Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής.Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα. Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.
Ο δρόμος της επανάστασης (αγγλικά: Revolutionary Road) είναι αμερικανικό/βρετανικό αισθηματικό δράμα, παραγωγής 2008. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Σαμ Μέντες και το σενάριο έγραψε ο Τζάστιν Χέιθ, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Γέιτς.[10] Πρωταγωνιστούν οι Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Κέιτ Γουίνσλετ. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού ζευγαριού που ζει στα προάστια του Κονέκτικατ τη δεκαετία του '50. Ο Φρανκ και η Έιπριλ προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα προσωπικά τους προβλήματα ενώ μεγαλώνουν τα δύο τους παιδιά.
Ο Δρόμος της Επανάστασης έκανε πρεμιέρα στις 15 Δεκεμβρίου 2008 στο Λος Άντζελες και κυκλοφόρησε στις αίθουσες στις 26 Δεκεμβρίου 2008 σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών και στις 23 Ιανουαρίου 2009 σε ευρύτερη διανομή. Έλαβε θερμής υποδοχής από κοινό και κριτικούς[11] και είναι η πρώτη ταινία μετά τον Τιτανικό (Titanic, 1997) που οι Ντι Κάπριο και Γουίνσλετ συνεργάζονται ξανά. Έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα[12], τέσσερις για BAFTA[13] και τρεις για Όσκαρ.[14] Η Γουίνσλετ βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - δράμα για την ερμηνεία της.[12]
Πλοκή
Ο Φρανκ και η Έιπριλ Γουίλερ βρίσκονται στην έβδομη επέτειο του γάμου τους και η ζωή τους φαίνεται στους περισσότερους ως τέλεια. Ζουν στα προάστια του Κονέκτικατ μαζί με τα δυο τους παιδιά. Ο Φρανκ εργάζεται στη Νέα Υόρκη όπου δουλεύει σε ένα γραφείο ενώ η Έιπριλ μένει στο σπίτι ως νοικοκυρά. Κανείς τους όμως δεν είναι ευτυχισμένος. Η Έιπριλ έχει παρατήσει το όνειρό της να γίνει ηθοποιός και ο Φρανκ σιχαίνεται τη δουλειά -στην οποία καταβάλλει λίγη προσπάθεια- παρ' όλο που δεν έχει βρει ποιο είναι το πάθος του στη ζωή. Μια μέρα, η Έιπριλ προτείνει να μετακομίσουν στο Παρίσι, μια πόλη όπου ο Φρανκ επισκέφτηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου και την αγάπησε και που η Έιπριλ δεν έχει πάει ποτέ, ώστε να αναζωογονήσουν το γάμο τους και τη ζωή τους. Αρχικά σκεπτικός, ο Φρανκ συμφωνεί με την ιδέα της Έιπριλ. Όταν οι καταστάσεις όμως θα αλλάξουν, η Έιπριλ αποφασίζει να κάνει το οτιδήποτε για να ξεφύγει από τη δυστυχισμένη της ζωή.
Μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του Ρίτσαρντ Γέιτς το 1961, ο σκηνοθέτης Τζον Φρανκεχάιμερ θέλησε να το γυρίσει, αλλά προτίμησε να σκηνοθετήσει την ταινία Κάτω από έναν Άλλον Ήλιο (The Manchurian Candidate, 1962).[15] Ο παραγωγός Σάμιουελ Γκόλντγουιν Τζούνιορ εξέφρασε ενδιαφέρον να μεταφέρει το βιβλίο στον κινηματογράφο αλλά άλλοι στο στούντιο του τον έπεισαν ότι το πρότζεκτ αυτό δεν έχει εμπορικές προοπτικές.[16] Το 1965, ο παραγωγός Άλμπερτ Σ. Ρούντι αγόρασε τα δικαιώματα αλλά δεν του άρεσε το φινάλε του βιβλίου.[16] Πέντε χρόνια αργότερα, ο Γέιτς του πρότεινε να γράψει το σενάριο, αλλά ο Ρούντι τότε ήταν απασχολημένος με άλλα πρότζεκτ και τελικά πούλησε τα δικαιώματα στον ηθοποιό Πάτρικ Ο' Νιλ. Ο ηθοποιός αγάπησε το βιβλίο και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του προσπαθώντας να γράψει ένα ικανοποιητικό σενάριο.[16] Ο Γέιτς διάβασε το σενάριο του Νιλ και το βρήκε "απαίσιο", αλλά ο Νιλ αρνήθηκε τις επανειλημμένες προσφορές του να αγοράσει πίσω τα δικαιώματα. Ο Γέιτς απεβίωσε το 1992 και ο Ο' Νιλ δύο χρόνια αργότερα.[15]
Το πρότζεκτ παρέμεινε ανεκμετάλλευτο μέχρι το 2001, όταν ο σκηνοθέτης Τοντ Φιλντ εξέφρασε ενδιαφέρον. Ωστόσο, όταν η οικογένεια Ο' Νιλ απαίτησε να γυριστεί το σενάριο του Ο' Νιλ, ο Φιλντ αποχώρησε και προτίμησε να γυρίσει την ταινία Κρυφές Επιθυμίες (Little Children). Ο παραγωγός Ντέιβιντ Τόμσον αγόρασε τελικά τα δικαιώματα για το στούντιο BBC Films.[17] Το Μάρτιο του 2007, το BBC Films υπέγραψε συνεργασία με τη Dreamworks και τα δικαιώματα της διανομής της ταινίας παγκοσμίως ανέλαβε η Paramount Pictures. Στις 14 Φεβρουαρίου 2008, η Paramount ανακοίνωσε ότι η θυγατρική της, Paramount Vantage, ανέλαβε τη διανομή της ταινίας.[18] Το BBC προσέλαβε τον Τζάστιν Χέιθ να γράψει το σενάριο.[16]
Ο παραγωγός Σκοτ Ρούντιν έστειλε στην Κέιτ Γουίνσλετ το σενάριο και της είπε ότι ο σύζυγός της, ο σκηνοθέτης Σαμ Μέντες, θα ήταν η τέλεια επιλογή να το σκηνοθετήσει.[16] Η Γουίνσλετ έδωσε στον Μέντες το βιβλίο του Γέιτς και του είπε "Θέλω πολύ να παίξω αυτό το ρόλο".[19] Ο Μέντες διάβασε το σενάριο του Χέιθ και μετέπειτα το βιβλίο. Το πρώτο προσχέδιο του Χέιθ ήταν πολύ πιστό στο βιβλίο, χρησιμοποιώντας μεγάλη μέρη με τη γλώσσα του Γέιτς, αλλά ο Μέντες του είπε να βρει τρόπους να εξωστρέψει αυτά που ο Φρανκ και η Έιπριλ δεν λένε ο ένας στον άλλον.[16]
Μόλις ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο συμφώνησε να παίξει, η ταινία ξεκίνησε αμέσως παραγωγή.[16] Ο Ντι Κάπριο για να προετοιμαστεί για το ρόλο παρακολούθησε αρκετά ντοκιμαντέρ για τη δεκαετία του '50 και την προέλευση των προαστίων. Είπε ότι η ταινία δεν ήταν ένα ρομαντικό δράμα και ότι αυτός και η Γουίνσλετ επίτηδες απέφευγαν να παίζουν σε ρομαντικές ταινίες μετά τον Τιτανικό (Titanic).[20] Για να προετοιμαστεί για το ρόλο η Γουίνσλετ, διάβασε το βιβλίο "The Feminine Mystique" της Μπέτι Φρίνταν.[21]
Box office
Με προϋπολογισμό 35.000.000 δολάρια[22], η ταινία Ο Δρόμος της Επανάστασης άνοιξε στη 12η θέση με 5,1 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο τριήμερο.[22] Στο αμερικανικό box office συνολικά συγκέντρωσε 22,9 εκατομμύρια δολάρια ενώ στον υπόλοιπο κόσμο οι εισπράξεις έφτασαν τα 53 εκατομμύρια δολάρια.[22] Παγκοσμίως απέφερε 75,9 εκατομμύρια δολάρια.[22]
