Να μη συγχέεται με τον γιο του Φλάβιο Αντιοχειανό.

Ο Φλάβιος Αντιοχειανός, λατιν.: Flavius Antiochianus (απεβ. Μάρτιο του 222) ήταν Ρωμαίος από την τάξη των ιππέων, που άκμασε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου και των γιων του. Διορίστηκε σε μία σειρά Αυτοκρατορικών αξιωμάτων, με πιο σημαντικό αυτό του έπαρχου του πραιτωρίου (praetorian prefect) επί του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ελαγάβαλου.

Ο Φλ. Αντιοχειανός υπηρέτησε ως έπαρχος μίας βοηθητικής κοόρτης στην Άνω Γερμανία το 211 και στη συνέχεια μίας άλλης στην Καισαρική Μαυριτανία. Επέστρεψε στη Ρώμη, για να υπηρετήσει ως έπαρχος του πραιτωρίου πριν από το 222, τη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Ελαγάβαλος. Σύμφωνα με την Ιστορία των Αυγούστων, ο Αντιοχειανός υπερασπίστηκε τον Ελαγάβαλο εναντίον των πραιτόρων που σκόπευαν να τον σκοτώσουν, και αντιμετώπισε τους στρατιώτες που έψαχναν τον Αυτοκράτορα στους κήπους των Παλαιών Ελπίδων υπενθυμίζοντάς τους τον όρκο τους στον Αυτοκράτορα· έτσι τους έπεισε να μην τον σκοτώσουν. ^[1] Ίσως να ήταν ένας από τους συνεργάτες του Ελαγάβαλου, που δολοφονήθηκαν μετά το τέλος εκείνου. ^[2]

Από την αγνώστου ονόματος σύζυγό του είχε τέκνο:

• Φλάβιος Αντιοχειανός άκμασε τον 3ο αι., ύπατος και έπαρχος της πόλης. Νυμφεύτηκε την Πομπωνία Ουμιδία, κόρη του Πομπώνιου Βάσου συγκλητικού.