Folgore

Το αντιτορπιλικό Folgore εν πλω (1931).
Πληροφορίες
Τύπος και κλάση	Αντιτορπιλικό κλάσης Folgore
Ναυπηγείο	Officine & Cantieri Partenopei, Νάπολη
Έναρξη ναυπήγησης	30 Ιανουαρίου 1930
Καθέλκυση	26 Απριλίου 1931
Ένταξη σε υπηρεσία	1η Ιουλίου 1932
Κατάληξη	Βυθίστηκε σε ναυμαχία την 1η Δεκεμβρίου 1941.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα	κανονικό: 1238 LT (1218 t) πλήρες: 2090 LT (2060 t)
Μήκος	96,05 m
Πλάτος	9,2 m
Βύθισμα	3,3-4,3 m
Πρόωση	Το προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 44000 shp.
Ταχύτητα	30 kn
Αυτονομία	3600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn
Πλήρωμα	185 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες (την περίοδο του πολέμου)
Οπλισμός	δύο δίδυμα πυροβόλα των 120 mm δύο πυροβόλα των 40 mm δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm 52 νάρκες
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Folgore (ιταλ. «Κεραυνός») ήταν το πρώτο από τα τέσσερα αντιτορπιλικά της ομώνυμης κλάσης που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ολοκληρώθηκε το 1932 και είχε πολεμική δράση στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εξαιρουμένου του πλάτους τους, που είχε ελαττωθεί σε μία ανεπιτυχή απόπειρα να αυξηθεί η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης, τα πλοία της κλάσης Folgore ήταν επί της ουσίας πανομοιότυπα με αυτά της προγενέστερης κλάσης Freccia.^[1] Είχαν ολικό μήκος 96,05 m, πλάτος 9,2 m και μέσο βύθισμα 3,3 m^[2] το οποίο έφθανε στα 4,3 m με πλήρες φορτίο.^[1] Το εκτόπισμά τους ανερχόταν σε 1238 t (1218 LT) με κανονικό (standard) φορτίο και σε 2090 t (2060 LT) με πλήρες.^[3] Το πλήρωμα κατά την περίοδο του πολέμου αποτελούνταν από 185 αξιωματικούς, υπαξιωματικοί και ναύτες.^[4] Το προωστικό σύστημα μπορούσε να αποδώσει έως και 44000 shp, χάρη στους οποίους μπορούσαν να φθάσουν σε μέγιστη ταχύτητα πλεύσης 30 kn, ενώ κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών έφθασαν και σε πολύ υψηλότερες -της τάξεως των 38-39 kn- αλλά με ελάχιστο φορτίο. Η ακτίνα δράσης τους έφθανε τα 3600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn.^[1]

Ο κύριος οπλισμός των αντιτορπιλικών της κλάσης αυτής αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm, εκ των οποίων τα δύο ήταν εγκατεστημένα σε πύργο μπροστά από την υπερκατασκευή και τα άλλα δύο σε πύργο πίσω της.^[3] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο πυροβόλα των 40 mm και δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm. Επίσης υπήρχαν δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Παρόλο που δεν διέθεταν σόναρ ώστε να μπορούν να δράσουν ως ανθυποβρυχιακά, διέθεταν εκτοξευτές βομβών βυθού^[1] ενώ μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν και 52 νάρκες.^[3]

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Η ναυπήγηση του Folgore ξεκίνησε την 30η Ιανουαρίου 1930 στις εγκαταστάσεις της Officine & Cantieri Partenopei στη Νάπολη, η καθέλκυσή του έλαβε χώρα στις 26 Απριλίου 1931 και εντάχθηκε σε υπηρεσία την 1η Ιουλίου 1932.^[2]

• Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
• Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6. 
• Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger, επιμ. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2. 
• Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2. 
• Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8. 

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Folgore (αντιτορπιλικό)

• (Ιταλικά) Το Folgore στον ιστότοπο του Ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού (Marina Militare)