Φυλλικό οξύ

Φυλλικό οξύ
Γενικά
Άλλες ονομασίες Φολικό οξύ, Βιταμίνη Β9, πτεροϋλο-L-γλουταμικό οξύ
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος C19H19N7O6
Μοριακή μάζα 441,4 g mol−1
Αριθμός CAS 59-30-3
Αριθμός RTECS LP5425000
PubChem CID 6037
ChemSpider ID 5815
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης 250°C σε αποσύνθεση
Διαλυτότητα
στο νερό
0,0016 mg/mL (στους 25°C)
Διαλυτότητα
σε άλλους διαλύτες
Πολύ μεγαλύτερη σε αλκαλικά διαλύματα.
Χημικές ιδιότητες
pKa 4,0-4,8
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το φυλλικό οξύ, του οποίου μορφές αποτελούν το φολικό οξύ, η φολασίνη, η βιταμίνη Β9 και το πτεροϋλο-L-γλουταμικό οξύ,[1] είναι μια οργανική ένωση που ανήκει στο σύμπλεγμα υδατοδιαλυτών βιταμινών Β. Αποτελείται από το υδροξυ-αμινο-παράγωγο της πτεριδίνης, το π-αμινοβενζοϊκό οξύ και το L-γλουταμικό οξύ. Το φυλλικό οξύ καθ'εαυτό δεν είναι βιολογικά ενεργό, αλλά τα παράγωγά του, όπως το τετραϋδροφυλλικό οξύ, είναι.

Το φυλλικό οξύ είναι απαραίτητο για αρκετά μεταβολικά μονοπάτια. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να συνθέσουν de novo το φυλλικό, και γι'αυτό το λόγο το λαμβάνουν μέσω της διατροφής. Το φυλλικό χρειάζεται για την σύνθεση των βάσεων από τις οποίες αποτελείται το DNA και γι' αυτό το λόγο είναι απαραίτητο για την σύνθεση, επιδιορθώση και μεθυλίωση του DNA. Επίσης είναι συμπαράγοντας σε συγκεκριμένες βιολογικές αντιδράσεις.[2] Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την γρήγορη κυτταρική διαίρεση και ανάπτυξη, όπως στο νεογνό και στην εγκυμοσύνη. Το φυλλικό επίσης είναι απαραίτητο για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και δρα προληπτικά ως προς την αναιμία.[3]

Η ονομασία "φυλλικό οξύ" που χρησιμοποιείται στην ελληνική βιβλιογραφία αποτελεί ελληνική απόδοση της ονομασίας "folic acid" (λατινικά: folium = φύλλο).[1] Το φυλλικό οξύ, ελεύθερο ή ενωμένο με γλουταμικό οξύ, είναι άφθονα σε φυλλώδη λαχανικά, φασόλια, το συκώτι και στις τροφές που είναι ενισχυμένες με φυλλικό οξύ, συνήθως δημητριακά και ψωμί.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 «Η χημική ένωση του μήνα: Φυλλικό Οξύ». Τμήμα Χημείας. Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Ιούνιος 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2013. 
  2. Weinstein SJ, Hartman TJ, Stolzenberg-Solomon R, et al. (November 2003). «Null association between prostate cancer and serum folate, vitamin B(6), vitamin B(12), and homocysteine». Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 12 (11 Pt 1): 1271–2. PMID 14652294. http://cebp.aacrjournals.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=14652294. 
  3. «Dietary Supplement Fact Sheet: Folate». Office of Dietary Supplements, National Institutes of Health.