Η σειρά International K και KB είναι φορτηγά που κατασκευάστηκαν από τη International Harvester, με το πρώτο να είναι το K που παρουσιάστηκε στα μέσα του 1940. Συνολικά υπήρχαν 42 μοντέλα, 142 διαφορετικά μήκη μεταξονίου και δυνατότητες φορτίου που κυμαίνονταν από 1/2 τόνο έως 19 τόνους. Είναι περισσότερο γνωστά για την αντοχή τους, τον προπολεμικό σχεδιασμό σε μια μεταπολεμική εποχή και τη χαμηλή τιμή τους. Η συνέχεια του K, το KB, παρουσιάστηκε το 1947, με τη χαρακτηριστική διαφορά να είναι μια διευρυμένη κάτω μάσκα (grille) που φαίνεται σαν «φτερά». Μεταξύ 1947 και 1949 πουλήθηκαν 122.000 φορτηγά KB-1 και KB-2. Η σειρά KB στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από τη σειρά L το 1950.[1]
Ιστορία
Όταν εισήλθε στην αγορά, η σειρά K σχεδιάστηκε συνήθως για την εποχή. Στα ελαφριά μοντέλα, τα καπάκια των προβολέων ήταν μοντέρνα ενσωματωμένα στο εσωτερικό των φτερών, αλλά τα φτερά εξακολουθούσαν να έχουν διαφορετικό σχήμα από το μπροστινό μέρος. Το καπό ήταν αρθρωμένο στην πίσω άκρη του. Οι εκδόσεις βαρέως τύπου, δηλαδή μοντέλα από το K-6 και πάνω, έμοιαζαν με τον προκάτοχό τους, τη σειρά D. Η καμπίνα, τα φτερά και τα ξεχωριστά καπάκια των προβολέων ήταν από την προηγούμενη σειρά μοντέλων. Μόνο η όψη του τόξου διέφερε από την παλιά, η βελτιωμένη μάσκα είχε πλέον αντικατασταθεί από μια πιο όρθια και το καπό του κινητήρα στένεψε πιο έντονα προς την πλώρη.
Η αρίθμηση των μοντέλων της σειράς Κ ακολούθησε έναν τύπο στον οποίο οι αριθμοί μοντέλων 1 έως 12 περιέγραφαν την κατηγορία ικανότητας φόρτωσης του αυτοκινήτου σύμφωνα με το αμερικανικό σύστημα. (K-1 = 1/2 τόνος, K-2 = 3/4 τόνος, K-3 = 1 τόνος, κ.λπ.) Η βαρύτερη έκδοση των ελαφρών μοντέλων της σειράς K ήταν το 1 1/2 τόνου K- 5. Για κάποιο λόγο, η σειρά δεν περιελάμβανε μοντέλα K-9 και K-13.
Μοντέλα
International KB3
Τα μοντέλα K προχωρούν από το 1 στο 14 με βάση την ικανότητα φόρτωσης (K1 = μισός τόνος, K2 = 3/4 τόνος, K3 = 1 τόνος, κ.λπ.).
Ελαφρύ τύπου
Υπάρχουν λίγες διαφορές μεταξύ των μοντέλων K-1 και K-2 καθώς μοιράζονται τα περισσότερα από τα μηχανικά εξαρτήματά τους. Οι πίσω άξονες σε αυτά τα δύο μοντέλα υποστηρίζονται από ένα μόνο ρουλεμάν κυλίνδρου. Οι διαφορές τους στον βαθμό φορτίου οφείλονται στην ισχυρότερη ανάρτηση του K-2.
Το K-3 έχει βαρύτερο πλαίσιο, μεγαλύτερα φρένα και πίσω άξονες που υποστηρίζονται από δύο ρουλεμάν σε ένα ελεύθερο αιωρούμενο πίσω άκρο. Το βαρύτερου τύπου K-4 έχει τροχούς τύπου πυροβολικού.
