οξείδιο του σιδήρου
Γενικά
Όνομα IUPAC	οξείδιο του σιδήρου
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	FeO
Μοριακή μάζα	71.844 g/mol
Αριθμός CAS	1345-25-1
SMILES	[Fe]=O
InChI	InChI = 1S/Fe.Ο Κλειδί: UQSXHKLRYXJYBZ-UHFFFAOYSA-N
Αριθμός RTECS	CHEBI:50820
Αριθμός UN	G7036X8B5H
PubChem CID	14945
ChemSpider ID	14237
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης	1377 °C, 1650 K, 2511 °F ([1])
Σημείο βρασμού	3414 °C, 3687 K, 6177 °F
Πυκνότητα	5.745 g/cm3
Διαλυτότητα στο νερό	Αδιάλυτο
Διαλυτότητα σε άλλους διαλύτες	αδιάλυτο σε αλκάλια, αλκοόλ διαλύεται σε οξύ
Δείκτης διάθλασης , nD	2.23
Χημικές ιδιότητες
Σημείο αυτανάφλεξης	μεταβλητό
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Οξείδιο του σιδήρου είναι μία μαύρη σκόνη με το χημικό τύπο FeO. Αποτελείται από το χημικό στοιχείο σιδήρος στην κατάσταση οξειδώσεως 2, συνδεδεμένο με το οξυγόνο. Η ορυκτή μορφή του είναι γνωστή ως βουστίτης. Το FeO δεν πρέπει να συγχέεται με τη σκουριά, η οποία συνήθως αποτελείται από ένυδρο τριοξείδιο του σιδήρου. Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί πιο χαλαρά για μία μη-στοιχειομετρική ένωση ως ο λόγος των στοιχείων σίδηρος και οξυγόνο μπορεί να ποικίλλει· τα δείγματα είναι τυπικά έλλειψη σιδήρου με συνθέσεις που κυμαίνονται από Fe_0.84Ο προς Fe_0.95Ο ^[2].