93 Μινέρβα

93 Μινέρβα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΤζέιμς Κρεγκ Γουάτσον
Ημ/νία ανακάλυψης24 Αυγούστου 1867
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο3,144 AU (470,35 εκατομ. km)
Περιήλιο2,364 AU (353,70 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
2,7538 AU (412,02 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα0,142
1669,54
226,14°
Κλίση8,557°
4,15°
= 275,75°
Γνωστοί δορυφόροιAegis και Gorgoneion
Απόλυτο μέγεθος (H)
7,9[2]

Η Μινέρβα (Minerva) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,7. Ανακαλύφθηκε το 1867 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον, που παρατηρούσε από το Ανν Άρμπορ του Μίσιγκαν, και πήρε το όνομα της θεάς Μινέρβα της ρωμαϊκής μυθολογίας, αντίστοιχης με τη θεά Αθηνά της ελληνικής. Είναι από τους λίγους αστεροειδείς που έχουν δύο δορυφόρους (οι άλλοι είναι ο 45 Ευγενία, ο 87 Σύλβια και ο 216 Κλεοπάτρα).

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Μινέρβα υπολογίσθηκε σε 141 ως 150 χλμ. από τρεις επιπροσθήσεις, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 2,9 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Μινέρβα εκτιμάται σε 3,94 cm/sec², ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 74,5 m/sec (268 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Μινέρβα είναι C (ανθρακούχος). Το άλβεδό της είναι 0,088 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 βαθμούς C κάτω από το μηδέν.

Η Μινέρβα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 59 λεπτά.

Δορυφόροι

Στις 16 Αυγούστου 2009, στις 13:36 UTC, το σύστημα προσαρμοστικών οπτικών του Αστεροσκοπείου Κεκ ανεκάλυψε δύο μικροσκοπικούς δορυφόρους, στους οποίους δόθηκαν οι προσωρινές ονομασίες S/2009 (93) 1 και S/2009 (93) 2. Οι δύο αυτοί δορυφόροι έχουν διάμετρο 4 και 3 χιλιόμετρα αντίστοιχα, και η απόστασή τους από τη Μινέρβα είναι 630 χιλιόμετρα (8,8 φορές το μέγέθός της) και 380 χιλιόμετρα (5,2 φορές το μέγεθος της Μινέρβας). Τον Δεκέμβριο του 2013 οι δύο αυτοί δορυφόροι πήραν τα επίσημα ονόματα S/(93) 1 Αιγίς και S/(93) 2 Γοργόνειον από τα αντίστοιχα όπλα της θεάς Αθηνάς: την Αιγίδα και το Γοργόνειον[3].

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000093. Ανακτήθηκε στις 8  Ιανουαρίου 2025.
  2. ↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000093. Ανακτήθηκε στις 4  Νοεμβρίου 2024.
  3. ↑ M.P.C. 86284

Εξωτερικοί σύνδεσμοι