Η κοινότητα πήρε το όνομά της από τον Απόστολο Πέτρο, προστάτη των ψαράδων,[4] και κάτοικοί της είναι γνωστοί ως Σαιν-Πιεραί (γαλ.: Saint-Pierrais).
Γεωγραφία
Η κοινότητα του Σαιν-Πιερ αποτελείται από το ομώνυμο νησί και πολλά κοντινά μικρότερα νησιά, όπως το Ιλ-ω-Μαρέν. Αν και περιλαμβάνει σχεδόν το 90% των κατοίκων του Σαιν-Πιερ και Μικελόν, η κοινότητα του Σαιν-Πιερ είναι σημαντικά μικρότερη από άποψη έκτασης από την κοινότητα Μικελόν-Λανγκλάντ, η οποία βρίσκεται βορειοδυτικά της στο νησί Μικελόν.
Ο κύριος οικισμός και η κοινόχρηστη έδρα βρίσκεται στη βόρεια πλευρά ενός λιμένος ονόματι Μπαρασουά (γαλ.: Barachois), ο οποίος αντικρίζει τον Ατλαντικό Ωκεανό, στην ανατολική ακτή του νησιού Σαιν-Πιερ. Το στόμιο του λιμένος φυλάσσεται από μια μικρή αλυσίδα νησιών.
Ιστορία
Ο Ζακ Καρτιέ διεκδίκησε τα νησιά για τη Γαλλία το 1536, αφότου ανακαλύφθηκαν από τους Πορτογάλους το 1520. Στο τέλος του Επταετούς Πολέμου το 1763, τα νησιά παραδόθηκαν στη Βρετανία, για να επιστραφούν στη Γαλλία το 1816.
Το Σαιν-Πιερ ήταν φυλάκιο που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά αλκοόλ από τον Καναδά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης.[5]
Μέχρι το 1945, υπήρχε μια τρίτη κοινότητα στο Σαιν-Πιερ και Μικελόν, ονόματι Λ'Ιλ-ω-Μαρέν. Η κοινότητα αυτή προσαρτήθηκε από την κοινότητα του Σαιν-Πιερ το 1945.
