|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/02/2021. |
Το χλωριώδες οξύ είναι μια ανόργανη ένωση με χημικό τύπο HClO2. Είναι ασθενές οξύ. Το χλώριο έχει κατάσταση οξείδωσης +3 σε αυτό το οξύ. Η καθαρή ουσία είναι ασταθής, αναδιατασσόμενη σε υποχλωριώδες οξύ (με κατάσταση οξείδωσης χλωρίου +1) και χλωρικό οξύ (με κατάσταση οξείδωσης χλωρίου +5):
- 2 HClO2 → HClO + HClO3
Αν και είναι δύσκολο να βρεθεί το οξύ ως καθαρή ουσία, το χλωριώδες ανιόν, το οποίο προέρχεται από αυτό το οξύ, είναι σταθερό. Ένα παράδειγμα άλατος αυτού του ανιόντος είναι το γνωστό χλωριώδες νάτριο. Αυτό και τα συγγενικά άλατα χρησιμοποιούνται μερικές φορές στην παραγωγή διοξειδίου του χλωρίου.
Προετοιμασία
Το HClO2 μπορεί να παρασκευαστεί μέσω της αντίδρασης του βαρίου ή του χλωριώδους μόλυβδου, αραιώνοντας παράλληλα το θειικό οξύ:
- Ba(ClO2)2 + H2SO4 → BaSO4 + 2 HClO2
- Pb(ClO2)2 + H2SO4 → PbSO4 + 2 HClO2
Σταθερότητα
Το χλωριώδες οξύ είναι ένας ισχυρός οξειδωτικός παράγοντας, αν και η τάση του να αναδιατάσσεται εξουδετερώνει το οξειδωτικό δυναμικό.
Το χλώριο είναι το μόνο αλόγονο που σχηματίζει ένα απομονώσιμο οξύ του τύπου HXO2.[1] Δεν έχει απομονωθεί ποτέ βρωμιώδες ή ιωδιώδες οξύ. Μας είναι γνωστά λίγα άλατα του βρωμιώδους οξέως, λίγα βρωμιώδη, αλλά δεν μας είναι γνωστό κανένα ιωδιώδες.
Παραπομπές
- ↑ Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001) Inorganic Chemistry, Elsevier (ISBN 0-12-352651-5)