Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.

Ούρχο Κέκονεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Urho Kaleva Kekkonen (Φινλανδικά)
Προφορά
Γέννηση	3  Σεπτεμβρίου 1900[1][2][3] Λέπικον τόρπα[4]
Θάνατος	31  Αυγούστου 1986[1][2][3] Ταμινιέμι[4]
Τόπος ταφής	κοιμητήριο Χιετανιέμι[5]
Κατοικία	Πιέλαβεσι (1900–1906)[4] Κουόπιο (1906–άγνωστη τιμή)[4] Λαπινλάχτι (άγνωστη τιμή)[4] Ιίσαλμι (άγνωστη τιμή–1911)[4] Καγιάανι (1911–1921)[4] Ελσίνκι (1921–1986)[4] Ταμινιέμι (1956–1986)[4]
Ψευδώνυμο	Pekka Peitsi[6] και Simo Sakari[7]
Χώρα πολιτογράφησης	Φινλανδία
Θρησκεία	Λουθηρανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Φινλανδικά[1][8]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός[9] αθλητής του στίβου δικηγόρος δημοσιογράφος δρομέας ταχύτητας[10] αξιωματικός Αστυνομικού Σώματος[11]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κόμμα Κέντρου
Οικογένεια
Σύζυγος	Σύλβι Κέκονεν (1926–1974)[12]
Τέκνα	Τανέλι Κέκονεν Μάτι Κέκονεν
Γονείς	Emilia Kekkonen
Αδέλφια	Jussi Kekkonen
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρόεδρος της Φινλανδίας (1956–1982) Πρωθυπουργός της Φινλανδίας (1954–1956) Υπουργός Εσωτερικών της Φινλανδίας (1937–1939) Υπουργός Δικαιοσύνης της Φινλανδίας (1936–1937) Υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας (1952–1953) Πρόεδρος του Φινλανδικού κοινοβουλίου (1948–1950) Βουλευτής της Φινλανδίας (1936–1945, Viipuri Province Western Electoral District) Πρωθυπουργός της Φινλανδίας (1950–1953) Βουλευτής της Φινλανδίας (1945–1956, Όουλου) Υπουργός Δικαιοσύνης της Φινλανδίας (1944–1946) Υπουργός Εσωτερικών της Φινλανδίας (1950–1951)
Βραβεύσεις	Commander of the Order of Sports Merit (1933)[13] Olympic Games Decoration (23  Φεβρουαρίου 1937)[14] Commander with Star of the Order of Merit of the Kingdom of Hungary (20  Μαρτίου 1943)[15] Commander First Class of the Order of the Lion of Finland (13  Δεκεμβρίου 1947)[16] The Great Cross of Merit of Finnish Sports and Culture of Physical Exercise (1950)[13] μετάλλιο της στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ (1952)[13] Finnish Olympic Cross of Merit, First Class (2  Δεκεμβρίου 1952)[17] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (20  Μαΐου 1953)[18] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Τιμίου Αμνού (1955)[13] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σταυρού της Ελευθερίας (29  Φεβρουαρίου 1956)[19] Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (1  Μαρτίου 1956)[20] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λέοντος της Φινλανδίας (1  Μαρτίου 1956)[21] Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (2  Οκτωβρίου 1956)[22] Μεγαλόσταυρος με κολάρο του Τάγματος του Γερακιού (14  Αυγούστου 1957)[23] τάγμα του Ελέφαντα (3  Σεπτεμβρίου 1957)[24] Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (1958)[25] Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας (1960)[13] Knight Grand Cross with Collar of the Order of Saint Olav‎ (1  Ιουλίου 1960)[26] Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (8  Σεπτεμβρίου 1960)[27][28] Μεγαλόσταυρος του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου (1961)[29] Τάγμα του Γιουγκοσλαβικού Μεγάλου Αστέρα (1963)[13] τάγμα του Λένιν (1964)[30] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (1964)[13] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λουτρού (1969)[13] Αστέρας της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας, 1ης κλάσης (22  Σεπτεμβρίου 1969)[31] Collar of the Order of the White Lion (1  Οκτωβρίου 1969)[32] Τάγμα της Φιλίας των Λαών (1973)[33] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βάσα (24  Μαΐου 1952)[34] μεγαλόσταυρος του τάγματος της Οράγγης-Νάσσαου (1954)[13] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ (1955)[13] Collar of the Order of the Aztec Eagle (1963)[13] Τάγμα της Ανεξαρτησίας (1965)[13] Order of San Marino (1971)[13] Τάγμα του Παχλαβί (1970)[13] Grand Cross of the Order of Merit of the Polish People's Republic (1974)[13] κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2  Ιουνίου 1975)[35] Μεγαλόσταυρος Ειδικής Τάξης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1976)[13] Τάγμα του Καρόλου Γ΄ (9  Δεκεμβρίου 1978)[36] βραβείο Ειρήνης Λένιν (1980)[13] Κολάρο του Τάγματος του Πάπα Πίου Θ' (1971)[13] Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας (20  Οκτωβρίου 1953)[37] Medal for Military Merits (26  Μαΐου 1978)[38] Grand Collar of the Order of the Nile (1967)[13] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λεοπόλδου (1967)[13] τάγμα του Γκεόργκι Ντιμιτρόφ (1967)[13] τάγμα της σημαίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας (1969)[13] Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λέοντος της Ολλανδίας (1972)[13] Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος του Λέοντος της Σενεγάλης (1973)[13] Grand Star of People's Friendship (1974)[13] Order of St. Vladimir the Equal-to-the-Apostles (first class) (1974)[13] Μεγαλόσταυρος του τάγματος του Μπογιακά (1980)[39] Cross of Merit of the War Invalides (1958)[40] d:Q123177032 (1933)[13] Medal of Merit of the Association of Voluntary Defence Guilds (1  Δεκεμβρίου 1981)[41] doctor honoris causa from the University of Aix-Marseille (1962)[42] Μετάλλιο επέτειο με την ευκαιρία της 25ης επετείου από την ίδρυση της ιρανικής αυτοκρατορίας επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ουψάλα Μετάλλιο Σιμπέλιους Τάγμα του Σταυρού της Ανεξαρτησίας Τάγμα του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας Τάγμα του Λέοντος της Φινλανδίας Τάγμα του Γερακιού Τάγμα του Αγίου Όλαφ Τάγμα της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας Τάγμα του Λουτρού Τάγμα του Γιουγκοσλαβικού Αστέρα Τάγμα του Λευκού Λέοντος Τιμητικό Παράσημο για τις υπηρεσίες στην Δημοκρατία της Αυστρίας Τάγμα της Ισαβέλλας της Καθολικής Τάγμα του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας Τάγμα του Αετού των Αζτέκων Τάγμα του Πίου Θ' Order of Merit of the Polish People's Republic Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας Gold Medal of Merit of the Reserve Officers Association (13  Αυγούστου 1970)[43] Cross of merit with clasp of Reservists' association (1977)[44]
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ούρχο Κέκονεν (φινλανδικά: Urho Kekkonen, 3 Σεπτεμβρίου 1900 - 31 Αυγούστου 1986) ήταν Φινλανδός πολιτικός, ο όγδοος και μακροβιότερος Πρόεδρος της Φινλανδίας (1956-82). Διοίκησε τη Φινλανδία για σχεδόν 26 χρόνια και διέθετε μεγάλες εξουσίες, ωστόσο, παραμένει ένας δημοφιλής, σεβαστός και αναγνωρίσιμος πολιτικός, ακόμη και δεκαετίες μετά τον θάνατό του. Προηγουμένως είχε θητεύσει ως Πρωθυπουργός της Φινλανδίας (1950-53, 1954-56), Υπουργός Εξωτερικών (1952-53, 1954), Πρόεδρος του Φινλανδικού Κοινοβουλίου (1948-50) και Υπουργός Δικαιοσύνης (1936-37, 1944-46, 1951).

Ως πρόεδρος,ο Κέκονεν συνέχισε την πολιτική της «ενεργού ουδετερότητας» του προκάτοχού του Γιούχο Κούστι Παασικίβι, ενός δόγματος που έγινε γνωστό ως η γραμμή «Παασικίβι-Κέκονεν», με το οποίο η Φινλανδία διατηρούσε την ανεξαρτησία της διατηρώντας παράλληλα καλές σχέσεις και εκτεταμένο εμπόριο με τα μέλη τόσο του ΝΑΤΟ όσο και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Το 1975 φιλοξένησε το Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στο Ελσίνκι και θεωρήθηκε πιθανός υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης εκείνο το έτος.

Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.