρήση και ήταν το μεγαλύτερο ελικόπτερο που τέθηκε ποτέ σε παραγωγή μέχρι να το διαδεχθεί το 1980 το ακόμη μεγαλύτερο Mi-26, επίσης πόνημα του Σχεδιαστικού Γραφείου Mil.[1]

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

Το Mi-6 δημιουργήθηκε για να καλύψει ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων καθώς και της οικονομίας της ΕΣΣΔ. Οι ένοπλες δυνάμεις χρειάζονταν ένα ελικόπτερο πολύ μεγάλων διαστάσεων που θα μπορούσε να αυξήσει δραστικά την ευκινησία των χερσαίων σχηματισμών στις πολεμικές επιχειρήσεις. Επιπλέον ένα ελικόπτερο τέτοιων δυνατοτήτων θα συνέβαλε στην οικονομική ανάπτυξη και εκμετάλλευση των κεντρικών και ανατολικών περιοχών της Σοβιετικής Ένωσης. Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 5 Ιουνίου 1957, ενώ πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι το Mi-6 ήταν το πρώτο σοβιετικό ελικόπτερο με κινητήρες turboshaft που εντάχθηκε σε παραγωγή.[1]

Όταν σχεδιάστηκε στα 1954-56 ήταν με διαφορά το ελικόπτερο με τη μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα παγκοσμίως, όντας ικανό να μεταφέρει δώδεκα τόνους φορτίου.[1] Επίσης ήταν το ταχύτερο ελικόπτερο στον κόσμο, με μέγιστη ταχύτητα 300 km/h. Έθεσε πολλά παγκόσμια ρεκόρ, ενώ μέχρι σήμερα διατηρεί το ρεκόρ για την ταχύτητερη μεταφορά φορτίου πέντε τόνων σε απόσταση χιλίων χιλιομέτρων, το οποίο και έθεσε το 1962 πετώντας με ταχύτητα 284 km/h.[3] Από το 1959 μέχρι το 1972 κατασκευάστηκαν τουλάχιστον 500 ελικόπτερα και αξιοποιήθηκαν ως μεταφορικά, πυροσβεστικά και ιπτάμενοι γερανοί.

Το πλήρωμά των Mi-6 αποτελείται από πέντε τουλάχιστον άτομα, ενώ μπορούν να μεταφέρουν έως και 65 πλήρως εξοπλισμένους στρατιώτες ή 41 φορεία. Επίσης μπορούν να μεταφέρουν ευρεία γκάμα ογκωδών φορτίων, συμπεριλαμβανομένων οχημάτων, με την φορτοεκφόρτωση να γίνεται μέσω θύρας και ράμπας στο πίσω μέρος της ατράκτου. Σε στρατιωτικές ασκήσεις έχουν μεταφέρει αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα, ραντάρ και βαριά πυροβόλα. Επίσης είναι δυνατή η μεταφορά όλων των σοβιετικών τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) και μάχης (ΤΟΜΑ).[1]

Τα τελευταία Mi-6 αποσύρθηκαν τον Οκτώβριο του 2002, έπειτα από τη συντριβή ενός ελικοπτέρου στη χερσόνησο Ταϊμίρ.

Δείτε επίσης

Ελικόπτερα που σχετίζονται με την ανάπτυξη του Mi-6
Συγκρίσιμα ελικόπτερα

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Gordon, Komissarov and Komissarov (2005) pages=5-36
  2. ↑ «vectorsite.net». www1.vectorsite.net. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2019. 
  3. ↑ "FAI Record ID #9999 – Helicopters, Speed over a closed circuit of 1,000 km with 5,000 kg payload Αρχειοθετήθηκε 3 December 2013 στο Wayback Machine." Fédération Aéronautique Internationale Record date 11 September 1962. Retrieved 29 November 2013.

Βιβλιογραφία

  • Gordon, Yefim· Komissarov, Dimitriy· Komissarov, Sergey (2005). Mil's heavylift helicopters : Mi-6, Mi-10, V-12 and Mi-26. Red Star. 22 (2nd έκδοση). Hinckley: Midland Publishing. ISBN 1-85780-206-3. 
  • Mondey, David (1982). Encyclopedia of the World's Commercial and Private Aircraft. New York City: Crescent Books. σελ. 201. 
  • «Pentagon Over the Islands: The Thirty-Year History of Indonesian Military Aviation». Air Enthusiast Quarterly (2): 154–162. n.d.. ISSN 0143-5450. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mil Mi-6 στο Wikimedia Commons