Το προξενιό της Άννας είναι ελληνική δραματική ταινία του 1972 σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη.
Κέρδισε 3 βραβεία στο φεστιβάλ Βερολίνου και άλλα 5 στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για το μεγάλου μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο του Βούλγαρη και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες ταινίες του Νέου Ελληνικού κινηματογράφου.
Πλοκή
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής.Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα. Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.
Το σενάριο αφορά την Άννα (Άννα Βαγενά), μία υπηρέτρια σε ένα αστικό αθηναϊκό σπίτι για 10 ολόκληρα χρόνια, η οποία συμφωνεί να βγει ραντεβού με ένα νεαρό άντρα που της προξενεύουν τα αφεντικά της. Μετά από μία απλή ολιγόλεπτη αργοπορία,οι επιπλήξεις που ακολουθούν φανερώνουν τον τυραννικό χαρακτήρα των αφεντικών της. Η ζωή της εκτυλίσσεται μέσα από διάφορα περιστατικά, τα οποία τελικά την αποτρέπουν από την αποδέσμευση της ως ψυχοκόρη. Η οικογένεια προκειμένου να την εκμεταλλεύεται της προσφέρει υποσχέσεις και δώρα, και την ελπίδα της αποκατάστασης της δίνοντας της τον σύζυγο που της επιλέγουν. Η οικογενειακή καθημερινότητα με τις παραδοσιακές αστικές συνήθειες, οι προσωπικές αντιπαραθέσεις της οικογένειας με άλλους συγγενείς, αντικατοπτρίζουν την απληστία τους, τον εγωκεντρισμό τους, και την χειραγώγηση τους προς αυτήν να τους περιποιείται και συνάμα να την δεσμεύουν σε ένα κοινωνικό χώρο που όμως δεν νοείται ως ισότιμο μέλος, με αποτέλεσμα η ανεξαρτησία της, και η χειραφέτηση της να αναβάλλεται. Ο χαρακτήρας της ηρωίδας (Άννας Βαγενά) φέρει όλα τα στοιχεία της επαρχιώτικης γυναικείας φυσιογνωμίας που υποτάσσεται, δεσμεύεται με τον λόγο του και ακολουθεί πιστά της παραδόσεις της επαρχιώτικης αντίληψης για την οικογένεια, τα πρότυπα της και την δέσμευση της για το καλό της.[1]
.jpg)
