Ο Στέφανος Δάφνης (Άργος, 1882 - Αθήνα, 14 Ιουλίου1947[1]) ήταν Έλληνας ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Θρασύβουλος Ζωιόπουλος.
Βιογραφία
Οι γονείς του ήταν φτωχοί γεωργοί[1]. Ο πατέρας του ήταν από το Ναύπλιο και η μητέρα του από το Άργος. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην ελληνική πρωτεύουσα το 1907. Δίδαξε Μαθηματικά σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και εν συνεχεία διορίστηκε τμηματάρχης στην Εθνική Βιβλιοθήκη.[2]. Παράλληλα, αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία και συνεργάστηκε με εφημερίδες όπως οι "Ακρόπολις", "Αθήναι", "Νέοι Καιροί" και άλλες.
Η σύζυγός του, Αιμιλία Κούρτελη (1887-1941), ήταν επίσης ποιήτρια,[3] γνωστή ως Αιμιλία Δάφνη.[4]
Έργα
Η πρώτη του ποιητική συλλογή δημοσιεύτηκε το 1911 και τιτλοφορείται "Ο ανθισμένος δρόμος"[5] και ακολουθήθηκε πολλά άλλα έργα, μεταξύ των οποίων και τα 12 σονέτα του ("Ο κύκλος της χαράς και του πόνου"). Πολλά από τα διηγήματά του, όπως "Ο ονειροκρίτης", "Αίμα στον κάμπο", "Το αγρίμι", "Ο ξένος των Χριστουγέννων", "Φρυκτωρία", "Ο Αρχάγγελος" έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο της εποχής του. Έγραψε και θεατρικά έργα, όπως "Το Αγριογούρουνο", το μονόπρακτο "Της φυλακής" και το ερωτικό δράμα "Το τραγούδι της καρδιάς".
