Η Σπερχειάδα βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Φθιώτιδας, στην ευρύτερη κοιλάδα του Σπερχειού ποταμού,[1] 35 χιλιόμετρα δυτικά της Λαμίας και είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό κωμόπολη της Δυτικής Φθιώτιδας, με πληθυσμό 2.470 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2021[4]. Είναι κτισμένη στους βορειοανατολικούς πρόποδες του όρους Γουλινά, (παραβούνι της Οίτης) σε υψόμετρο 240 μέτρα.[1]
Η συνολική έκταση της κτηματικής περιοχής της κοινότητας είναι 15.180 στρέμματα, από τα οποία περίπου 7.000 στρέμματα είναι καλλιεργήσιμες εκτάσεις, 2.700 στρέμματα είναι βοσκότοποι, 4.000 στρέμματα είναι δασικές εκτάσεις και 1.300 στρέμματα είναι σπίτια, δρόμοι, βράχια, νερά κ.ά.[3] Αποτελεί τοπικό αγροτικό κέντρο με ανεπτυγμένη γεωργία και κτηνοτροφία. Οι κάτοικοί της καλλιεργούν κυρίως σιτηρά, βαμβάκι, ζαχαρότευτλα, καπνά, ελιές και κτηνοτροφικά φυτά.[1]
Ιστορικά - διοικητικά στοιχεία
Η Σπερχειάδα κτίστηκε προς το τέλος της Τουρκοκρατίας και μετά την άλωση του Σουλίου από τον Αλή πασά. Η αρχική ονομασία της ήταν Αγά, ονομασία που προήλθε από την έδρα του αφέντη της περιοχής, ΤούρκουΑγά, όμως το 1904 η κωμόπολη πήρε το όνομα Σπερχειάδα από το ομώνυμο ποτάμι, τον Σπερχειό.[3]
Την περίοδο της Γερμανο-ιταλικής κατοχής, τον Μάϊο του 1942, ο καπετάνιος του ΕλλάςΆρης Βελουχιώτης ξεκίνησε από την περιοχή τον ένοπλο αγώνα κατά των κατακτητών. Στις 18 Ιουνίου του ’44 η Σπερχειάδα (μαζί με την Υπάτη) κάηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς κατακτητές ενώ ανατίναξαν και το Παλαιό Ναό του Αγίου Νικολάου.[5][6]
Υπήρξε για μεγάλο διάστημα έδρα του ομώνυμου δήμου που λειτούργησε αρχικά την περίοδο 1835-1912. Στο διάστημα 1912-1998 υπήρξε έδρα της ομώνυμης κοινότητας.[7] Το 1904 με το ΦΕΚ 163Α - 21/07/1904 μετονομάστηκε σε Σπερχειάς.[8] Με την εφαρμογή του Προγράμματος Καποδίστριας, το 1999, ορίστηκε έδρα του νέου Δήμου Σπερχειάδας, ενώ με την εφαρμογή του Προγράμματος Καλλικράτης, το 2011, ορίστηκε έδρα του νέου Δήμου Μακρακώμης.[9]
