Σλάβα (Слава) είναι χριστιανικό έθιμο, κυρίως των Σέρβων, για τη γιορτή του οικογενειακού προστάτη αγίου. Εκτός από τη Σερβία, το έθιμο τηρείται και στα Σκόπια[1] και τη Βουλγαρία[2], ακόμη και από μερικούς Γκοράνι (μουσουλμάνοι οι οποίοι κατά τον 18ο αιώνα ήταν Σέρβοι Ορθόδοξοι). Η Σλάβα είναι η πιο σημαντική γιορτή των Σέρβων και ένα από τα Εθνικά σύμβολα της Σερβίας.
Στη γιορτή αυτή συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια και γίνεται τραπέζι με παραδοσιακά φαγητά «σλάβσκι κολάτς» (славски колач) και «κόλλυβα (κολγίβο)» (кољиво). «Σλάβσκι κολάτς» σημαίνει «κέικ της Σλάβα», αν και μοιάζει περισσότερο με ψωμί. Ανάλογα με το αν ο εορτασμός πέφτει σε περίοδο νηστείας, το σλάβσκι κολάτς φτιάχνεται είτε με είτε χωρίς αβγά, βούτυρο και γάλα.
Στην ημέρα της Σλάβα, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία και συμμετέχει στη Θεία Κοινωνία. Μετά τη λειτουργία, ο ιερέας πηγαίνει στο σπίτι της οικογένειας, όπου κάνει μια σύντομη λειτουργία στη μνήμη του Αγίου που τιμάται και ευλογεί το σλάβσκι κολάτς και τα κόλυβα και ανάβει το κερί της Σλάβα. Αν και δεν είναι απαραίτητο, συχνά ο ιερέας ευλογεί το σπίτι και κάνει μνημόσυνο για τους συγγενείς της οικογένειας που έχουν πεθάνει.
Πολλές Σερβικές κοινότητες, πόλεις, οργανισμοί, πολιτικά κόμματα, εταιρείες, επαγγελματικές ενώσεις γιορτάζουν επίσης τον προστάτη άγιό τους. Για παράδειγμα, η πόλη του Βελιγραδίου γιορτάζει ως Σλάβα της, την Ανάληψη.
