Ο Χρήστος Μποκόρος είναι Έλληνας ζωγράφος, ο οποίος γεννήθηκε το 1956 στο Αγρίνιο, ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Χρήστος Μποκόρος σπούδασε αρχικά στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στην Κομοτηνή (1974-1979) και αργότερα ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) στην Αθήνα (1983-1989), με δάσκαλο τον Δ. Μυταρά[3][4]. Όντας φοιτητής, παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1987, Γκαλερί Σύγχρονης Τέχνης). Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη[5] και σε ιδιωτικές συλλογές. Εκτός από τη ζωγραφική έχει ασχοληθεί και με την σκηνογραφία[4]. Έχει διακριθεί σε διεθνείς διοργανώσεις για το έργο του και σε συνεδρίαση της Ρωσικής Ακαδημίας των Τεχνών στις 13.12.2016, ο Χρήστος Μποκόρος αναγορεύτηκε επίτιμο μέλος της[6].
Τεχνοτροπία
Ο Χρήστος Μποκόρος έχει δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο ζωγραφικό ιδίωμα και τα έργα του διακρίνονται για την ακρίβεια και τη δεξιοτεχνία στην αναπαράσταση, η οποία είναι κατανοητή για τους θεατές αλλά ταυτόχρονα διατηρούν και το μεγαλείο στην υπέρβαση της τέχνης, λειτουργούν ως βατήρας για σκέψη, περισυλλογή και αναστοχασμό[7]. Στη ζωγραφική του ο Μποκόρος απεικονίζει με παραστατικό και ακριβή ρεαλιστικά τρόπο μορφές, χώρους και αντικείμενα, μερικά από τα οποία επαναλαμβάνονται συχνά, όπως η φλόγα, η ελιά και οι ξύλινες σανίδες. Αυτά λειτουργούν ως σύμβολα με σκοπό να αχθεί από τον υλικό και ορατό κόσμο στον κόσμο του αοράτου, του ιερού και των αρχετυπικών εικόνων[3][4]. Παράλληλα ανακαλεί στη μνήμη και καταπιάνεται με δύσκολα θέματα όπως ο Εμφύλιος αποτίοντας φόρο τιμής στους ανώνυμους νεκρούς[8]. Στο έργο του διακρίνεται μία ισχυρή ενοποιητική γραμμή όπου μέσα από μια σύγχρονη αντίληψη και οπτική και με μία ποιητική διάθεση επιχειρεί να αποκαλύψει ένα πνευματικό περιεχόμενο. Στον πυρήνα της τέχνης του βρίσκεται ως θέση και φιλοσοφία ζωής ο διάλογος του υλικού με τον χώρο του «μυστικού» και του «ασύλληπτου»[9]. Το σύνολο του έργου του αποπνέει μία αίσθηση ιερότητας και μία μυσταγωγική ατμόσφαιρα και μέσα από το υλικό και ορατό αναδύεται αναδύεται το αόρατο και μεταφυσικό μαζί με την η ατομική και συλλογική μνήμη[4][9].
Εκθέσεις
Ατομικές εκθέσεις
2017:
Όψεις αδήλων, Αναδρομική έκθεση, Αθήνα Μουσείο Μπενάκη[10]
Τα στοιχειώδη, Αθήνα / Μόσχα, Μουσείο Μπενάκη και Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Μόσχας
2015:
Της εξόδου, Αιτωλικό, Μουσείο Βάσως Κατράκη κατάλογος, κείμενα: Χ. Μποκόρος
Τα στοιχειώδη, Πειραιάς, Δημοτικό Θέατρο κατάλογος, κείμενα: Χ. Μποκόρος
Τα στοιχειώδη, Αγρίνιο, Δημοτική Αγορά κατάλογος, κείμενα: Χ. Μποκόρος
2014:
Τα στοιχειώδη, Σύρος, Ερμούπολη, Λέσχη Ελλάς κατάλογος, κείμενα: Χ. Μποκόρος
Καθ'οδόν προς τα στοιχειώδη, Πορτογαλία, Κασκάις, Ίδρυμα Ντομ Λουίς Ι οργάνωση, επιμέλεια: Ρόζα Μεσκίτα, Ελληνική πρεσβεία Λισαβόνας, κατάλογος, κείμενα: πρέσβης Π.Καλογερόπουλος, Β.Κουκουμά
2013:
Τα στοιχειώδη, Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη κατάλογος / κείμενα: Μ.Ζ.Κοπιδάκης, Χ.Μποκόρος
Bεργίνα, Mουσείο τύμβου Aιγών, Αναδιάταξη χρυσελεφαντοστέϊνων κλινών τάφου II, ("τάφος Φιλίππου") σε συνεργασία με την υπεύθυνη του αρχαιολογικου χώρου Δρ.. Aγγελική Kοτταρίδου.
Eκ βαθέων, Θεσσαλονίκη, Art Forum BIΛKA επιμέλεια: Xάρης Σαββόπουλος / εικονογραφημένο έντυπο
Hμερολόγιο της χρονιάς που πέρασε, Aθήνα, Γκαλερί Zουμπουλάκη / Mικρές ζωγραφιές
13η Μεσογειακή Μπιεννάλε, Nίκαια (Γαλλία), Μέγαρο Ακρόπολις Μεσογειακή ένωση για την μοντέρνα τέχνη / κατάλογος Βραβείο της πόλης του Σαίν πωλ ντε Βάνς