Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
O Οίκος του Νταμπιέρ (γαλλ. Maison de Dampierre) έπαιξε σημαίνοντα ρόλο από τον 12ο ως τον 14ο αι. στην Καμπανία, όπου βρίσκεται η κυριότητα του Νταμπιέρ. Μέλη του Οίκου έγιναν κόμητες της Φλάνδρας, του Νεβέρ, του Αρτουά, της κομητείας της Βουργουνδίας (Φρανς-Κοντέ) και κόμητες -μετέπειτα δούκες- του Ρετέλ.
Το πρώτο γνωστό μέλος του Οίκου είναι ο Γκυ Α΄ κύριος του Νταμπιέρ. Ο κύριος κλάδος εξέλιπε το 1384 με τον Λουδοβίκο Β΄ κόμη της Φλάνδρας, Αρτουά, Βουργουνδίας, Ρετέλ, Νεβέρ, που τον διαδέχθηκε η κόρη του Μαργαρίτα Γ΄ κόμη της Φλάνδρας. Αυτή στον πρώτο γιο της Ιωάννη έδωσε τη Φλάνδρα, Αρτουά, Βουργουνδία, στον δεύτερο Αντώνιο το Ρετέλ και στον τρίτο Φίλιππο Β΄ το Νεβέρ. Ο πλάγιος κλάδος των κομήτων του Ναμύρ εξέλιπε το 1429 με τον Ιωάννη Γ΄ κόμη του Ναμύρ.
Ιστορία του Οίκου
Ο Οίκος είχε μία ανταγωνιστική σχέση με τον Οίκο του Αβέν. Ο Βαλδουίνος Θ΄ κόμης της Φλάνδρας, ΣΤ΄ του Αινώ και Α΄ λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης είχε δεύτερη κόρη τη Μαργαρίτα Β΄ κόμισσα της Φλάνδρας, που παντρεύτηκε τον Μπουσάρ Δ΄ κόμη του Αβέν. Η πρώτη κόρη Ιωάννα διαμαρτυρήθηκε για το μερίδιό της και ήλθε σε αντιπαλότητα με τη Μαργαρίτα Β΄, ώσπου κατάφερε να ακυρώσει τον γάμο της με τον Μπουσάρ Δ΄, τον οποίο αιχμαλώτισε το 1219. Έπεισε τη Μαργαρίτα Β΄ να κάνει δεύτερο γάμο με τον Γουλιέλμο Β΄ κόμη του Νταμπιέρ. Η ακύρωση του πρώτου γάμου δεν ήταν ακριβώς νόμιμη και έτσι η εγκυρότητα του δεύτερου ήταν αμφίβολη. Το αν τα τέκνα μπορούσαν να θεωρηθούν νόμιμοι διάδοχοι προκάλεσε τον Πόλεμο για τη Διαδοχή της Φλάνδρας και του Αινώ.
Το 1246 ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας αποφάσισε το Αινώ να πάει στα τέκνα του πρώτου γάμου και η Φλάνδρα (της οποίας ήταν επικυρίαρχος) σε εκείνα του δεύτερου. Η Μαργαρίτα Β΄ έδωσε τη Φλάνδρα στα τέκνα του δεύτερου γάμου, όχι όμως το Αινώ. Τότε ο πρωτότοκος γιος της Ιωάννης Α΄ των Αβέν απευθύνθηκε στον αδελφό της συζύγου του, τον Γουλιέλμο Β΄, διεκδικητή βασιλιά της Γερμανίας (και ως εκ τούτου επικυρίαρχου του Αινώ), που τον έπεισε να καταλάβει το Αινώ. Το 1253 ο Ιωάννης Α΄ νίκησε τον ετεροθαλή αδελφό του Γκυ των Νταμπιέρ στη μάχη του Βεστ-Καπέλ, τον φυλάκισε και ανάγκασε τη μητέρα τους να του παραχωρήσει το Αινώ.
Η Μαργαρίτα Β΄ δεν έμεινε άπρακτη: παραχώρησε το Αινώ στον Κάρολο Α΄ των Καπετιδών-Ανζού, που το διεκδίκησε με πόλεμο, αλλά απέτυχε. Το 1254 επέστρεψε από τη Σταυροφορία ο Λουδοβίκος Θ΄, μεγαλύτερος αδελφός του Καρόλου Α΄ και επέβαλε την πρότερή του απόφαση. Έτσι έληξε και η τρίτη φάση του Πολέμου αυτού.
Γενεαλογία του Οίκου του Νταμπιέρ
Αρσαμπώ Ζ΄ κύριος του Μπουρμπόν 1ος ΟΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΝