Η Πόλη του Ουέστμινστερ (αγγλικά: City of Westminster, προφορά(βοήθεια·πολυμέσα)) είναι δήμος του εσωτερικού Λονδίνου ο οποίος παράλληλα έχει και την ιδιότητα πόλης. Εκτός από την μικρής έκτασης ομώνυμη περιοχή του Ουέστμινστερ όπου βρίσκονται και τα ανάκτορα του Ουέστμινστερ όπου στεγάζεται το βρετανικό κοινοβούλιο, ο δήμος καλύπτει επίσης το μεγαλύτερο τμήμα της έκτασης του ευρύτερου κεντρικού Λονδίνου συμπεριλαμβάνοντας και σημαντικό μέρος του Ουέστ Εντ. Βρίσκεται στα δυτικά του Σίτι του Λονδίνου, ανατολικά από τον δήμο του Κένσινγκτον και Τσέλσι, ενώ στα νότια ο Τάμεσης αποτελεί το σύνορο της περιοχής. Ο δήμος ιδρύθηκε το 1965 με τη διοικητική αναδιάρθρωση του Λονδίνου και τη δημιουργία του Μείζονος Λονδίνου, και απέκτησε την ιδιότητα της πόλης από τον παλαιότερο μητροπολιτικό δήμο του Ουέστμινστερ ο οποίος υπήρχε από το 1900, ενώ η περιοχή ήταν αναγνωρισμένη ως πόλη ήδη από το 1540.
Η ιστορία της περιοχής ξεκινά πριν τη νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας στα μέσα του 11ου αιώνα από τον Γουλιέλμο Α´. Λίγα χρόνια πριν τη νορμανδική εισβολή, ο Εδουάρδος ο Ομολογητής, ο οποίος ήταν από τους τελευταίους Σάξωνες βασιλείς, ξεκίνησε την κατασκευή του αββαείου του Ουέστμινστερ, από την αρχική κατασκευή του οποίου διασώζονται πολύ λίγα τμήματα. Συνέχισε χτίζοντας το παλάτι του Ουέστμινστερ μεταξύ του αββαείου και του ποταμού Τάμεση, συγκεντρώνοντας έτσι τόσο τις πολιτειακές όσο και τις θρησκευτικές αρχές στην περιοχή και αναδεικνύοντας την σε κέντρο εξουσίας στην πόλη του Λονδίνου, το οποίο ως πόλη τον καιρό αυτό βρισκόταν πιο ανατολικά και το Ουέστμινστερ αποτελούσε προάστιο του.[4]
Ο θυρεός της πόλης του Ουέστμινστερ
Παλαιότερη έκδοση του θυρεού της πόλης
Για πολλούς αιώνες η περιοχή του Ουέστμινστερ και η πόλη του Λονδίνου ήταν γεωγραφικά διακριτές περιοχές, και δεν ήταν παρά μόνο τον 16ο αιώνα όταν άρχισε να θεωρείται ως τμήμα της ευρύτερης πόλης του Λονδίνου, καθώς τα διάφορα χωράφια και ανοικτοί χώροι που υπήρχαν έως τότε και το χώριζαν από την παλιά πόλη του Λονδίνου είχαν πλέον καλυφθεί με σπίτια και άλλες κατασκευές, απορροφώντας παράλληλα και γειτονικά χωριά όπως το Μαρυλεμπόν και το Κένσινγκτον. Το Ουέστμινστερ έγινε για σύντομο χρονικό διάστημα ανεξάρτητη πόλη -ως επισκοπική έδρα- όταν το 1540 ο Ερρίκος Η´ δημιούργησε την επισκοπή του Ουέστμινστερ.
