Ο Αντόνιο Μπατσίνι έγραψε στο έργο του "Χρονικά της Λόβερε" ότι η ιστορία του Ντάρφο Μποάριο Τέρμε ξεκίνησε όταν ανηγέρθη το θέρετρο "Καζίνο ντε Μποάριο", σε αυτό οι παραθεριστές θα μπορούσαν να απολαύσουν "τα υγιεινά νερά που έφταναν από την πηγή, πλούσια σε μαγνήσιο και σίδηρο".[4][4] Τα νερά της πηγής ήταν γνωστά τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα όταν επισκέφτηκε την περιοχή ο πασίγνωστος Αλχημιστής Παράκελσος (1493-1541). Στις αρχές του 18ου αιώνα (1700) ο γιατρός Φραντσέσκο Ρονκάλλι επισκέφτηκε ξανά την περιοχή και έγραψε αργότερα δύο έργα σχετικά με το θέμα (1724, 1747).[5] Τον επόμενο αιώνα (1840) ο Οτάβιο Φεράρι σε νέα επίσκεψη του στην περιοχή και την πηγή των νερών, έκανε την πρώτη χημική ανάλυση. Ο γνωστός ποιητής Αλεσσάντρο Μαντσόνι έγραψε στον γιατρό από το Μπέργκαμο Τζοβάνι Μορέλι (16 Δεκεμβρίου 1845) "το έχω μετανιώσει που δεν ακολούθησα την συμβουλή σας, να αποκτήσω τα νερά του Μποάριο από τον ιδιοκτήτη της γης".[5] Η περιοχή έγινε σταδιακά από τότε διάσημη και δέχτηκε συνεχείς επισκέψεις από όλα τα γειτονικά χωριά, αξιοποιήθηκε ωστόσο από το Βασίλειο της Ιταλίας μόνο όταν οικοδομήθηκε το πρώτο ξενοδοχείο (1906).[5]