Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
Το Audi Quattro ήταν ένα σπορ αυτοκίνητο που παρήχθη από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Audi, μεταξύ του 1980 και του 1991. Βασιζόταν στην πρώτη γενιά του Audi Coupé, γνωστή ως Coupé B2.
Παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης στις 3 Μαρτίου 1980. Αρχικός σκοπός της Audi ήταν να κατασκευάσει μόλις 400 αντίτυπα, ώστε να χρησιμοποιηθούν σε κάθε είδους αγώνες. Λόγω της εξαιρετικά μεγάλης ανταπόκρισης του κοινού, ωστόσο, κατασκευάστηκε τελικώς σε 11.452 αντίτυπα. Ήταν το πρώτο GT ευρείας παραγωγής με μόνιμη τετρακίνηση. Η ονομασία quattro χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από την Audi και χαρακτηρίζει τα τετρακίνητα μοντέλα της εταιρείας. Το quattro υπήρξε και θεωρείται ακόμα και σήμερα, ένα από τα σπουδαιότερα αυτοκίνητα ράλλυ.
Όνομα
Επισήμως, η ονομασία του αυτοκινήτου είναι quattro, συνήθως με μικρό το αρχικό γράμμα.
Η ονομασία quattro χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τόσο το σύστημα τετρακίνησης της Audi, όσο και τα τετρακίνητα μοντέλα της εταιρείας. Για να αποφευχθεί η σύγχυση, το αυτοκίνητο είναι γνωστό και ως Ur-Quattro (τo Ur- είναι γερμανικό πρόθεμα που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάτι το αυθεντικό).
Οι πωλήσεις του quattro ξεκίνησαν στα τέλη του 1980. Ήταν το πρώτο μοντέλο της Audi που διέθετε μόνιμη τετρακίνηση, καθώς και το πρώτο Audi που συνδύαζε τετρακίνηση και υπερτροφοδότηση.
Αρχικά, το μοντέλο εφοδιαζόταν με 5-κύλινδρο, 10-βάλβιδο, υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, με μονό εκκεντροφόρο, και χωρητικότητας του κινητήρα στα 2.144 cm³. Απέδιδε 200 ίππους (147 kW) και ροπή 285 N·m, προσφέροντας επιτάχυνση από στάση στα 100 χιλιόμετρα την ώρα σε 7,1 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 220 χιλιόμετρα την ώρα.
Το 1987, ο κινητήρας έλαβε μια αύξηση του κυβισμού, φτάνοντας τα 2.226 cm³, πλην όμως απέδιδε όμοια ισχύ, αποδίδοντας ωστόσο περισσότερη ροπή σε χαμηλότερες στροφές. Το 1989, ο κινητήρας τροποποιήθηκε εκ νέου, με σημαντικές ωστόσο αλλαγές. Έγινε 5-κύλινδρος, 20-βάλβιδος, υπερτροφοδοτούμενος, με διπλό εκκεντροφόρο, ισχύος 220 ίππων (162 kW). Οι επιδόσεις ήταν πλέον βελτιωμένες, της τάξης των 6,3 δευτερολέπτων για επιτάχυνση από στάση στα 100 χιλιόμετρα την ώρα και τελική ταχύτητα 230 χιλιόμετρα την ώρα.
Οι πωλήσεις στην αμερικανική αγορά ξεκίνησαν το 1983. Η αμερικανική έκδοση είχε κάποια διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά σε σχέση με την ευρωπαϊκή έκδοση, όπως πιο ογκώδεις προφυλακτήρες, λόγω της τότε νομοθεσίας των ΗΠΑ. Ο κινητήρας ήταν ο ίδιος με τα ευρωπαϊκά μοντέλα, ωστόσο είχε αλλαγές στον υπερτροφοδότη και την μονάδα ελέγχου του κινητήρα, με συνέπεια μειωμένη ισχύ σε σχέση με την ευρωπαϊκή έκδοση, λόγω των αυστηρότερων προδιαγραφών καυσαερίων στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα απέδιδε 162 ίππους (119 kW), που εξασφάλιζε επιτάχυνση 0 - 60 μίλια την ώρα (0 - 97 χιλιόμετρα την ώρα) σε 7,5 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 205 χιλιόμετρα την ώρα.
Sport Quattro
Audi Sport Quattro.
