Φρειδερίκος της Έσσης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Friedrich von Hessen-Kassel (Γερμανικά)
Γέννηση	24  Μαΐου 1771[1][2][3] κάστρο Γκόττορπ
Θάνατος	24  Φεβρουαρίου 1845[1][2][3] Πάνκερ
Χώρα πολιτογράφησης	Νορβηγία Βασίλειο της Δανίας[4] Εκλεκτοράτο της Έσσης
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Lara von Brockdorff (1813–1836)
Γονείς	Κάρολος πρίγκιπας της Έσσης-Κάσσελ και Λουίζα της Δανίας
Αδέλφια	Χριστιανός της Έσσης-Κάσσελ Λουίζα Καρολίνα της Έσσης-Κάσσελ Μαρία Σοφία της Έσσης-Κάσσελ Juliane of Hesse-Kassel
Οικογένεια	Οίκος της Έσσης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός του στρατού
Πόλεμοι/μάχες	Ναπολεόντειοι Πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Vice Governor-general of Norway (1810–1813) Statthalter (Schleswig-Holstein) (1836–1842) d:Q76466832 (1809–1810)[5]
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Ελέφαντα (1801) Knight Grand Commander of the Order of the Dannebrog (16  Δεκεμβρίου 1813)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

O Φρειδερίκος, γερμ. Friedrich, (24 Μαΐου 1771 - 24 Φεβρουαρίου 1845) από τον Οίκο της Έσσης ήταν πρίγκιπας της Έσσης-Κάσσελ. Έγινε στρατηγός στη Δανία και κυβερνήτης της Νορβηγίας (1810-13) και των δουκάτων Σλέσβιχ και Χόλσταϊν (1836-42).

Γεννήθηκε στο Γκόττορπ και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Καρόλου πρίγκιπα της Έσσης, στρατάρχη στη Δανία & διοικητή του στρατού της Νορβηγίας και της Λουίζας των Όλντενμπουρκ, κόρης του Φρειδερίκου Ε΄ της Δανίας^[6].

Από νέος ακολούθησε σταδιοδρομία στο στρατό. Έγινε συνταγματάρχης (1778), υποστράτηγος (1783) και αντιστράτηγος (1789). Διηύθυνε το Βασιλικό Σύνταγμα και έγινε κυβερνήτης του Ρέντσμπορκ και στρατηγός του Πεζικού. Εστάλη στη Νορβηγία ως γενικός διοικητής (1809-13)^[6].

Κατά τη διάρκεια του ΣΤ΄ Συνασπισμού εναντίον του Ναπολέοντα Α΄, η Δανία πήρε το μέρος της Γαλλίας, βοηθώντας τον στρατό του Λουί-Νικολά Νταβού. Όταν η Γάλλοι έχασαν στη Λειψία (Λάιπτσιχ) το 1813, ο Φρειδερίκος επέστρεψε με τον στρατό του στη Δανία, χωρίς να βλαφθεί. Νίκησε στη μάχη του Ζέχεστετ^[6]· η συνθήκη του Κηλ το 1814 τερμάτισε τις εχθροπραξίες με τη Σουηδία^[6].

Έγινε κυβερνήτης του Ρέντσμπορκ, διαδέχθηκε τον πατέρα του ως διοικητής των δουκάτων Σλέσβιχ & Χόλσταϊν και προήχθη σε στρατάρχη. Έλαβε τη διάκριση του Τάγματος του Ελέφαντος (1801) και του μεγάλου διοικητή του Τάγματος του Ντάννεμπορκ (1813). Στο τέλος της ζωής του έζησε στην ιδιοκτησία Πάνκερ της Βαλτικής. Απεβίωσε το 1845 σε ηλικία 74 ετών^[6].

Νυμφεύτηκε το 1813 την Κλάρα φον Μπρόκντορφφ. Ο γάμος ήταν μοργανατικός.