Ο Φίλιππος Παπαδόπουλος (1852-1918) ήταν Έλληνας θεολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου του 19ου αιώνα.

Γεννήθηκε στη Βάρνα το 1852. Σπούδασε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή, στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Γερμανία. Διορίστηκε καθηγητής στη Χάλκη (1880-1888)^[1], και στην Ριζάρειο Σχολή, και αργότερα το 1918 καθηγητής του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών στις έδρες της πρακτικής θεολογίας και της συμβολικής.^[2]

Απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου 1918^[2] στην Αθήνα μη προλαβαίνοντας να διδάξει.^[3]

Έγραψε συγγράμματα θεολογικού περιεχομένου. Μεταξύ αυτών^[1]:

• Εκκλησιαστική ρητορική (Κωνσταντινούπολη, 1888)
• Λόγοι απολογητικοί (1894)
• Λειτουργική της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας (1895)
• Κατηχητική (1904)
• Εγκυκλοπαίδεια της θεολογίας (1909)
• Το εν τη αρχαία οικουμενική Εκκλησία κρατήσαν κατηχητικό σύστημα (1912)

• Φίλιππος Παπαδόπουλος στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.