Ο Τζέιμς Τζόσεφ ΣυλβέστερFRS (3 Σεπτεμβρίου 1814 - 15 Μαρτίου 1897) ήταν Άγγλος μαθηματικός. Είχε θεμελιώδεις συνεισφορές στη θεωρία πινάκων, τη θεωρία αναλλοίωτων, τη θεωρία αριθμών, τη θεωρία κατατμήσεων και τη συνδυαστική. Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στα αμερικανικά μαθηματικά στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και ως ιδρυτής του περιοδικού Αμερικανική Επιθεώρηση Μαθηματικών (American Journal of Mathematics). Όταν πέθανε, ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.[14]
Βιογραφία
Παιδί ενός Εβραίου εμπόρου από το Λονδίνο, του Αβραάμ Τζόζεφ[15], ο Τζέιμς πήρε το αγγλικό όνομα James J. Συλβέστερ από τον αδελφό του, ο οποίος είχε πρόσφατα μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε ηλικία μόλις 14 ετών, παρακολούθησε διαλέξεις του Αύγουστο ντε Μόργκαν στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, αλλά, επειδή κατηγορήθηκε για απόπειρα μαχαιρώματος ενός άλλου φοιτητή, η οικογένειά του αναγκάστηκε να του απαγορεύσει να επιστρέψει και τον έγραψε στο Βασιλικό Ίδρυμα του Λίβερπουλ.[16]
Ο Συλβέστερ έγινε δεκτός στο Κολέγιο του Αγίου Ιωάννη στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 1831, για να σπουδάσει μαθηματικά[17] υπό την καθοδήγηση του Τζον Χάιμερς. Μια σοβαρή ασθένεια τον ανάγκασε να διακόψει τις σπουδές του για σχεδόν δύο χρόνια- παρ' όλα αυτά, κατάφερε να έρθει δεύτερος στις διάσημες εξετάσεις tripos των μαθηματικών του Κέιμπριτζ το 1837, αλλά επειδή δεν είχε ασπαστεί την αγγλικανική πίστη, δεν του απονεμήθηκε πτυχίο και δεν μπορούσε να υποβάλει αίτηση για θέση διδασκαλίας. Το 1838, ο Συλβέστερ διορίστηκε καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου και το επόμενο έτος έγινε δεκτός ως μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου.[14]
Άρχισε να διδάσκει μαθηματικά το 1841 στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά αποβλήθηκε μετά από τέσσερις μήνες επειδή αντέδρασε στην αυθάδεια δύο φοιτητών. Στη συνέχεια έφυγε για τη Νέα Υόρκη, όπου έγινε φίλος με τον μαθηματικό του Χάρβαρντ Μπέντζαμιν Πιρς (πατέρα του Τσαρλς Σάντερς Πιρς) και τον φυσικό του ΠρίνστονΤζόζεφ Χένρι. Παράλληλα, το κολέγιο Τρίνιτι του απένειμε το πτυχίο Μάστερ των Τεχνών.
Όταν επέστρεψε στην Αγγλία το 1843, λίγους μήνες αργότερα προσλήφθηκε ως αναλογιστής από μια ασφαλιστική εταιρεία, την Equity and Law Life Assurance Society, και σύντομα έγινε διευθυντής, αν και δεν είχε τον τίτλο του διευθυντή, διότι, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, αυτό απαιτούσε πτυχίο νομικής. Ως εκ τούτου, εντάχθηκε στον Δικηγορικό Σύλλογο του Λονδίνου, όπου γνώρισε τον Άρθουρ Κέιλι, με τον οποίο δημοσίευσε άρθρα σχετικά με τη θεωρία των αναλλοίωτων και έθεσε τις βάσεις του υπολογισμού πινάκων. Δεν ανέλαβε ξανά θέση διδασκαλίας παρά μόνο το 1855, στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία του Γούλγουιτς, αλλά παρέμεινε εκεί μόνο μέχρι το 1869, καθώς η ηλικία συνταξιοδότησης για το στρατιωτικό προσωπικό στην Αγγλία ήταν 55 έτη.[18] Η Ακαδημία του Γούλγουιτς αρνήθηκε αρχικά να του καταβάλει μισθό ισοδύναμο με εκείνον των άλλων καθηγητών και μόνο μετά από μια μακρά διαμάχη, που δημοσιοποιήθηκε από τον Συλβέστερ στο τμήμα Letters to the Editor (Γράμματα προς τον Αρχισυντάκτη) της εφημερίδας The Times, κέρδισε την υπόθεσή του.
Του απονεμήθηκε το Βασιλικό Μετάλλιο το 1861 και το Μετάλλιο Copley[19] της Βασιλικής Εταιρείας το 1880.
Έρευνες
Εργάστηκε με τον Άρθουρ Κέιλι πάνω σε αλγεβρικές μορφές, ιδιαίτερα σε τετραγωνικές μορφές και τις αναλλοίωτες τους (νόμος αδράνειας του Σιλβέστερ) και στη θεωρία των οριζουσών, τη θεωρία των αναλλοίωτων και την κατάτμηση ενός ακέραιου αριθμού. Όρισε έναν παντογράφο που επέτρεπε την παραγωγή οποιασδήποτε ομοιότητας με μηχανικό τρόπο.[20]
Έγραψε εκατοντάδες απομνημονεύματα, τα περισσότερα από τα οποία δημοσιεύτηκαν στο μαθηματικό περιοδικό του Κέιμπριτζ και του Δουβλίνου, στο Φιλοσοφικό Περιοδικό και στις Φιλοσοφικές Συναλλαγές.
«On the Method of Reciprocants as Containing an Exhaustive Theory of the Singularities of Curves 1». Nature33 (845): 222–231. Ιανουαρίου 1886. doi:10.1038/033222g0.
Sylvester, J. J. (Φεβρουαρίου 1878). «Chemistry and Algebra». Nature17 (432): 284–284. doi:10.1038/017284a0.