Μετά τη διάλυση των μοναστηρίων από τον Ερρίκο Η´ καθώς και του αββαείου του Ουέστμινστερ κατά την περίοδο της απόσχισης της Αγγλίας από τον καθολικισμό, το 1585 δημιουργήθηκε ξεχωριστά μια νέα δημοτική αρχή η οποία διαχειρίζονταν πλέον τη γη η οποία προηγουμένως άνηκε στο αββαείο. Οι εξουσίες της αρχής αυτής, γνωστής ως Westminster Court of Burgesses (Αυλή των δημοτών του Ουέστμινστερ) ορίστηκαν περαιτέρω με σχετικό βασιλικό διάταγμα του 1604, και εξακολούθησε να υπάρχει έως το 1900, όταν πλέον αντικαταστάθηκε από τον ευρύτερο μητροπολιτικό δήμο του Ουέστμινστερ.[5][6]
Το κατάστημα Selfridges στην Όξφορντ Στρητ, όπου βρίσκονται τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα του Λονδίνου
Στην περιοχή στεγάζεται ένας μεγάλος αριθμός πολυεθνικών επιχειρήσεων. Στις περιοχές του Μέιφαιρ και του Σαιντ Τζέιμσις υπάρχει συγκέντρωση επενδυτικών και χρηματοοικονομικών επιχειρήσεων, ενώ στο Ουέστ Εντ μεγάλος αριθμός θεάτρων και επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανίας του θεάματος και ψυχαγωγίας. Στο Σόχο και τις γειτονικές περιοχές υπάρχει συγκέντρωση καλλιτεχνών και γραφιστικών επιχειρήσεων, και στην Όξφορντ Στρητ υπάρχει η κύρια συγκέντρωση των μεγάλων εμπορικών καταστημάτων. Παραδείγματα εταιρειών που έχουν την έδρα τους στο Ουέστμινστερ είναι το BBC,[7]BP,[8]Marks & Spencer,[9] ενώ η Google διατηρεί μεγάλο κτήριο κοντά στον σταθμό Βικτώρια.[10]
Συγκοινωνίες
Στο σύνολο της έκτασης της πόλης του Ουέστμινστερ βρίσκονται κάποιοι από τους μεγαλύτερους σταθμούς του Λονδίνου, οι οποίοι διαθέτουν και υπεραστικά δρομολόγια προς την υπόλοιπη Βρετανία, όπως ο σταθμός Τσάρινγκ Κρος, σταθμός Πάντιγκτον, σταθμός Βικτώρια, ενώ σε πολύ κοντινή απόσταση από την ομώνυμη περιοχή του Ουέστμινστερ βρίσκεται ο σταθμός Ουότερλου ο οποίος διοικητικά ωστόσο υπάγεται στον δήμο του Λάμπεθ.
Επιπλέον η πόλη εξυπηρετείται από 27 σταθμούς μετρό, και εντός της έκτασης της διαθέτουν στάσεις οι 10 από τις 11 συνολικά γραμμές μετρό του Λονδίνου.
Επιπλέον υπάρχει πλήθος δημοτικών,[12][13][14][15] και ανεξάρτητων[16][17] βιβλιοθηκών, και ανάμεσα τους βρίσκεται και η Μουσική Βιβλιοθήκη του Ουέστμινστερ η οποία είναι η μεγαλύτερη του είδους της σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.[18]
Διοικητική διάρθρωση
Αυτοδιοίκηση
Οι διοικητικές περιοχές της πόλης του Ουέστμινστερ κατά το 2002
Η πόλη του Ουέστμινστερ αποτελείται από 20 διαμερίσματα, το καθένα από το οποίο αντιπροσωπεύεται από 3 εκλέκτορες, και συνολικά 60 αντιπροσώπους.[19]Ως επίσημος αντιπρόσωπος της πόλης ορίζεται ο δήμαρχος (Lord Mayor) του οποίου η θητεία διαρκεί ένα έτος.
Περιφέρειες
Η πόλη καλύπτει τις παρακάτω περιοχές του Λονδίνου, με κάποιες από αυτά να μοιράζονται με τις γειτονικές περιοχές των δήμων του Κάμντεν στα βόρεια, και του Κένσινγκτον και Τσέλσι στα νοτιοανατολικά:
.jpg)
