Ο Σερ Πίτερ Ο' Νιλ (Peter Charles Paire O'Neill, CMG, 1964-), είναι πολιτικός από την Παπούα Νέα Γουινέα, πρωθυπουργός από το 2011 ως το 2019. Σπούδασε λογιστικά και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 2002. Υπηρέτησε σε διάφορα χαρτοφυλάκια, ανάμεσά τους σε εκείνο των Οικονομικών, προτού γίνει πρωθυπουργός. Έπειτα από σφοδρή διαμάχη με τον πρώην πρωθυπουργό Μάικλ Σομάρε, ο Ο' Νιλ τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία και έγινε πρωταγωνιστής σε μία πολιτική κρίση, η οποία τερματίστηκε με τη διεξαγωγή νέων γενικών εκλογών το 2012, τις οποίες κέρδισε το κόμμα του Ο' Νιλ. Στις εκλογές του 2017 ο πρωθυπουργός επανεξελέγη. Στις 29 Μαΐου 2019 υπέβαλε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία.[3]
Εξελέγη στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά το 2002 στην Ιαλιμπού-Παντζία. Επανεξελέγη το 2007, το 2012 και το 2017.[6] Υπηρέτησε ως υπουργός Εργασίας και Βιομηχανικών Σχέσεων στην κυβέρνηση του Μάικλ Σομάρε και το 2003 έγινε υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών, αξίωμα που διατήρησε ως την αποπομπή του, το 2004. Το κόμμα του (PNC) εγκατέλειψε τον κυβερνητικό συνασπισμό και ο Ο' Νιλ προσχώρησε στην αντιπολίτευση. Την ίδια χρονιά εν μέσω σφοδρού αγώνα για την ηγεσία, κατάφερε να γίνει αρχηγός της αντιπολίτευσης.[7] Μετά την τελική ψήφο, ο πρόεδρος του συνεδρίου αρχικά δεν ήθελε να τον αναγνωρίσει και ισχυρίστηκε ότι ο Πίτερ Γιάμα ήταν ο ηγέτης της αντιπολίτευσης.[8] Τότε ο Ο' Νιλ επεχείρησε χωρίς επιτυχία να προκαλέσει πρόταση δυσπιστίας.[9] Ωστόσο, μετά τις εκλογές του 2007 ο Ο' Νιλ επανήλθε στην κυβέρνηση του Σομάρε ως υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών. Τον Ιούλιο του 2010 διορίστηκε υπουργός Οικονομικών. Ο ασθενών Σομάρε όρισε προσωρινό αντικαταστάτη του τον Σαμ Άμπαλ, ο οποίος υποβάθμισε τον Ο' Νιλ σε υπουργό Δημοσίων Έργων τον Ιούλιο του 2011.[10][11]
Πρωθυπουργός
Το 2011 ο Ο' Νιλ απέσυρε ξανά την εμπιστοσύνη του από τον Σομάρε και πρωτοστάτησε σε κίνηση για την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία, ενώ εκείνος ήταν ασθενής στη Σινγκαπούρη. Ο Ο' Νιλ εξελέγη νέος πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο με 70 ψήφους επί συνόλου 94.[12][13] Οι υποστηρικτές του Σομάρε προσέφυγαν σε δικαστήρια και τελικά το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Σομάρε ήταν ο νόμιμος πρωθυπουργός. Ο Ο' Νιλ αρνήθηκε να αποχωρήσει και η πολιτική κρίση κορυφώθηκε. Ο γενικός κυβερνήτης έκρινε ότι έπρεπε να διεξαχθούν νέες εκλογές.[14][15]
Τελικά, οι εκλογές διεξήχθησαν το 2012 και νικητής αναδείχθηκε ο Ο' Νιλ, με το κόμμα του (PNC) να εξασφαλίζει 27 έδρες έναντι μόνο 5 που διέθετε στην προηγούμενη βουλή. Συνακόλουθα έλαβε σχηματισμού κυβέρνησης αν και δεν διέθετε αυτοδυναμία. Σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού, με 94 βουλευτές να την εγκρίνουν στο 119μελές κοινοβούλιο.[16]
Παρά την έντονη διαφωνία τους, ο πρώην πρωθυπουργός Σομάρε έλαβε μέρος στην νέα κυβέρνηση συνασπισμού. Οι εκλογές του 2017 έδωσαν για το κόμμα του Ο' Νιλ τον ίδιο αριθμό εδρών (27) όπως στις εκλογές του 2012.[17][18]) Με την υποστήριξη 60 βουλευτών και με το κόμμα του να είναι το μεγαλύτερο στη βουλή, ο Ο' Νιλ έγινε ξανά πρωθυπουργός.[19]
↑R.J. May and Ray Anere (2011), Background to the 2007 election: recent political developments in R.J. May et.al Election 2007: The shift to Limited Preferential Voting in Papua New Guinea Canberra: ANU: State, Society and Governance in Melanesia Program and Boroko (PNG): National Research Institute pp. 13-14
