Ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς (σερβ-κυρ: Предраг Даниловић, γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1970), είναι Σέρβος πρώην καλαθοσφαιριστής, ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους σουτέρ κατά τη δεκαετία του 1990. Ψηφίστηκε Mr. Europa το 1998.[1]
Βιογραφία
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς (τότε παίκτης) τον ανακάλυψε σε ηλικία 16 ετών, όταν αγωνιζόταν στην ομάδα νέων της Μπόσνα Σαράγεβο της Βοσνίας. Τον ήθελε στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, αλλά οι ιθύνοντες της ομάδας του Σεράγεβο δεν το επέτρεψαν με αποτέλεσμα να μείνει αδρανής για δύο χρόνια.[2] Το 1987 ο Ντανίλοβιτς με τον κίνδυνο να χάσει και δεύτερη χρονιά μη αγωνιζόμενος έφυγε σε ένα λύκειο στις Ηνωμένες Πολιτείες για να τελειώσει το σχολείο και να μάθει αγγλικά. Έπαιζε μπάσκετ στο Κούκβιλ του Τενεσί, αλλά λέει ότι δεν έμαθε τίποτα καινούργιο επειδή ήταν ο καλύτερος παίκτης με διαφορά.
Το καλοκαίρι του 1988, επέστρεψε στο Βελιγράδι ως παίκτης της Παρτιζάν. Η λαμπρή καριέρα του ξεκίνησε με τον θρίαμβο της Γιουγκοσλαβίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA U18 το 1988.
Τη σεζόν 1988—89, έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα της Παρτιζάν και τελείωσε με μέσο όρο 5,6 πόντους. Όμως, παίζοντας δίπλα σε διεθνείς παίκτες απέκτησε πολύτιμη εμπειρία και επίσης δύο τρόπαια: το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας εκείνη τη χρονιά και το Κύπελλο Κόρατς την επόμενη. Το 1989 έκανε και το ντεμπούτο του με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας των ανδρών και κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.[3] Η επόμενη χρονιά τον βρήκε με σοβαρό τραυματισμό να χάνει το μεγαλύτερο μέρος της. Το 1991—92 η Παρτιζάν κατέκτησε το κύπελλο και το πρωτάθλημα καθώς ο Ντανίλοβιτς είχε μέσο όρο 21,8 πόντους. Στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, ο μέσος όρος του ήταν 19,4 πόντοι. Η ομάδα έφθασε μέχρι τον τελικό και έκανε την έκπληξη στις 16 Απριλίου, νικώντας την Χοβεντούτ Μπανταλόνα με το περίφημο τρίποντο του Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς. Ωστόσο, ο καλύτερος παίκτης του τελικού ήταν ο Ντανίλοβιτς, ο οποίος σημείωσε 25 πόντους και ψηφίστηκε πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ.[2][4] Η μεταγραφή του στην Ιταλία και τη Βίρτους Μπολόνια δεν ήταν έκπληξη με την όποια κέρδισε τρία πρωταθλήματα στα τρία χρόνια παραμονής του.[5] Πριν δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ, ο Ντανίλοβιτς κέρδισε το τρίτο του χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1995. Σε έναν αξέχαστο τελικό η Γιουγκοσλαβία νίκησε τη Λιθουανία με 96—90 με 23 από τον Ντανίλοβιτς, ο οποίος ήταν από τους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού με το κάρφωμα μπροστά στον Άρβιντας Σαμπόνις.[6][7] Το 1997 ήταν και πάλι πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική του ομάδα, ενώ ένα ακόμα χάλκινο ήρθε το 1999.[8]
Η αμερικανική καριέρα του δεν ήταν εντυπωσιακή: στα 75 παιχνίδια του στο NBA με τους Μαϊάμι Χιτ και Ντάλας Μάβερικς, είχε μέσο όρο 12,8 πόντους, ενώ έκανε το 37,9 % των τρίποντων. Η καλύτερή του στιγμή ήταν σε ένα παιχνίδι με τους Νιου Γιορκ Νικς, στους οποίους σημείωσε 21 πόντους με 7 από 7 τρίποντα. Το 1997 επέστρεψε στην Ευρώπη κερδίζοντας πρώτα από όλα ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1997. Μετά από αλλα τρία χρόνια στην Ιταλία και τη Βίρτους σταμάτησε σε ηλικία 30 ετών λόγω έλλειψης φιλοδοξιών.[2] Η τελευταία αγωνιστική του παρουσία ήταν στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000.[9] Το 2016 εκλέχθηκε πρόεδρος της Σερβικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.[10]
Τίτλοι και διακρίσεις
Σύλλογοι
- Mr Europa Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης (1998)
- 2 × πρωταθλητής Ευρώπης (1992, 1998)
- MVP και πρώτος σκόρερ του φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1992)
- 2 × FIBA EuroStar (1997, 1998)
- Κορυφαίος σκόρερ τελικών Κυπέλλου Σαπόρτα (2000)
- Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας (1992)
- 4 × Πρωταθλήματα Ιταλίας (1993–1995, 1998)
- MVP της Ιταλικής Λίγκας (1998)
- 50 Σπουδαιότεροι Συνεισφέροντες της Ευρωλίγκα (2008)[11]
Εθνική Γιουγκοσλαβίας
- Πρωτάθλημα Ευρώπης U18 (1988)
- 4 × Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (1989, 1991, 1995, 1997)
Παραπομπές
