Ο Δημήτρης (Ντίμης) Δαδήρας (14 Δεκεμβρίου 1924 - 6 Σεπτεμβρίου 1982) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Ωστόσο, υπήρξε και σεναριογράφος σε διάφορες ταινίες. Έχει τιμηθεί και με Βραβείο Σκηνοθεσίας, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με την ταινία του Στα σύνορα της προδοσίας. Επίσης, με πολλά βραβεία έχουν τιμηθεί και τέσσερις ακόμα ταινίες στις οποίες υπέγραψε τη σκηνοθεσία: Όχι (1969), Η χαραυγή της νίκης (1971), Ο Ιπποκράτης και η δημοκρατία (1972), Η μεγάλη απόφαση (1977). Ενώ, επίσης, έχει σκηνοθετήσει και στο θέατρο.^[1]

Ο Ντίμης Δαδήρας γεννήθηκε την 14 Δεκεμβρίου του 1924 στην Κωνσταντινούπολη, ήτοι δύο χρόνια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ κατόπιν, το 1927 εγκαταστάθηκαν όλοι οικογενειακώς στην Ελλάδα και, συγκεκριμένα, στην Αθήνα, όπου εκεί μεγάλωσε.Πατέρας του ήταν ο Παναγιώτης Δαδήρας, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής της Ολύμπια Φιλμ, η οποία άρχισε τη λειτουργία της το 1931.^[1]

Ο Δαδήρας, στην Αθήνα, σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες, όμως, η δουλειά του πατέρα του τον κέντρισε και ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα ήταν το 1953, με την ταινία Το τραγούδι του πόνου, ταινία της εταιρείας Νίκολς Φιλμ. Το 1959, πήγε στην εταιρεία του πατέρα του, γυρίζοντας την ταινία Το νησί των γενναίων, η οποία ήταν και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία. Ενώ, από το 1960, ξεκίνησε η συνεργασία του με τη Γκιζέλα Ντάλι (Αδαμαντία Μαυροειδή το πραγματικό της όνομα) με την οποία γύρισε 7 ταινίες. Η Ντάλι, αργότερα, έγινε και η σύζυγός του.^[1]

Το 1978 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τη σχεδιάστρια μόδας Έφη- Μπίλη Χαρίτου- αδελφή της ηθοποιού Μαρίνας Χαρίτου- με την οποία έκανε το μοναδικό του παιδί, τη μουσικό και ηθοποιό Έλλη Δαδήρα.

Ο Δαδήρας σκηνοθέτησε πάνω από 50 ταινίες, μεταξύ άλλων: Ραντεβού στην Κέρκυρα (1960), Ένας Δον Ζουάν για κλάματα (1960), Ο άνδρας της γυναίκας μου (1963) Η κόμησσα της φάμπρικας (1969), Η Μεσόγειος φλέγεται (1970), Το σφάλμα (1974), Οι φανταρίνες (1979), Γκαρσονιέρα για δέκα (1981), Πανικός στα σχολεία (1982) και άλλες πολλές, συνεργαζόμενος με σπουδαίους ηθοποιούς της εποχής, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Κώστας Πρέκας, ο Γιάννης Γκιωνάκης, ο Χρόνης Εξαρχάκος, ο Ντίνος Ηλιόπουλος κ.ά.

Το 1973, έκανε και το ντεμπούτο του, ως σκηνοθέτης στο θέατρο, με τον θίασο της Μιράντας Κουνελάκη.^[1]

Ο Δαδήρας πέθανε, από καρδιακή προσβολή, στις 6 Σεπτεμβρίου του 1982 ενώ έκανε μπάνιο στο σπίτι του σε ηλικία 57 χρονών και κηδεύτηκε στο Β' νεκροταφείο Αθηνών.

• Το τραγούδι του πόνου (1953)
• Ο Γολγοθάς μιας ορφανής (1954)
• Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)
• Τρία κοθώνια του Συντάγματος (1956)
• Το τρελοκόριτσο (1958)
• Χαρούμενοι αλήτες (1958)
• Το αγοροκόριτσο (1959)
• Το νησί των γενναίων (1959)
• Μωρό μου (1960)
• Ραντεβού στη Βενετία (1960)
• Ραντεβού στην Κέρκυρα (1960)
• Ποια είναι η Μαργαρίτα (1961)
• Αγάπη γραμμένη με αίμα (1962)
• Αμαρτωλές (1962)
• Ο άντρας της γυναίκας μου (1962)
• Πεζοδρόμιο (1962)
• Σκάνδαλα στο νησί του έρωτα (1963)
• Τρία κορίτσια απ' την Αμέρικα^[2] (1964)
• Ο φτωχός εκατομμυριούχος (1965)
• Ου κλέψεις (1965)
• Ο παρθένος (1966)
• Μιας πεντάρας νιάτα (1967)
• Ο 13ος (1967)
• Ο αχόρταγος (1967)
• Στα σύνορα της προδοσίας (1968)
• Η κόμησσα της φάμπρικας (1969)
• Καυτή εκδίκηση (1969)
• Όχι (1969)
• Η χαραυγή της νίκης (1971)
• Αντάρτες των πόλεων (1972)
• Η Μεσόγειος φλέγεται (1972)
• Ιπποκράτης και δημοκρατία (1972)
• Το σφάλμα (1974)
• Η δαιμονισμένη (1975)
• Ισιδώρα (1975)
• Μικαέλα, ο γλυκός πειρασμός (1975)
• Στα δίχτυα του τρόμου (1975)
• Η μεγάλη απόφασις (1977)
• Η βαλίτσα του παπά (1978)
• Τελευταία πτήση (1978)
• Οι φανταρίνες (1979)
• Τζακ ο καβαλάρης (1979)
• Ο Κώτσος και οι εξωγήινοι (1980)
• Ο Κώτσος στην Ε.Ο.Κ. (1980)
• Γκαρσονιέρα για δέκα (1981)
• Είσαι στην ΕΟΚ... Μάθε για την ΕΟΚ (1981)
• Ο Κώτσος έξω από το Ν.Α.Τ.Ο. (1981)
• Ο σεξοκυνηγός (1981)
• Εδώ και τώρα αγγούρια (1982)
• Πανικός στα σχολεία (1982)
• Φυλακές ανηλίκων (1982)

• Ντίμης Δαδήρας στην IMDb (Αγγλικά)