Το 1967, στο πλαίσιο έρευνας για λογαριασμό της Αρχαιολογικής Εταιρείας,[3] ο τότε Επιμελητής Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Εμμανουήλ Μπορμπουδάκης προέβη σε αυτοψία στη θέση «Προσκέφαλα» Σκοπής, προκειμένου να εξακριβώσει την ύπαρξη τάφου, χωρίς αποτελέσματα. Επισημάνθηκε, όμως, στην περιοχή η ύπαρξη πλάκας ελαιοπιεστηρίου και κάποια κτηριακά λείψανα. Δυστυχώς, δεν είναι απολύτως σαφές εάν αυτά εντοπίστηκαν στα Προσκέφαλα ή σε άλλη θέση της Σκοπής.
Η λίθινη βάση συμπίεσης ελαιοπιεστηρίου μεγάλων διαστάσεων και σχήματος ακανόνιστου τετραγώνου, διαθέτει λαξευτό κυκλικό αύλακα που περιβάλλει την επιφάνεια πίεσης και πλησίον αυτού κυκλική δεξαμενή για την συγκέντρωση του ελαιολάδου. Αποτελούσε, προφανώς, βάση συμπίεσης ελαιοπιεστηρίου, η οποία χρησιμοποιούταν κατά τη διαδικασία συμπίεσης του ελαιοπολτού, αν και δεν πρέπει να αποκλειστεί και η χρήση του για στύψη στεμφύλων. Οι οπές περιμετρικά του αύλακα φαίνεται ότι στήριζαν δοκούς για το μηχανισμό συμπίεσης, εφόσον δεν είναι μεταγενέστερες. O Στυλιανός Αλεξίου, αναφέρει στα Πρακτικά του 1967 ότι η πλάκα είναι «ελληνικών χρόνων», αν και στην αντίστοιχη καταχώριση στο Αρχαιολογικό Δελτίο του 1968 δεν αποκλείει και χρονολόγηση στη ρωμαϊκή περίοδο.
