Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|7|01|2025}}

Ο Παναγιώτης Α. Μιχελής (1903-1969) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας.

ο Παναγιώτης Α. Μιχελής γεννήθηκε το 1903 στην Πάτρα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Δρέσδης. Μετά την αποφοίτηση του, το 1926, εργάστηκε αρχικά ως ελεύθερος επαγγελματίας στη Δρέσδη. Στη συνέχεια, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε για λίγα χρόνια στην Πάτρα και ύστερα στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα. Συγκαταλέγεται στους πρώτους Έλληνες αρχιτέκτονες που υπήρξαν υπέρμαχοι της μοντέρνας αρχιτεκτονικής και τέχνης. Το 1941, εξελέγη τακτικός καθηγητής της έδρας Αρχιτεκτονικής Ρυθμολογίας και Μορφολογίας στο Αρχιτεκτονικό τμήμα του ΕΜΠ, στην οποία θήτευσε ως το 1969. Κατά την διάρκεια της θητείας του, ίδρυσε στην Αρχιτεκτονική Σχολή το Αρχείο Συλλογών και Αρχιτεκτονικών Ερευνών όπου μέχρι και σήμερα συγκεντρώνονται φοιτητικές εργασίες αποτυπώσεως αρχιτεκτονικών ελληνικών κτισμάτων. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Comité International d’Esthétique και ήταν ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής, έως τον θάνατο του το 1969. Από το 1960 μέχρι και σήμερα η Ελληνική Εταιρεία Αισθητικής έχει να επιδείξει αξιόλογη παρουσία στον χώρο της αισθητικής, ενώ η ίδρυσή της συνέβαλε ουσιαστικά στην αναγνώριση της αισθητικής ως ακαδημαϊκού χώρου στην Ελλάδα.

Στην αρχή της πορείας του, ασχολήθηκε επαγγελματικά με την αρχιτεκτονική. Ένα από τα πρώτα του έργα είναι ο Ναός της Αγίας Παρασκευής (Νεκροταφείο Πατρών, έχει κατεδαφιστεί από σεισμό το 1993). Επίσης, έργο του αποτελεί η πολυκατοικία στη Βασιλίσσης Σοφίας 79, όπου στεγάζεται σήμερα το Ίδρυμα Μιχελή. Αργότερα αφοσιώθηκε στις θεωρητικές μελέτες, οι οποίες επικεντρώθηκαν σε τρεις βασικές κατευθύνσεις: α) τις αρχές που διέπουν την αρχιτεκτονική ως τέχνη β) την αρχιτεκτονική του 20ού αιώνα, τα νέα υλικά, τη σύγχρονη τέχνη και τις μορφές που προκύπτουν γ) την αισθητική και τη φιλοσοφία της τέχνης και της ιστορίας της τέχνης.

Από το θεωρητικό του έργο, ξεχωρίζει η Αισθητική θεώρηση της Βυζαντινής Τέχνης, μία διεθνώς αναγνωρισμένη επιστημονική μελέτη πάνω στις αισθητικές αρχές της Βυζαντινής Τέχνης. πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

• Ανθέμια. Αθήνα, 1948. • Ο δρόμος των πουλιών. 1951. • Δήλος Άδηλος. 1952. • Αναδρομές. 1958.

• Αισθητική τριλογία. 1937. • Η Αρχιτεκτονική ως τέχνη. 1940. • Αισθητική θεώρηση της Βυζαντινής Τέχνης. 1946. • Η Αγιά – Σοφιά. Αθήνα, 1946. • Αισθητική της Αρχιτεκτονικής του Μπετόν Αρμέ. 1955. • Βιομηχανική αισθητική και αφηρημένη τέχνη. 1959. • Αισθητικά θεωρήματαΑ΄. 1962. • Αισθητικά θεωρήματαΒ΄. 1965. • Αισθητικά θεωρήματαΓ΄. 1972. • Η αισθητική της αρχιτεκτονικής των Ην. Πολιτειών της Αμερικής, (Αθήνα, 1954) • Η αναγέννηση της αρχιτεκτονικής στον 20ο αι

• Σπουδαί. 1965. • «Το ελληνικό λαϊκό σπίτι» Σημαντική μορφή της μεταπολεμικής διανόησης στην Ελλάδα, ο Μιχελής προσπάθησε να διαφωτίσει τη βυζαντινή και την αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική και τέχνη καθώς και τη νεότερη λαϊκή αρχιτεκτονική μας παράδοση, ενώ με το έργο και τη διδασκαλία του συνέβαλε σημαντικά στη διαμόρφωση των θεωρητικών βάσεων και της αισθητικής της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα.

http://www.hellenicaesthetics.gr

http://www.ekebi.gr Αρχειοθετήθηκε 2014-02-08 στο Wayback Machine.

http://www.ygeiaonline.gr

http://www.michelisfoundation.gr/

Η Αισθητική θεώρηση της Βυζαντινής Τέχνης»,Παναγιώτης Α. Μιχελής,1946.

« Η ιδέα της Αρχιτεκτονικής μέσα από τη στοχαστική διδασκαλία του Π.Α.Μιχελή», Αλέξανδρος Ν. Παπαγεωργίου, ΔΡΥΜΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΕΦΗΣ ΜΙΧΕΛΗ, 2010

• Γιάννης Λυγίζος, Η ελληνικότητα στην αρχιτεκτονική, εκδ. Βιβλιοπωλέιον της Εστίας, Αθήνα, 1987, σελ.32, 41, 42