Οι διαφορές μεταξύ των ελαφρύτερων μοντέλων K-1 και K-2 είναι ελάχιστες. Και τα δύο έχουν την ίδια τεχνολογία και πλάκες αμαξώματος. Τα ρουλεμάν του πίσω άξονα σε αυτά τα μοντέλα ήταν ημιπλωτά. Λόγω της πιο στιβαρής ανάρτησης, το μοντέλο K-2 έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα φορτίου.
Από την έκδοση K3 και πάνω, τα αυτοκίνητα είχαν πιο στιβαρό πλαίσιο, διπλούς τροχούς στο πίσω μέρος, μεγαλύτερα φρένα και τα ρουλεμάν του πίσω άξονα ήταν πλήρως επιπλευμένα. Τα ελαφρά αυτοκίνητα της σειράς τροφοδοτούνταν από αναβαθμισμένες εκδόσεις της πρώην σειράς HD L-head (πλευρική βαλβίδα) inline-six, που τώρα μετονομάστηκε σε σειρά "Green Diamond". Τα μοντέλα K-1 – K-4 είχαν δυνατότητα επιλογής κινητήρων 175 (2,8 λίτρων) ή 214 κυβικών ιντσών (3,5 λίτρων). Οι επιλογές του K-5 ήταν Green Diamond 175 ή 233 (3,8 λίτρων).
Τα μοντέλα K-1 – K-3 είχαν κιβώτιο τριών ταχυτήτων και τα κιβώτια ταχυτήτων K-4 και K-5 τεσσάρων ταχυτήτων. Τα δύο τελευταία ήταν δυνατά με διπλό γρανάζι.
Βαρύ τύπου
Το βαρέως τύπου K6 και μεγαλύτερά μοντέλα χρησιμοποιούν ένα κεντρικό αρθρωτό καπό "πεταλούδας" αντί για το πίσω αρθρωτό καπό των μικρότερων φορτηγών.
Το K6 και το K7 μοιράζονται το ίδιο καπό, φτερά και μάσκα και χρησιμοποιούν τους μικρότερους κινητήρες Blue Diamond.
Τα K8 έως K11 έχουν μεγαλύτερο καπό, φτερά και μάσκα με λιγότερες, αλλά πιο φαρδιές, μπάρες. Χρησιμοποιούν τους μεγαλύτερους κινητήρες της σειράς FAB, Red ή RD ανάλογα με το έτος μοντέλου.
Το K12 έχει μακρύτερο καπό για να φιλοξενήσει τον μεγαλύτερο κινητήρα Continental. Μπορεί να έχει είτε τη στρογγυλεμένη μύτη κοινή με το KB8 και μεγαλύτερη είτε μια επίπεδη μάσκα.
Το K14 έχει επίπεδα φτερά και όχι το στρογγυλεμένο επάνω μέρος των μικρότερων μεγεθών.
Η βαρέως τύπου Κ σειρά ξεκίνησε με το K-6 των 10.000 λίβρων (4,5 τόνων) και τελείωσε με το KR-11 των 18.000 λίβρων (8,1 τόνων). Το μοντέλο KR-12 ήταν ένας τράκτορας 28.500 λίβρων (12 τόνων). Η σειρά K περιλάμβανε επίσης το μοντέλο Κ-7-COE χωρίς μούρη.
Το ελαφρύ άκρο της σειράς βαρέως τύπου τροφοδοτήθηκε από την αναβαθμισμένη σειρά FAC από κινητήρες της πρώην Διεθνούς σειράς FAB. Οι εν σειρά εξακύλινδροι κινητήρες OHV είχαν κυβισμό 241,5 κυβικών ιντσών (4,0 λίτρων) στο K-6 και 260 κυβικών ιντσών (4,3 λίτρων) στο K-7. Το 1942, οι κινητήρες FAC τροποποιήθηκαν ξανά και μετονομάστηκαν σε σειρά "Blue Diamond". Παράλληλα, οι κυβισμοί τους αυξήθηκαν στις 250,5 (4,1 λίτρων) και στις 269 (4,4 λίτρων) κυβικές ίντσες.
