Συντεταγμένες: 13°48′51.8″N 10°49′48.7″W / 13.814389°N 10.830194°W / 13.814389; -10.830194

Σενεγάλης
Εκβολές	Ατλαντικός Ωκεανός
Χώρες Λεκάνης	Γουινέα
Χώρα	Μαυριτανία, Σενεγάλη και Μάλι
Μήκος	1.050 χλμ[1]
Μέση εκροή	640 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο
Παραπόταμοι	Bafing River, Karakoro River, Bakoy River, Falémé River, Gorgol River, Kolinbiné River και Doué River
wikidata (π • σ • ε )

Ο Σενεγάλης είναι πλωτός ποταμός που βρίσκεται στη δυτική Αφρική. Διασχίζει τη Γουινέα και το Μάλι, ενώ χωρίζει τη Μαυριτανία από τη Σενεγάλη, των οποίων αποτελεί σύνορο επί 830 χιλιόμετρα.^[2] Το συνολικό του μήκος είναι 1.641 χιλιόμετρα, η λεκάνη απορροής του έχει έκταση 450.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ η παροχή του κυμαίνεται μεταξύ 5 και 5.000 κυβικών μέτρων ανά δευτερόλεπτο.^[3] Στις εκβολές του είναι χτισμένη η πόλη του Σαιν-Λουί.^[2]

Κατά το Μεσαίωνα υπήρχαν αναφορές για την ύπαρξη του Σενεγάλη, με την ονομασία "Ποταμός του Χρυσού", οι οποίες ώθησαν Ευρωπαίους θαλασσοπόρους στην ανακάλυψη του ποταμού. Από τον 16ο έως τον 20ό αιώνα, ο ποταμός υπαγόταν στην αποικιακή σφαίρα επιρροής των Γάλλων (τουλάχιστον από το 1558, γαλλικά πλοία έπλεαν στα νερά του Σενεγάλη), ενώ αποτελούσε δίοδο των αποικιοκρατών προς την υπόλοιπη ήπειρο. Το 1659, χτίστηκε ένα φρούριο στη νήσο Εντάρ, στις εκβολές του ποταμού, το οποίο πήρε το όνομα Σαιν-Λουί-ντι-Σενεγκάλ (Saint-Louis-du-Sénégal), προς τιμήν του βασιλιά Λουδοβίκου Θ΄. Με το πέρασμα των χρόνων, ο Σενεγάλης μετατράπηκε σε κέντρο των γαλλικών εξερευνήσεων της Αφρικής, αλλά και του εμπορίου. Τα προϊόντα που εμπορεύονταν οι άποικοι ήταν ο χρυσός, το δέρμα, το ελεφαντόδοντο, το κερί και τα φτερά στρουθοκαμήλου. Επίσης, στην περιοχή άκμασε και το δουλεμπόριο. Ο πρώτος που διέβη ολόκληρο το ποτάμι ήταν ο Πιέρ Νταβίντ, το 1744.^[4]

Οι πολυπληθέστεροι λαοί που ζουν στις όχθες του Σενεγάλη είναι οι Ουόλοφ, οι Τουκουλόρ και οι Σονίνκε.

Η πιο εύφορη και πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή, γύρω από το Σενεγάλη, είναι μια αλλουβιακή πεδιάδα, μεταξύ Μπακέλ και Νταγκανά. Με τη βοήθεια των πλημμυρών ευνοούνται οι καλλιέργειες ρυζιού, λαχανικών και κεχριού, που βρίσκονται κοντά στις όχθες. Επίσης, η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί βοσκότοπο για τα περισσότερα ζώα. Συστήματα άρδευσης χρησιμοποιούνται, κυρίως, για την καλλιέργεια του κεχριού. Οι φυτείες ρυζιού προστατεύονται με υδατοφράκτες. Στο Ρίτσαρντ Τολ, το οποίο βρίσκεται κοντά στις εκβολές του ποταμού, ιδιαίτερη ανάπτυξη παρουσιάζουν οι καλλιέργειες των ζαχαροκάλαμων, λόγω της βελτίωσης του μηχανικού εξοπλισμού. Οι φυτείες ρυζιού, στο Ρίτσαρντ Τολ, δεν παράγουν τα αναμενόμενα, λόγω της αλμυρότητας του εδάφους και των επιδρομών των πτηνών κουελέα.

Το φράγμα Ντιαμά, το οποίο βρίσκεται 40 χιλιόμετρα πριν το Σαιν-Λουί, συμβάλλει στην αφαλάτωση του νερού, με αποτέλεσμα να μειώνεται η περιεκτικότητα του νερού σε αλάτι μέχρι το δέλτα του. Στην ίδια περιοχή, αλλά και στο Μαναντάλι του Μάλι έχουν ανεγερθεί υδροηλεκτρικοί σταθμοί, με τις δαπάνες να μοιράζονται τα κράτη του Μάλι, της Μαυριτανίας και της Σενεγάλης.^[2]

Για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και ανησυχίες, κυρίως κατά τον 20ό και τον 21ο αιώνα. Το 1972, πάρθηκε η απόφαση της από κοινού εκμετάλλευσης των πόρων, με τη συνεργασία των κρατών του Μάλι, της Μαυριτανίας και της Σενεγάλης, υπό την αιγίδα του Οργανισμού για την Ανάπτυξη του Ποταμού Σενεγάλη (Organization for the Development of the Sénégal River). Το Μάρτιο του 2006, στον οργανισμό αυτόν εντάχθηκε και η Γουινέα.^[4] Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, έχουν υπάρξει σοβαρές διαφωνίες, μεταξύ της Σενεγάλης και της αναπτυσσόμενης Μαυριτανίας, με θέμα τη χρήση του ποταμού.^[5] To κράτος της Μαυριτανίας έχει τοποθετήσει αντλίες πετρελαίου εσωτερικής καύσης, για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής.

Ο ποταμός είναι πλωτός, κυρίως, στο ύψος των πόλεων Ροσσό, Μπογκ και Καεντί, αλλά μόνο με μικρές βάρκες.

Ο Σενεγάλης πηγάζει από το οροπέδιο Φουτά Τζαλόν της Γουινέας, διασχίζει το Μάλι και, στη συνέχεια, περνά ανάμεσα από τη Μαυριτανία και τη Σενεγάλη, τις οποίες και χωρίζει. Εκβάλλει στον Ατλαντικό Ωκεανό. Τα δύο αρχικά ρεύματά του είναι οι ποταμοί Μπαφίνγκ και Μπακογέ, οι οποίοι ενώνονται στο Μπαφουλάμπ του Μάλι. Ο σημαντικότερος παραπόταμός του είναι ο Φαλεμέ. Από το Μπακέλ του Μάλι, μέχρι το Νταγκανά της Σενεγάλης, ο ποταμός περνά από μια αλλουβιακή πεδιάδα, πλάτους 19-20 χιλιομέτρων. Λίγο πριν φθάσει στις εκβολές του, το νερό και το γύρω έδαφός του είναι αρκετά αλμυρά.

Μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου, ο Σενεγάλης πλημμυρίζει. Η στάθμη του ανεβαίνει κατά 3,5 μέτρα και η ροή του νερού γίνεται τριακόσιες φορές μεγαλύτερη, σε σχέση με το υπόλοιπο άνυδρο έτος. Έτσι, ο ποταμός καταλαμβάνει ολόκληρη τη γύρω κοιλάδα.

Στο ύψος των ποταμών Μπαφίνγκ και Φαλεμέ, ο Σενεγάλης δέχεται 2.000 χιλιοστόμετρα βροχής, από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου, ενώ στην κοιλάδα του 250 έως 760 χιλιοστόμετρα, από τέλη Μαΐου, μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες διαγράφονται κατά τον Ιανουάριο (περίπου 10 °C), ενώ οι υψηλότερες κατά τον Απρίλιο (περίπου 40 °C).

Το σημαντικότερο είδος χλωρίδας του Σενεγάλη είναι το δέντρο της ακακίας. Τα δύο γνωστότερα είδη ακακίας είναι τα Acacia senegal (πολύ σημαντική για το τοπικό εμπόριο, αναπτύσσεται σε άνυδρες πλαγιές) και Acacia nilotica (αφθονεί στις όχθες του ποταμού).^[2] Επίσης, πολύ συχνά συναντάται η ποώδης Vetiverea nigritiana.^[3] Στις ξηρότερες περιοχές, ευδοκιμούν τα φυτά Acacia albida και Balanites aegyptiaca (δέντρο με ακανθώδη κλαδιά) και το χαμηλό χορτάρι.

Η πανίδα των νερών του ποταμού Σενεγάλη έχει πολλά προβλήματα, λόγω της υπεραλίευσης. Ωστόσο, η πέρκα του Νείλου είναι από τα συνηθισμένα είδη της περιοχής. Τα ζώα που απαντώνται πιο συχνά, στις όχθες, είναι οι ερωδιίδες, οι χουλιαρομύτες, οι σκαντζόχοιροι, οι βαράνοι και οι αγριόχοιροι ή φακόχοιροι.^[2]

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Senegal River στο Wikimedia Commons