Ο Σούνε Σικ, σουηδ.: Sune Sik, (γενν. π. το 1154), φέρεται να ήταν Σουηδός πρίγκιπας. Σύμφωνα με τον Όλαους Πέτρι, ήταν νεότερος γιος του βασιλιά Σβέρκερ Α΄ της Σουηδίας και πατέρας της Ίνγκριντ Ύλβα. Σε σωζόμενα έγγραφα της εποχής μπορεί να βρεθεί ένας Sune Sik, που έζησε πολύ αργότερα. Εκείνος ο Σούνε Σικ έκανε μία δωρεά στο αβαείο Βρέτα το 1297. [2] Θα μπορούσε να διέταξε την αποκατάσταση ενός παρεκκλησίου, στο οποίο τελικά ενταφιάστηκε, και η μεταγενέστερη κιστερκιανή παράδοση μπορεί στη συνέχεια να τον μετέτρεψε σε πρίγκιπα. [3] Αυτό έκανε ορισμένους ιστορικούς να θεωρήσουν την αφήγηση του Όλαους Πέτρι για αυτόν ως αναξιόπιστη. [3]
Ο Σούνε Σικ, ως γιος του βασιλιά Σβέρκερ, υπολογίζεται από άλλους Σουηδούς ιστορικούς ως πρόσωπο της ιστορίας και ο άνθρωπος που τάφηκε στη Βρέτα (βλ. φωτογραφία). [4][5][6] Σύμφωνα με τον Σουηδό διδάκτορα Φιλοσοφίας Mάγκνους Μπόραιν του 18ου αι., ο Σούνε ήταν επίσης δούκας του ΄Εστεργκετλαντ[7] (σε μία εποχή που η χρήση ενός τέτοιου τίτλου δεν ήταν γνωστή στη Σουηδία [8]).
↑Harrison, Dick (2002). Jarlens sekel. σελ. 248. ISBN91-7324-999-8. ... en viss Sune Sik när denne år 1297 stadfäste en donation till Vreta kloster.
↑ 3,03,1Natanael Beckman (1921). «Kungagravar och medeltidshistoria.». Fornvännen (16): 46. http://fornvannen.se/pdf/1920talet/1921_022.pdf. Ανακτήθηκε στις 2009-07-17. «Jag har nämnt ovan, att cisterciensernas tradition tilldelat Sverker en son, Sune Sik, som icke rimligtvis kan vara historisk i denna egenskap. Jag har också antytt, att han antagligen fått sin prinsvärdighet genom missförstånd och vore att identifiera med en donator till klostret, som möter i ett diplom av 1297».
↑Lars O. Lagerqvist and Nils Åberg (2002) in Kings and Rulers of Sweden (ISBN91-87064-35-9) p. 15