Ο βλαστός της έχει ύψος 20-120cm και στο ανώτερο τμήμα σχηματίζει συνήθως κόρυμβο. Τα κεφάλια έχουν διάμετρο συνήθως 25-40mm. Το μήκος του ποδίσκου είναι 1,5-4cm κατά την ανθοφορία και έως 7,5cm και συνήθως ροπαλοειδής κατά την καρποφορία. Τα εξωτερικά βράκτια είναι από επιμήκη ως λογχοειδή, οξύληκτα, χωρίς μεμβρανώδη περιθώρια. Τα εσωτερικά βράκτια είναι επιμήκη-λογχοειδή έως ελλειπτικά-επιμήκη, αποστρογγυλεμένα με διαφανές, καστανό έως μεμβρανώδες περιθώριο και απόληξη. Τα γλωσσοειδή ανθίδια είναι λευκά, έχουν μήκος έως 20mm και συνήθως είναι γόνιμα. Ο δίσκος έχει διάμετρο έως 20mm. Η ανθοδόχη είναι ημισφαιρική. Τα λέπια είναι επιμήκη και στην κορυφή στενεύουν σχηματίζοντας μια απόληξη με μήκος ίσο με εκείνο του υπόλοιπου λεπίου. Τα αχαίνια έχουν μήκος 2-2,5cm και τα περιθώρια της κορυφής μπορεί να είναι οξύληκτα ή να φέρουν μια πολύ μικρή κορόνα. Είναι πεπλατυσμένα και ρομβικά σε εγκάρσια διατομή, με 8-10 ραβδώσεις σε κάθε πλευρά.[1][2][3]
Βιότοπος
Ο βιότοπος της C. altissima (L.) J. Gay είναι οι καλλιέργειες, οι καλλιέργειες σε αγρανάπαυση, τα διαταραγμένα εδάφη και τα πρανή των δρόμων σε υψόμετρα 0-1100m.[1][2][3]
Ανθοφορία
Η περίοδος ανθοφορίας είναι από τον Απρίλη έως τα μέσα Ιουνίου. Σε περιπτώσεις αρδευόμενων καλλιεργειών η ανθοφορία μπορεί να παραταθεί και πέραν αυτής της περιόδου.[3]
Εξάπλωση
Η C. altissima εξαπλώνεται στη Νότια και Κεντρική Ευρώπη, όπως επίσης και τη Νοτιοδυτική και Κεντρική Ασία.[3]
Εξάπλωση στην Ευρώπη
Συγκεκριμένα στην Ευρώπη έχει αναφερθεί από την Αλβανία, Βουλγαρία, Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Κορσική, Κροατία, Ουκρανία, πρώην Γιουγκοσλαβία, Ρωσία και Τουρκία.[1]
Εξάπλωση στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα έχει καταγραφεί στις ακόλουθες φυτογεωγραφικές περιοχές: Ανατολική κεντρική, Βόρεια ανατολική, Βόρεια κεντρική, Βόρεια Πίνδος, Νότια Πίνδος, Κρήτη και Κάρπαθος, Κυκλάδες, Νησιά Βορείου Αιγαίου, Νησιά Δυτικού Αιγαίου, Νησιά Ανατολικού Αιγαίου, Πελοπόννησος, Στερεά Ελλάδα.[4][5]
↑ 2,02,1Davis, P.H. (1975). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 5. Edinburgh: Edinburgh University Press. σελ. 890. ISBN0 85224 280 8.
↑ 3,03,13,23,3Strid, A. (2016). Atlas of the Aegean flora. Part 1: Text & plates. Berlin: Botanic Garden and Botanical Museum Berlin, Freie Universität Berlin. – Englera 33(1). σελ. 700. ISBN978-3-921800-97-3.
↑Strid, A. (2016). Atlas of the Aegean flora. Part 2: Maps. Berlin: Botanic Garden and Botanical Museum Berlin, Freie Universität Berlin. – Englera 33(2). σελ. 878. ISBN978-3-921800-98-0.