Η Ρόγιαλ Λιγκ[1] (αγγλικά: Royal League) ήταν μία ποδοσφαιρική διοργάνωση, η οποία διεξήχθη για τρία χρόνια, μεταξύ των ομάδων από τις τρεις σκανδιναβικές μοναρχίες (Δανία, Σουηδία και Νορβηγία), το οποίο ξεκινούσε μετά τη λήξη των τακτικών εγχώριων πρωταθλημάτων της Νορβηγίας και της Σουηδίας, ενώ το πρωτάθλημα Δανίας βρισκόταν στα μισά της περιόδου. Οι τέσσερις ομάδες με την υψηλότερη βαθμολογία στα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου της Δανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας συμμετείχαν στη διοργάνωση.
Δομή τουρνουά
Δώδεκα ομάδες συμμετείχαν στο Royal League: τέσσερις από καθεμία από τις διαγωνιζόμενες σκανδιναβικές χώρες. Τα προκριματικά βασίστηκαν στις θέσεις που είχε διεκδικήσει κάθε ομάδα στο εγχώριο πρωτάθλημα από την προηγούμενη σεζόν και χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες.
Στη πρώτη σεζόν του πρωταθλήματος, οι δύο κορυφαίες ομάδες που αναδείχθηκαν από το πρώτο τουρνουά προχώρησαν σε μια δεύτερη φάση ομίλου. Οι δύο από τις ομάδες που στέφθηκαν νικήτριες αναμετρήθηκαν μεταξύ τους στον τελικό. Στη δεύτερη και στη τρίτη σεζόν, η δεύτερη φάση του ομίλου αντικαταστάθηκε με διαγωνισμό αποκλεισμού. Έτσι, οι δύο καλύτερες ομάδες τρίτης θέσης κατέκτησαν την πρώτη και τη δεύτερη θέση.
Λόγοι Παρακμής
Τραυματισμοί
Κάποιοι προπονητές και ατζέντες βρήκαν ανησυχητικό το γεγονός ότι οι ομάδες θα έπαιζαν περισσότερα παιχνίδια κάθε χρόνο, διότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε περισσότερους τραυματισμούς.
Καιρικές συνθήκες
Τα χειμερινά παιχνίδια, επίσης, αποτελούσαν λόγο ανησυχίας, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Τόσο η Σουηδία όσο και η Νορβηγία έπαιζαν ήδη τα εγχώρια παιχνίδια τους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ώστε να μπορούν να αποφεύγουν τις σκληρές χειμερινές συνθήκες.
Ποδόσφαιρο
Χαμηλή συμμετοχή φιλάθλων
Επίσης, οι ομάδες και από τις τρεις χώρες, σπάνια έπαιζαν δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό. Αυτό, σε συνδυασμό με το σφοδρό καιρικό κλίμα που επικρατεί στο Βορρά, αποθάρρυνε τους φιλάθλους από το να παρευρεθούν με φυσική παρουσία στους αγώνες. Ακόμα και ο πρώτος αγώνας είχε πολύ φτωχό αριθμό συμμετεχόντων.
Η υψηλότερη συμμετοχή σε οποιονδήποτε αγώνα της Royal League ήταν αρκετά αξιοσέβαστη: πάνω από 21.000 θαυμαστές εμφανίστηκαν για ένα από τα ντέρμπι της Κοπεγχάγης. Αλλά όταν οι Brann έπαιξαν στο Odense, μόνο 272 άτομα παρακολούθησαν το παιχνίδι. Τα πράγματα χειροτέρεψαν όταν στο Odense έπαιξαν οι Χάλμσταντς. Μόνο 86 άτομα παρευρέθηκαν. Η δεύτερη σεζόν είχε εξίσου χαμηλή συμμετοχή: μόνο 63 φαν συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν τον αγώνα.
Η Σκανδιναβική Royal League αγωνίστηκε επίσης να αποφέρει αρκετά έσοδα από χορηγούς για να συνεχίσει την πορεία της στο χώρο. Η προσπάθεια εξασφάλισης τηλεοπτικών δικαιωμάτων για τις τρεις χώρες ήταν επίσης προβληματική. Παρόλο που υπήρχαν σχέδια για μια σεζόν 2007/2008, δεν υλοποιήθηκαν λόγω οικονομικών δυσχερειών. Υπήρχε ακόμη η ελπίδα ότι το τουρνουά θα αναζωπυρώνονταν την επόμενη σεζόν, αλλά τον Οκτώβριο του 2008, ανακοινώθηκε ότι η Royal League θα παύσει να υπάρχει.[2]
.png)
