414 Λειριόπη

 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|23|01|2025}}
414 Λειριόπη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΩγκύστ Σαρλουά
Ημ/νία ανακάλυψης16 Ιανουαρίου 1896
Ονομασίες
1896 CN
ΚατηγορίαΟικογένεια της Κυβέλης
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο3,750 AU (561,1 εκατομ. km)
Περιήλιο3,265 AU (488,5 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
3,508 AU (524,8 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,069
2399,7
262,29°
Κλίση9,542°
110,76°
= 326,91°
Απόλυτο μέγεθος (H)
9,66[2]

Η Λειριόπη (Liriope) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,49. Ανακαλύφθηκε το 1896 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια και πήρε το όνομά της από την κόρη του Νάρκισσου στην ελληνική μυθολογία.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η διάμετρος της Λειριόπης υπολογίσθηκε σε 70 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 357 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,058 (από δεδομένα του IRAS). Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Λειριόπη γύρω από τον εαυτό της. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 120 ως 125 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000414. Ανακτήθηκε στις 30  Νοεμβρίου 2024.
  2. ↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000414. Ανακτήθηκε στις 4  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι