Παναγιώτης Μπούμης

Παναγιώτης Μπούμης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Παναγιώτης Μπούμης (Ελληνικά)
Γέννηση1934[1]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1952–1956)
Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν
Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεολόγος[2]
νομικός[2]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (από 1970)
δεδομένα

Ο Παναγιώτης Μπούμης (γενν. 1934) είναι Έλληνας θεολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου και εκκλησιαστικός συγγραφέας.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα και αρχικά σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952-1956). Λαμβάνοντας υποτροφία από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών αλλά και τη γερμανική κυβέρνηση σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στο Γκέτινγκεν, και θεολογία και νομική στο Μόναχο.[3]

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα αναγορεύθηκε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών το 1970, ενώ δέκα χρόνια αργότερα το 1980 εξελέγη υφηγητής στην έδρα του Κανονικού Δικαίου. Από το 1986, διετέλεσε τακτικός καθηγητής στη Θεολογική Σχολή στην έδρα αυτή, ενώ μετά το τέλος της θητείας του ονομάστηκε ομότιμος καθηγητής.[3][4]

Υπήρξε πρόεδρος του «Φοιτητικού Θεολογικού Συνδέσμου», αντιπρόεδρος της «Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων», πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, γενικός γραμματέας του Επικοινωνιακού και Μορφωτικού Ιδρύματος της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και μέλος επιτροπών της Εκκλησίας και των Υπουργείων Πολιτισμού και Παιδείας.[3]

Συγγραφικό έργο

Έχει γράψει έργα και άρθρα θεολογικού περιεχομένου, ενώ τον Ιανουάριο του 2016 κατακρίθηκε πως σε ένα άρθρο του παραποίησε κείμενα του Αποστόλου Πέτρου.[5]

Μεταξύ των βιβλίων του[3]:

  • Η εξυπνάδα των νεοελλήνων, 1986
  • Οι επεμβάσεις της Πολιτείας στην Εκκλησία, 1995
  • Το αλάθητο της ορθοδοξίας, 1996
  • Θεοπνευστία και εκκλησιολογική αξία της Αποκαλύψεως, 1996
  • Ένα παρανοημένος ή παραμελημένος λόγος διαζυγίου, 1998
  • Νομοκανονικές απαντήσεις σε ερωτήματα εξωτερικής ιεραποστολής, 1999
  • Κανονικόν δίκαιον, 2000
  • Οι θείοι κανόνες «ενάντια στη θρησκεία», 2007
  • Η ένωση (όχι σύνθεση) με τους Μονοφυσίτες, 2007
  • Η αποκάλυψη του Ιωάννου για την πορεία ανατολής - δύσεως, 2009
  • Αναψηλάφηση της δίκης του Ιησού και της (αυτο)καταδίκης του Ιουδαϊκού λαού, 2012

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 103170014. Ανακτήθηκε στις 1  Αυγούστου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 103170014. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «.:BiblioNet : Μπούμης, Παναγιώτης Ι». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2016. 
  4. ↑ «Ομότιμοι Καθηγητές Θεολογικής Σχολής». Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013 (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών): σ. 276. 2015. https://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf. Ανακτήθηκε στις 2016-12-24. 
  5. ↑ Κυριακού, Ανδρέας (17 Ιανουαρίου 2016). «Ο Π. Μπούμης Δεκανίκι του Οικουμενισμού». panayiotistelevantos.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2016.