Τα βαρύτερα μοντέλα τροφοδοτούνταν από τη σειρά FBC, αναβαθμισμένη από την προηγούμενη σειρά International FBB, με εν σειρά εξακύλινδρους κινητήρες OHV με κυβισμό 318 κυβικών ιντσών (5,2 λίτρων), 361 κυβικών ιντσών (5,9 λίτρων) και 401 κυβικών ιντσών (6,6 λίτρων). Το 1942, η σειρά FBC μετατράπηκε στη σειρά "Red Diamond", η οποία χρησιμοποιήθηκε σε φορτηγά που προμηθεύονταν στον στρατό.
Το 1944, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξουσιοδότησε την International να κατασκευάζει φορτηγά περιορισμένης έκδοσης για την πολιτική αγορά. Αυτά ήταν εξοπλισμένα με κινητήρα 134 ίππων, Red Diamond 450 (7,4 λίτρων). Όταν επετράπη ξανά η πλήρης μη στρατιωτική παραγωγή, οι κινητήρες Red Diamond αντικατέστησαν όλους τους προηγούμενους κινητήρες FBC. Προστέθηκε το 1946, το 28.500 λιβρών (12 τόνων) KR-12 τροφοδοτήθηκε συγκεκριμένα από έναν εξακύλινδρο κινητήρα βενζίνης Continental 200 ίππων (A.M.A. - Automobile Manufacturers Association (Ηνωμένες Πολιτείες)), 586 κυβικών ιντσών (9,6 λίτρα).
Στύλ
Το στυλ του φορτηγού περιλάμβανε προβολείς που ήταν ενσωματωμένοι στα φτερά. Το καπό ανοίγει σε στυλ "αλιγάτορα". Μοντέλα βαρέως τύπου (K6 και άνω) συνέχιζαν να χρησιμοποιούν στην καμπίνα της σειράς D και τα ψηλά φτερά.
Σειρά KB
Η νέα σειρά KB έφερε αλλαγές στην εμφάνιση κυρίως σε ελαφρύτερα μοντέλα (KB-5 και ελαφρύτερα). Στο κάτω μέρος της μάσκας, η μάσκα χρωμίου απλώθηκε σαν "φτερά" και στις δύο πλευρές της μάσκας, υπήρχαν περισσότερες επενδύσεις χρωμίου στο μπροστινό μέρος και τα πλαϊνά αμορτισέρ στο μπροστινό μέρος είχαν χρωμιωμένα σήματα και στις δύο πλευρές κάτω από το σήμα "International" υποδεικνύοντας την κατηγορία μεγέθους του οχήματος. Με τη σειρά KB, το συνολικό βάρος της βαριάς μονάδας τρακτέρ KBR-12 αυξήθηκε σε 35.000 λίβρες (15,8 τόνοι) και το συνολικό βάρος άλλων μοντέλων είχε επίσης αυξηθεί, με εξαίρεση τα ελαφρύτερα μοντέλα KB-1 έως KB-3 στο η σειρά.
Η παραγωγή τελείωσε το 1948.
Σοβιετική Ένωση
Το φορτηγό παραγόταν και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για τον Αμερικάνικο στρατό και τους συμμάχους, και συνεπώς ένα μικρό νούμερο από τέτοια φορτηγά εξάχθηκαν και στην Σοβιετική Ένωση υπό τον Νόμο Εκμισθώσεως και Δανεισμού. Αν και το νούμερο ήταν μικρό, στο τέλος του πολέμου αρκετά από αυτά τα φορτηγά αγοράστηκαν από την Σοβιετική εταιρία ZIS και χρησιμοποιήθηκαν για να παρθεί ο σχεδιασμός του και να δημιουργεί το σχεδόν ίδιο ZIS-150. Το φορτηγό, με αρκετές παραλλαγές, συνέχιζε να παράγεται μέχρι το 1995, σχεδόν 50 χρόνια αφού τελείωσε η παραγωγή του αρχικού Αμερικάνικου φορτηγού.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