Τον Μάρτιο του 1983, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το Sport Quattro, το οποίο βασιζόταν στο Quattro. Με αυτό το μοντέλο, η Audi έκανε την είσοδο της στο νεοσύστατο τότε Group B. Έως το 1984, το μοντέλο αυτό κατασκευάστηκε σε 200 αντίτυπα, σύμφωνα με τους κανονισμούς της FIA. Ήταν κοντύτερο από το «στάνταρ» Quattro, χαρακτηριστικό που του έδωσε το παρατσούκλι «κοντό Quattro», ενώ επίσης ήταν ελαφρύτερο και ισχυρότερο. Επίσης εμφανισιακά, κυρίως στο μπροστινό μέρος, έφερε αρκετές αλλαγές.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Audi πήρε την έγκριση να εξελίξει ένα μοντέλο με κίνηση στους τέσσερις τροχούς, αποκλειστικά για αγωνιστική χρήση, σε μία εποχή όπου κυριαρχούσαν τα πισωκίνητα αυτοκίνητα. Το quattro ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με τετρακίνηση και υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα. Κατά την εξέλιξη του αυτοκινήτου, η Audi συμμετείχε στο Janner Rally στην Αυστρία το 1980, όπου ο Αυστριακός Franz Wittmann πήρε τη νίκη και μάλιστα με προβάδισμα 21 λεπτών.
Το Sport quattro S1 του Βάλτερ Ρερλ.
Η Audi έκανε το επίσημο ντεμπούτο της στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλλυ το 1981, με οδηγούς τον ΦινλανδόΧάνου Μίκολα και τη ΓαλλίδαΜισέλ Μουτόν. Ο Μίκολα κέρδισε τα Ράλι Σουηδίας και Βρετανίας, ενώ η Μουτόν έγινε η πρώτη γυναίκα οδηγός που κέρδισε αγώνα του ΠΠΡ, το Ράλι Σαν Ρέμο. Το 1982, ο Σουηδός Στιγκ Μπλόμκβιστ έγινε ο τρίτος οδηγός της ομάδας, μαζί με τον Μίκολα και την Μουτόν. Εκείνη τη χρονιά, πρωταθλητής οδηγών ανακηρύχθηκε ο Βάλτερ Ρερλ, ελάχιστα μπροστά από την Μουτόν, αλλά η Audi κατέκτησε το πρωτάθλημα κατασκευαστών με 7 νίκες. Τη σεζόν του 1983, η Audi συμμετείχε με δύο εξελιγμένες εκδόσεις του quattro, τα Α1 και Α2. Ο Μίκολα πήρε 4 νίκες, κατακτώντας τον τίτλο στους οδηγούς, ενώ στους κατασκευαστές η Audi τερμάτισε μόλις δύο βαθμούς πίσω από την Lancia. Για τη σεζόν του 1984, προσλήφθηκε ο Βάλτερ Ρερλ, ενώ χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τα Sport quattro και Sport quattro S1, όπως επέβαλαν οι κανονισμοί του Group B. Ο Ρέρλ, στον πρώτο του αγώνα με τη νέα του ομάδα, νίκησε στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο. Μία νίκη σημείωσε και ο Μίκολα, ενώ ο Μπλόμκβιστ είχε 5 νίκες στο ενεργητικό, κατακτώντας τον τίτλο του πρωταθλητή στους οδηγούς. Παράλληλα, η Audi κατέκτησε και το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Το 1985, ο Βάλτερ Ρερλ πέτυχε μία νίκη στο Ράλι Σαν Ρέμο και η ομάδα τερμάτισε δεύτερη στους κατασκευαστές. Το 1986, η Audi συμμετείχε στους τρεις πρώτους αγώνες της σεζόν, αλλά τελικώς αργότερα την ίδια χρονιά ανακοίνωσε την απόσυρσή της από το πρωτάθλημα, εξαιτίας της κατάργησης του Group B για λόγους ασφάλειας.
Εκτός από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι, το Audi quattro είχε επιτυχίες και στην Ανάβαση του Pikes Peak στις ΗΠΑ. Το 1985, η Μισέλ Μουτόν κέρδισε την ανάβαση, με νέο χρόνο ρεκόρ. Η νίκη αυτή επαναλήφθηκε και στα επόμενα δύο χρόνια, καταρρίπτοντας τα ρεκόρ, με οδηγούς τον ΑμερικανόΜπόμπι Άνσερ το 1986 και τον Γερμανό δις παγκόσμιο πρωταθλητή ράλι, Βάλτερ Ρερλ, τη σεζόν του 1987.
